O Ρώσος χρυσός ολυμπιονίκης στο άλμα εις ύψος, που κινδύνευσε με ακρωτηριασμό μετά από ατύχημα με μοτοσικλέτα

Ο Βαλέρι Μπρούμελ υπήρξε από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών στο άλμα εις ύψος.

Η καριέρα του έλαβε τέλος, όταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης και κάτοχος πολλαπλών ρεκόρ είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα με μοτοσικλέτα και κινδύνεψε με ακρωτηριασμό.

Γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1942 σε ένα μικρό χωριό στην ανατολική Σιβηρία. Οι γονείς του ήταν γεωλόγοι και εκείνη την περίοδο βρίσκονταν σε αποστολή για την εξερεύνηση της περιοχής.

Ο Μπρούμελ μεγάλωσε στο Λουχάνσκ, ενώ ο πατέρας και η μητέρα του εργάζονταν στο τοπικό πανεπιστήμιο.

Η καριέρα στον στίβο και το χειροκρότημα των Αμερικανών

Το 1954, σε ηλικία 12 ετών ξεκίνησε τον στίβο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, πήδηξε στα 2 μέτρα, χρησιμοποιώντας το στιλ «στράντλ».

Κατά την τεχνική, ο αθλητής περνά πάνω από τον πήχη με το σώμα του στραμμένο προς τα κάτω και ένα πόδι προπορευόμενο. Ο θρύλος λέει πως ο Μπρούμελ ήταν τόσο ευλύγιστος, που μπορούσε να κλοτσήσει το στεφάνι της μπασκέτας από στατική θέση, κι ας είχε ύψος 1,86 μέτρα.

Η εξαιρετική του φυσική κατάσταση, το ότι μπορούσε να πηδάει πολύ ψηλά και να τρέχει πολύ γρήγορα (έκανε τα 100 μέτρα σε λιγότερο από 11 δευτερόλεπτα) ήταν αυτά που τον βοήθησαν να γίνει ένας από τους καλύτερους άλτες ύψους στον κόσμο.

Το 1960, έσπασε το ρεκόρ της ΕΣΣΔ, καθώς πήδηξε στα 2,17 μέτρα. Αποτέλεσμα ήταν να επιλεχθεί στην Ολυμπιακή ομάδα.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του, έφτασε το ίδιο ύψος με τον νικητή Ρόμπερτ Σαβλακαδζέ, αλλά έκανε περισσότερες προσπάθειες και έτσι του απονεμήθηκε το ασημένιο μετάλλιο.

Το χρονικό διάστημα 1961-1963, “έσπασε” έξι φορές το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ, πηδώντας τα 2,28 μέτρα. Η επίδοση παρέμεινε ακατάρριπτη για επτά χρόνια

Το 1962, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, εντυπωσίασε το κοινό στο Στάνφορντ, κερδίζοντας θερμό χειροκρότημα από το κοινό των ΗΠΑ.

Ο Τζον Τόμας και ο Βαλέρι Μπρούμελ ήταν συνεχώς αντίπαλοι και είχαν σκληρό ανταγωνισμό. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 είχαν επική αναμέτρηση για το χρυσό μετάλλιο. Η αναμέτρηση διήρκεσε πάνω από τέσσερις ώρες.

Και οι δύο πέρασαν το 2,18 μέτρα, αλλά απέτυχαν τρεις φορές στα 2,20 και το χρυσό μετάλλιο κρίθηκε με βάση τον countback (ο κανόνας που χρησιμοποιείται για να κρίνει τον νικητή όταν δύο αθλητές έχουν τον ίδιο καλύτερο χρόνο ή ύψος, με βάση τον αριθμό των αποτυχημένων προσπαθειών τους για το τελευταίο επιτυχημένο ύψος ή χρόνο).

Τελικά, ο Μπρούμελ πήρε το χρυσό και έγιναν στενοί φίλοι.

Το ατύχημα που του κόστισε την καριέρα

Ο Μπρούμελ ήταν σταρ στη Ρωσία και απολάμβανε ιδιαίτερες ελευθερίες και πολυτέλειες στη ζωή του, μεταξύ άλλων, ένα τριάρι διαμέρισμα και επιπλέον επιδόματα από το κράτος. Είχε αδυναμία στα γρήγορα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες.

Το 1965, τη χρονιά που δεν είχε χάσει σε καμία διοργάνωση, έμελλε να συμβεί το μοιραίο γεγονός, που θα του άλλαζε όλη του τη ζωή.

Κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής βόλτας, η μηχανή που επέβαινε και οδηγούσε η πρωταθλήτρια μοτοσικλετισμού Τάμαρα Γκολικόβα βγήκε εκτός πορείας στο βρεγμένο έδαφος και ο αθλητής χτύπησε σε τσιμεντένιο στύλο.

Η κνήμη και ο αστράγαλος του δεξιού του ποδιού έγιναν κομμάτια. Στην αρχή, οι γιατροί θεώρησαν ότι έπρεπε να τον ακρωτηριάσουν.

Τελικά, το πόδι του σώθηκε μετά από 29 επεμβάσεις ενώ παρέμεινε σε γύψο για τρία χρόνια

Μετά την ανάρρωσή του, το 1970 κατάφερε να επιστρέψει στους αγώνες και πέρασε τα 2.15 μέτρα. Παρόλο που δεν ήταν αρκετό για να τον κατατάξει στους κορυφαίους του κόσμου, όπως είχε δηλώσει: «πλέον, κάθε εκατοστό είναι μια νίκη για μένα».

Έτσι, περιορίστηκε σε τοπικές διοργανώσεις, καθώς δεν μπορούσε να πλησιάσει τα ύψη που κάποτε κατακτούσε ως «βασιλιάς του άλματος εις ύψος». Αποσύρθηκε οριστικά από το άθλημα το 1970.

Η ζωή μετά το ατύχημα και οι τρεις γάμοι

Η δύναμη και το θάρρος που έδειξε, καταφέρνοντας να επιστρέψει στην αγωνιστική κατάσταση μετά τον τραυματισμό του, αύξησαν ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητά του.

Μετά την αποχώρησή του από τους αγώνες, ασχολήθηκε με την προπονητική, σπούδασε αθλητική ψυχολογία, έγραψε μυθιστόρημα, θεατρικό έργο και ένα λιμπρέτο όπερας βασισμένο στις δικές του εμπειρίες ενώ διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Τόμας.

Η πρώτη του σύζυγος, η Μαρίνα, ήταν δασκάλα γυμναστικής. Τον εγκατέλειψε με τον γιο τους το 1965, όταν ο Μπρούμελ ανάρρωνε από το ατύχημα με τη μοτοσικλέτα.

Το 1973, παντρεύτηκε την Ελένη Πετούσκωβα, αθλήτρια ιππασίας και χρυσή Ολυμπιονίκη του 1972 στο άθλημα της ιππασίας. Το ζευγάρι χώρισε 18 μήνες αργότερα, επικαλούμενο ασυμφωνία χαρακτήρων. Είχαν μία κόρη, την Βλάντα Πετούσκωβα, που γεννήθηκε το 1974 και μεγάλωσε με τη μητέρα της.

Το 1992, ο Μπρούμελ παντρεύτηκε τη Σβετλάνα Μπελούσοβα, η οποία αργότερα ίδρυσε και διαχειρίστηκε το Ίδρυμα Βαλέρι Μπρούμελ. Απέκτησαν έναν γιο, τον Βίκτορ.

Ο “χρυσός” αθλητής πέθανε σε ηλικία 60 ετών, στις 26 Ιανουαρίου 2003.

Αρχική εικόνα: Wikipedia