Ο σκλάβος που απελευθερώθηκε με τον πιο ευφάνταστο τρόπο. “Ταχυδρόμησε τον εαυτό” του σε ένα κουτί ως εμπόρευμα. Οι 27 ώρες μέσα στο κιβώτιο της ελευθερίας

Ο Xένρυ Μπράουν ήταν Αφροαμερικανός σκλάβος στη Βιρτζίνια. Το 1849 πήρε την απόφαση να δραπετεύσει αν και ήξερε ότι αυτό μπορούσε να του στοιχίσει τη ζωή.

Στις 24 Μαρτίου 1849 στα γραφεία της κοινότητας κατά του εμπορίου ανθρώπων στη Φιλαδέλφεια, στάλθηκε ένα ξύλινο κουτί. Μέλη της οργάνωσης είχαν συγκεντρωθεί στα γραφεία και ανέμεναν με ανυπομονησία το δέμα, που είχε σταλεί την προηγούμενη μέρα από την Βιρτζίνια, όπου η δουλεία δεν είχε καταργηθεί, όπως στις περισσότερες βόρειες πολιτείες και στην Φιλαδέλφεια.

Ένα μέλος της οργάνωσης έγειρε προς στο κουτί και αναφώνησε “Είναι όλα εντάξει;”.

Τότε ακούστηκε μέσα από το δέμα μια φωνή:”Όλα υπό έλεγχο”.

Άνοιξαν αμέσως το κουτί και με έκπληξη είδαν ότι μέσα βρισκόταν ένας άνθρωπος. Ο Χένρυ Μπράουν.

Έτσι κατάφερε να δραπετεύσει από τη δουλεία. Ταχυδρόμησε τον εαυτό του ως εμπόρευμα στην πολιτεία της Πενσυλβάνια, που δεν υπήρχε δουλεία. Παρότι πήρε μεγάλο ρίσκο, με αυτό τον ευφάνταστο τρόπο, κατάφερε να ελευθερωθεί.

                                                                                                  Γεννήθηκε ως σκλάβος

Ο Χένρυ Μπράουν γεννήθηκε σκλάβος στη Βιρτζίνια.

Έμενε με τους γονείς του, τους τέσσερις αδερφούς του και τις τρεις αδερφές του.

Όλοι τους ήταν ιδιοκτησία του Τζον Μπάρετ, τον οποίο ο Μπράουν στην αυτοβιογραφία του τον περιέγραφε ως ασυνήθιστα ευγενικό για ιδιοκτήτη δούλων.

Όταν ήταν ετοιμοθάνατος, ο Μπράουν και η οικογένεια του θεώρησαν ότι θα τους ελευθερώσει. Ωστόσο ο αφέντης τους μεταβίβασε στους γιους του.

Η οικογένεια του Μπράουν μοιράστηκε στους 4 γιους και κατά αυτόν τον τρόπο χωρίστηκε.

Ο Χένρυ Μπράουν ήταν 15 χρονών, όταν στάλθηκε να δουλέψει σε ένα εργοστάσιο καπνού.

Λίγα χρόνια αργότερα το 1836 ερωτεύτηκε μια νεαρή σκλάβα.

Ο γάμος μεταξύ δούλων επιτρεπόταν μόνο αν οι ιδιοκτήτες τους έδιναν την άδεια. Κατάφεραν να παντρευτούν αφού προηγουμένως ο Μπράουν είχε ζητήσει τη διαβεβαίωση ότι η κοπέλα του δε θα πουληθεί για να απομακρυνθεί. Παρόλα αυτά ένα χρόνο μετά η υπόσχεση αθετήθηκε. Η γυναίκα του Μπράουν μαζί με τα τρία παιδιά που είχαν αποκτήσει πουλήθηκαν στην Βόρεια Καρολίνα. Ο Μπράουν βίωνε για άλλη μία φορά τη διάσπαση της οικογένειας του με το χειρότερο τρόπο.

Το σχέδιο της απελευθέρωσης

Για μήνες θρηνούσε την απώλεια της οικογένειας του, την οποία δεν μπόρεσε να δει ποτέ ξανά. Η διάσπαση της οικογένειας του υπήρξε η αφορμή για να πάρει την  ριψοκίνδυνη απόφαση να δραπετεύσει. Το σχέδιο του ήταν να μεταφέρει τον εαυτό του ως εμπόρευμα στη Φιλαδέλφεια για να απαλλαγεί από την σκλαβιά.

Επελεξε την πολιτεία της Πενσυλβάνια όπου ο θεσμός της δουλείας είχε καταργηθεί.

Ο Μπράουν, ο οποίος ήταν ενεργό μέλος της τοπικής ενορίας, επιστράτευσε στο σχέδιο του τον ενορίτη Τζέιμς Σίζαρ Άντονυ Σμιθ.

Παράλληλα εμπιστεύτηκε και τον Σάμουελ Σμιθ, ο οποίος αν και ήταν ιδιοκτήτης δούλων, συνέβαλε στο σχέδιο δραπέτευσης.

Αφού πληρώθηκε, κανόνισε να διαμεσολαβήσει με έναν υπέρμαχο κατάργησης της δουλείας στη Φιλαδέλφεια. Αυτός θα παραλάμβανε το δέμα.

Ο Αφροαμερικανός σκλάβος φορτώθηκε σε ένα κουτί τεραστίων διαστάσεων, στο οποίο είχαν σχεδιαστεί 3 τρύπες για να αναπνέει. Το ταξίδι διήρκησε 27 ώρες.

Το κουτί κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του αναποδογύρισε. Κανείς δεν έδωσε σημασία στην επιγραφή “εύθραυστο”, που υπήρχε πάνω του. “Ένιωσα τα μάτια μου να πρήζονται και έναν κρύο ιδρώτα να με κατατρέχει.

Ο θάνατος πλησίαζε για να με λυτρώσει”, έτσι περιέγραφε ο Μπράουν στιγμές από τη μεταφορά των 2 ημερών. Έφτασε στην Πενσυλβάνια στις 24 Μαρτίου 1849.

Όταν το κουτί ανοίχτηκε, ο Μπράουν έχασε τις αισθήσεις του και λιποθύμησε. Όταν κατάφερε να τις ανακτήσει, απήγγειλε έναν ψαλμό. “Υπέμενα για σένα Κύριε μου. Και εσύ ενδιαφέρθηκες και άκουσες το κάλεσμα μου”.

Η δημοσιοποίηση της ιστορίας

Το σχέδιο της δραπέτευσης ήταν από μόνο του επικίνδυνο, πόσω μάλλον αν γινόταν γνωστό.

Στη Φιλαδέλφεια διχάστηκαν για τη δημοσιοποίηση του. Κάποιοι υπέρμαχοι της κατάργησης της δουλείας, υποστήριξαν ότι έπρεπε να μείνει κρυφό, ενώ άλλοι να γνωστοποιηθεί προκείμενου να εμπνεύσει και άλλους σκλάβους να τολμήσουν.

Ο Μπράουν πήρε τελικά την απόφαση να μοιραστεί την εμπειρία του.

Περιόδευσε στη Βοστώνη και διαλαλούσε την περιπέτεια της απελευθέρωσης του.

Δημιούργησε ένα σόου στη Βοστώνη, στο οποίο αφηγούνταν την ιστορία του.

“Ο καθρέπτης της σκλαβιάς” ήταν ο αντικατοπτρισμός της ζωής του. Το 1850 μετακόμισε στην Αγγλία, όπου μετέφερε και το σόου του.

Εκεί παντρεύτηκε μια Αγγλίδα, γεγονός για το οποίο δέχθηκε σκληρή κριτική, επειδή τυπικά ήταν ακόμη παντρεμένος.

Το 1875 επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την καινούργια οικογένεια του και δούλεψε ως μάγος.

Μέρος του σόου του ήταν η ανάδυση του από το κουτί, με το οποίο ταξίδεψε και απελευθερώθηκε.

Την προσπάθειά του τη μιμήθηκαν και άλλοι σκλάβοι.Οι δύο άνθρωποι που βοήθησαν τον Μπράουν να δραπετεύσει, προσπάθησαν να φυγαδεύσουν και άλλους δούλους από τη Βιρτζίνια στη Φιλαδέλφεια. Σε μία από αυτές τις προσπάθειες, στις 8 Μαΐου 1849 το σχέδιο τους αποκαλύφθηκε και συνελήφθησαν.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η συγκλονιστική ιστορία του αληθινού Σόλομον Νόρθαπ, που έγινε ταινία. Ο ελεύθερος μαύρος, έπεσε θύμα απαγωγής και έζησε «12 χρόνια σκλάβος». Τα σενάρια για τον θάνατό του