Ο θηριώδης Ρομπέν των Δασών της Σκωτίας έδενε τις καλτσοδέτες του χωρίς να σκύψει. Γιατί στράφηκε κατά του Δούκα

Ο Ρόμπερτ Ρόυ ΜακΓκρέγκορ, γνωστός και ως ο Ρομπέν των Δασών της Σκωτίας, συμμετείχε στην εξέγερση των Ιακωβιτών, φυλακίστηκε, πολέμησε τους κατά τόπους δυνάστες και έμεινε στην ιστορία ως λαϊκός ήρωας του 18ου αιώνα.

Γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου του 1671 σε μια οικογένεια που φημιζόταν για τις βιαιοπραγίες της. Το όνομα “ΜακΓκρέγκορ” ήταν στη “μαύρη λίστα” της εποχής.

Μάλιστα, το όνομα απαγορεύτηκε επισήμως, με σχετικό νόμο, το 1603. Για τους παραβάτες ο νόμος όριζε την θανατική ποινή. Γι’ αυτό και ο μικρός Ρόμπερτ πήρε το επίθετο της μητέρας του, Κάμπελ.

Ο Σκωτσέζος Ρομπεν των Δασών, Ρομπ Ρόι (Πηγή: Wikipedia)

Σε ηλικία 18 ετών, συμμετείχε μαζί με τον πατέρα του στην εξέγερση των Ιακωβιτών, προκειμένου ο εξόριστος Οίκος των Στιούαρτ να αποκτήσει ξανά το θρόνο της Σκωτίας και να εγκαθιδρύσει την απόλυτη μοναρχία. Πολέμησε σθεναρά αλλά σύντομα η εξέγερση πνίγηκε στο αίμα.

Μετά την ταπεινωτική ήττα, ο διεκδικητής του σκωτσέζικου θρόνου, Κάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ τράπηκε σε φυγή. Οι στρατιώτες που έμειναν πίσω του έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις βαρύτατες ποινές του βρετανικού κράτους.

Ο πατέρας του Ρόμπερτ, Ντόναλντ Μακ Γκρέγκορ, οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου και παρέμεινε για δύο χρόνια, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Ο Ρομπ γλίτωσε. Η ήδη άσχημη κατάσταση της υγείας της μητέρας του, επιδεινώθηκε όσο ο Ντόναλντ ήταν φυλακισμένος. Όταν πια ελευθερώθηκε, εκείνη είχε πεθάνει.

Ο Σκωτσέζος Ρομπέν των Δασών με τα μακριά χέρια

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Ρομπ Ρόι ήταν ένας εξαιρετικά δυνατός άνθρωπος. Είχε φαρδιούς ώμους και μακριά χέρια, που έκαναν κάθε του χτύπημα με το ξίφος, θανάσιμο. Λέγεται πως τα χέρια του ήταν τόσο μακριά ώστε μπορούσε να δένει τις καλτσοδέτες του, που βρίσκονταν πέντε πόντους κάτω από τα γόνατά του, χωρίς να σκύβει.

Τον Ιανουάριο του 1963 παντρεύτηκε τη Μαίρη Έλεν Μακ Γκρέγκορ, με την οποία απέκτησαν τέσσερις γιους. Τον Τζέιμς, τον Ράναλντ, τον Κολ και τον Ρόμπερτ, αργότερα γνωστό ως Ρομπ ο μικρότερος (Rob Junior). Ο Σκωτσέζος Ρομπέν των Δασών έγινε ένας σεβαστός και τίμιος ζωέμπορος, σε μια εποχή που η ζωοκλοπή και η πώληση προστασίας κατά της κλοπής ήταν ένας αρκετά διαδεδομένος τρόπος για να κερδίσει κανείς τα προς το ζην.

Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να επεκτείνει το κοπάδι του, δανείστηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και το εμπιστεύτηκε στον επικεφαλής βοσκό. Λίγες μέρες μετά, ο βοσκός εξαφανίστηκε. Μαζί με τα χρήματα και μαζί με το κοπάδι.

Ανήμπορος να εκπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις αλλά και να “ζήσει” την οικογένειά του, ο Ρομπ Ρόι  βγήκε στην παρανομία. Η σύζυγος και τα παιδιά του εκδιώχθηκαν από το σπίτι τους.

Όταν ο κύριος πιστωτής του και Δούκας, κατάσχεσε τα χωράφια του, ο Ρομπ ξεκίνησε μια “αιματηρή βεντέτα”.

Λεηλάτησε τη γη του δούκα και έβαλε στο στόχαστρο τους κτηνοτρόφους τους, στους οποίους επιτιθόταν με διάφορους τρόπους. Είτε τους έκλεβε είτε τους ζητούσε χρήματα για να μην τους κλέβει. Για τον απλό κόσμο, που γνώριζε το ηρωικό παρελθόν του Ρομπ Ρόι, η προσωπική του βεντέτα με τον δούκα, σηματοδοτούσε έναν άτυπο πόλεμο μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Το νησί που φυλακίστηκε ο Ρομπ Ρόι (Πηγή: Wikipedia)

Η φήμη του εξαπλωνόταν ραγδαία και αποκτούσε ολοένα και περισσότερους “ακόλουθους”. Πολλοί, μάλιστα, έτρεξαν να τον βοηθήσουν στις λεηλασίες ή τις κλοπές που οργάνωνε ενώ σταδιακά απέκτησε δική του, ολιγομελή ομάδα επίλεκτων, όπως και ο Ρομπέν των Δασών.

Το ένδοξο τέλος

Ο Ρομπ Ρόι, παρά τις προσωπικές του μάχες, συνέχισε να υπερασπίζεται των αγώνα των Ιακωβιτών. Έτσι, συμμετείχε με το ίδιο πάθος και στις επόμενες συρράξεις που ξεσπούσαν. Το 1722 αναγκάστηκε να παραδοθεί στους εχθρούς. Φυλακίστηκε και μετά από πέντε χρόνια, χάρη στην αίγλη που είχε αποκτήσει, του δόθηκε χάρη να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του ελεύθερος.

Σηκώστε με από το κρεβάτι μου, βάλτε μου τη στολή μου και φέρτε τα όπλα μου, γιατί κανένας από τους εχθρούς μου δεν πρέπει να έχει να λέει πως είδε τον Ρομπ Ρόυ άοπλο και ανυπεράσπιστο.

Αφού τελείωσε η επίσκεψη είπε:

Τώρα τέλειωσαν όλα πια. Ας παίξουν οι γκάιντες το “Δεν Θα Ξαναγυρίσω Ποτέ”.

Πριν, όμως, προφτάσουν να κάνουν την επιθυμία του, ο Ρομπ Ρόι  είχε πεθάνει.