Ο σκύλος που “καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και κατηγορήθηκε άδικα ότι σκότωσε μία γάτα”. Του έβγαλαν φωτογραφίες και του έδωσαν κωδικό κρατουμένου. Αν και αθώος πέρασε όλη του τη ζωή στη φυλακή

12 Αυγούστου 1924. Στην πολιτεία της Πενσυλβάνιας των ΗΠΑ ένα λαμπραντόρ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της αγαπημένης γάτας του κυβερνήτη. Αυτή ήταν η είδηση που, συνοδευόμενη από τη φωτογραφία της σύλληψης, μεταδόθηκε από μέσα ενημέρωσης, όπως η Boston Daily Globe και οι New York Times.

Κυβερνήτης στην Πενσυλβάνια ήταν ο Γκιφόρντ Πιντσότ. Το 1924, ο ανιψιός του, εκτροφέας στο επάγγελμα, του χάρισε ένα κουτάβι. Ήταν ένα καθαρόαιμο μαύρο λαμπραντόρ που άκουγε στο όνομα Πεπ. Ωστόσο, όπως πολλά σκυλιά της ράτσας αυτής, ο Πεπ γρήγορα ανέπτυξε μία κακή συνήθεια. Δάγκωνε με μανία τα ακριβά έπιπλα της οικίας Πιντσότ και τα κατέστρεφε. Όπως ήταν φυσικό, η κατάσταση δεν άργησε να τους εξοργίσει. Δεν ήθελαν, βέβαια, να παρατήσουν το σκυλί ή να του κάνουν ευθανασία. Έτσι, προσωρινά, αποφάσισαν να το κρατήσουν.

Η λύση δόθηκε μετά από ένα επαγγελματικό ταξίδι του κυβερνήτη στην πολιτεία του Μέιν. Εκεί ήρθε σε επαφή με μία πρωτοποριακή πρακτική που εφάρμοζαν στις τοπικές φυλακές. Χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά ως μέρος μιας θεραπείας των κρατούμενων στα πλαίσια της επανένταξής τους στην κοινωνία. Το σκεπτικό τον ενθουσίασε.

Μόλις επέστρεψε στην Πενσυλβάνια, πήγε αμέσως να μιλήσει με τον διευθυντή των Ανατολικών Πολιτειακών Φυλακών. Ύστερα από την κουβέντα τους, ο Πεπ δόθηκε ως δώρο στο σωφρονιστικό ίδρυμα για τον σκοπό που είχε στο μυαλό του ο Πιντσότ.

Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, βέβαια, είχαν στο νου τους κάτι τελείως διαφορετικό. Μόλις το σκυλί έφτασε, μάλλον εν είδει αστείου, το στήσανε ως κατηγορούμενο και τραβήξανε τις τυπικές φωτογραφίες. Μάλιστα, του έδωσαν και ειδικό κωδικό κράτησης «C-2559».

Πολύ γρήγορα, η φωτογραφία διέρρευσε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συνοδευόταν από την πληροφορία ότι το ζωντανό συνελήφθη επειδή σκότωσε τη γάτα της γυναίκας του κυβερνήτη. Το θέμα πήρε τέτοιες διαστάσεις που η κυρία Πιντσότ χρειάστηκε να βγει δημόσια για να αποκαταστήσει τη φήμη του Πεπ. Ο σκύλος βρισκόταν εκεί ως «υπάλληλος», όχι ως κρατούμενος.

Το 1924 δεν υπήρχαν social mediamtx αλλά και τότε τα fake news, διαδίδονταν με ευκολία και επιπολαιότητα.

Η κοινή γνώμη δέχθηκε αυτή τη νέα εκδοχή. Ακόμα πιο θερμά δέχθηκαν τον Πεπ στο νέο του σπίτι. Το μαύρο λαμπραντόρ έγινε το αγαπημένο κατοικίδιο τόσο των φυλακισμένων όσο και των φρουρών. Τους κρατούσε συντροφιά, έπαιζε μαζί τους και επενέβαινε σε τυχόν καβγάδες και διενέξεις.

Λέγεται ότι το σκυλί πέρασε όλη του τη ζωή στις φυλακές. Όταν πια γέρασε και πέθανε από φυσικά αίτια, το έθαψαν στην αυλή του κτιρίου.

Πολλοί πιστεύουν ότι ο Πεπ στάθηκε ως αφορμή για μια ριζική αλλαγή στο σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ. Σήμερα, υπάρχουν πολλά προγράμματα που εντάσσουν διαφόρων ειδών κατοικίδια στις θεραπείες των κρατουμένων. Σύμφωνα με έρευνες, τα ζώα ασκούν θετική επιρροή στη συμπεριφορά και στην ψυχοσύνθεση των φυλακισμένων.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Ο σκύλος του Παβλόφ». Το πείραμα που έφερε την επανάσταση στην ψυχολογία. Ο διάσημος Παβλόφ βασάνιζε τα σκυλιά του και μπορούσε να κατηγορεί ανοικτά τους μπολσεβίκους, χωρίς συνέπειες