Ο συγγραφέας που συμμετείχε σε πειράματα σε ψυχιατρείο, έγραψε τη “Φωλιά του Κούκου” και ήταν δημιουργός του “Magic Bus”. Η οσκαρική ταινία που απέρριψε ο Μάρλον Μπράντο

Το 1960, ο Κεν Κίζι δέχθηκε, από τον φίλο και γείτονά του, μια περίεργη πρόταση. Να συμμετάσχει στα πειράματα που γίνονταν με παραισθησιογόνα, στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο απομάχων, στο Μένλο Παρκ.

Τα πειράματα ήταν μέρος του σχεδίου “MK Ultra” της CIA, το οποίο διεξαγόταν σε διάφορες πληθυσμιακές ομάδες, με σκοπό την εξερεύνηση τρόπων χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Ο Κεν δέχθηκε και άρχισε να δοκιμάζει, επ΄αμοιβή, διάφορα παραισθησιογόνα, μεταξύ των οποίων και LSD.

Μετά από κάθε λήψη παραισθησιογόνων, έπρεπε να γράφει τις εμπειρίες του σε μια αναφορά.

Κάθε αναφορά αξιολογούνταν από τους ερευνητές του προγράμματος.

Μετά από λίγο καιρό όμως, ο Κεν Κίζι άρχισε να κλέβει μικροποσότητες LSD και να τις μοιράζεται με τους αγαπημένους φίλους του στο Πέρι Λέιν.

“Φωλιά του Κούκου”

Η παρέα του έγινε γνωστή και ως «Merry Pranksters» του Σαν Φρανσίσκο.

Ένα χρόνο αργότερα, το 1961, έπιασε δουλειά ως βοηθητικό προσωπικό στο ψυχιατρείο του ίδιου νοσοκομείου, που δοκίμαζε ναρκωτικά.

Ο Κεν Κίζι έπαιρνε LSD εν ώρα εργασίας και παρατηρούσε με μεγάλη προσοχή τι συνέβαινε στο ψυχιατρείο.

Εμπνεόμενος από τις καταστάσεις και τους ασθενείς, έγραψε το πρώτο του βιβλίο, που έγινε αμέσως μπεστ σέλερ.

Ήταν το «One flew over the Cuckoo’s nest», δηλαδή “Η Φωλιά του κούκου”, το οποίο έγινε πολυβραβευμένη ταινία, με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον.

Ο Κίζι ήθελε να φωνάξει την άποψή του ότι οι τρόφιμοι δεν ήταν τρελοί, αλλά άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, τους οποίους απέρριπτε η κοινωνία. Δεν ήταν ψυχοπαθείς, αλλά κοινωνικά απόβλητοι.

Η φωνή του ήταν κάτι παραπάνω από δυνατή. Ήταν σπαρακτικά ηχηρή και η ταινία την διέδωσε παντού. Ήταν υποψήφια για εννιά όσκαρ και απέσπασε πέντε.

Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Μίλος Φόρμαν, πρώτη επιλογή για πρωταγωνιστής ήταν ο Μπαρτ Ρέινολτς.

Είπε όχι, όπως ο Μάρλον Μπράντο και ο Τζιν Χάκμαν.

Ο Νίκολσον άρπαξε την ευκαιρία. Η Τζέιν Φόντα και η Σίρλει Μακ Λέιν αρνήθηκαν τον ρόλο της σκληρής νοσοκόμας και η άγνωστη Λουίζ Φλέτσερ είπε ναι και κέρδισε ένα Όσκαρ.

Το κοινόβιο του συγγραφέα

Η επιτυχία του Κίζι του απέφερε πολλά χρήματα κι έτσι αγόρασε ένα απόμερο σπίτι μέσα σε δασική περιοχή του Πάλο Άλτο.

Το σπίτι πήρε την ονομασία της περιοχής “La Honda” και έγινε καταφύγιο του συγγραφέα.

Γρήγορα εξελίχθηκε σε κοινόβιο, όπου επικρατούσε η απόλυτη τρέλα και οι διάφοροι πειραματισμοί με παραισθησιογόνα.

Ο Κίζι θεωρούσε τον εαυτό του πολύ νέο για να είναι χίπις και πολύ μεγάλο για να ανήκει στην ηττημένη γενιά των μπιτ.

Για αυτό έλεγε, ότι είναι ένας κρίκος που ένωνε τις δύο γενιές του ΄50 και του ΄60.

Τόσο στο σχολείο, όσο και στο κολέγιο, ήταν πρωταθλητής της πάλης και έτσι κατάφερε να σπουδάσει με υποτροφία.

Θα πήγαινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν δεν είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στον ώμο, που τον ανάγκασε να σταματήσει το αγώνισμα.

Έδωσε άλλους αγώνες, με τον δικό του ανυπότακτο τρόπο και ήταν ο άνθρωπος που με την παρέα του δημιούργησε το περίφημο magic bus.

Πηγή: Provos & Merry Praknsters, τα πρωτοποριακά κινήματα της δεκαετίας του ’60, Γιάννης Μπαζός, εκδόσεις Σοφίτα.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η δημοσιογράφος που κλείστηκε σε ψυχιατρείο για να κάνει ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για τα σκουλήκια, τα ποντίκια και τις «ακαθαρσίες» των ψυχιατρείων …