Ο “τελικός της νύχτας” που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η επεισοδιακή αναμέτρηση Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού με ξένο διαιτητή

27 Ιουνίου 1962. Στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, διεξαγόταν ο 20ός τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στους δύο “αιώνιους αντιπάλους”: τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.

Έμεινε στην ιστορία ως “ο τελικός της νύχτας” που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έτσι δεν υπήρξε νικητής. Αντιαθλητικό παιχνίδι, τρεις αποβολές, μεγάλες καθυστερήσεις και εκτεταμένα επεισόδια ήταν όλα όσα εκτυλίχθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Τα έκτροπα έγιναν πρώτη είδηση στον τύπο της εποχής που έκανε λόγο για “πρωτοφανή παρωδίαν αγώνος“

“Επιστρέφω από το … μέτωπο, σώος και αβλαβής. Έτσι θα πρέπει να είπαν χθες το βράδυ και οι θεαταί και οι επίσημοι και οι διαιτηταί – τρεις Ελβετοί. Γιατί δεν είναι υπερβολή, το χθεσινό ματς φουτ μπωλ κάθε άλλο παρά ποδόσφαιρο ήτο. […] Διεξήχθη παρωδία, μάχη, κλωτσόσφαιρο“, έγραψε ο ρεπόρτερ της εφημερίδας “Βήμα“.

Το χρονικό του “τελικού της νύχτας”

Περισσότεροι από 30.000 οπαδοί παρευρέθηκαν στις εξέδρες του σταδίου, για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση. Το “παρών” έδωσαν υπουργοί και ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Επαμεινώνδας Πετραλιάς.

Η ώρα έναρξης του τελικού ορίστηκε στις 5 το απόγευμα. Είχε πολλή ζέστη, η οποία επηρέασε την απόδοση των ποδοσφαιριστών, σύμφωνα με τις εφημερίδες.

Οι οπαδοί προσδοκούσαν να δουν έναν αγώνα με θέαμα και φάσεις. Όμως η αδημονία έδωσε σύντομα τη θέση της στην απογοήτευση. Από το πρώτο ημίχρονο έγινε φανερό ότι θα γινόταν ένα ματς σκληρό και ποιοτικά κακό.

Στο 5ο λεπτό, οι δύο ομάδες έμειναν με δέκα παίκτες, καθώς ο Σάββας Παπάζογλου του Ολυμπιακού και ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ του Παναθηναϊκού αντίκρισαν την κόκκινη κάρτα του Ελβετού διαιτητή, Αντρέ Μελέ.

Το πρώτο ημίχρονο έληξε με σκορ 0-0 και τον Ολυμπιακό να μένει με εννέα παίκτες, λόγω αποβολής του Αριστείδη Παπάζογλου στο 43′. Ο Τύπος επέκρινε τον Μελέ και τις αποφάσεις του, με τα “Νέα” να τον χαρακτηρίζουν “πανάθλιο“.

Η ανάπαυλα διήρκεσε 30 λεπτά αντί για 15, καθώς σημειώθηκαν επεισόδια. Οι θεατές θεώρησαν ότι “ερυθρόλευκοι” και “πράσινοι” επεδίωκαν την ισοπαλία, προκειμένου να διεξαχθεί επαναληπτικό ματς κι έτσι να εισπράξουν περισσότερα έσοδα από την πώληση των εισιτηρίων.

Ο θεσμός των πέναλτι δεν είχε ακόμη καθιερωθεί, οπότε, αν δύο ομάδες έμεναν ισόπαλες και μετά το τέλος της παράτασης, έδιναν επαναληπτικό αγώνα. Η οργή των θεατών ήταν τόσο μεγάλη ώστε άρχισαν να πετούν στον αγωνιστικό χώρο καπνογόνα, μπουκάλια και διάφορα ακόμη αντικείμενα.

Στο δεύτερο 45λεπτο, το θέαμα εξακολουθούσε να είναι κακό και οι αποδοκιμασίες του κοινού ήταν έντονες. Το σκορ παρέμεινε στο 0-0 και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Στο 95ο λεπτό, ο Ελβετός διαιτητής διέκοψε τον αγώνα, διότι είχε νυχτώσει και δεν υπήρχαν προβολείς.

Για τους οπαδούς, η διακοπή του τελικού ήταν η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι”, πιστεύοντας ότι είχε προαποφασιστεί από τους διοικούντες των δύο ομάδων.

Νέα επεισόδια ξέσπασαν και νέα μπουκάλια εκτοξεύτηκαν, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τόσο ο διαιτητής Μελέ όσο και ο παίκτης των “πρασίνων”, Δημήτρης Θεοφάνης.

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Θανάσης Μέρμηγκας αποδοκιμάστηκε έντονα, την ώρα που αναχωρούσε με το αυτοκίνητό του από το γήπεδο της ΑΕΚ.

“Ήταν συμπαιγνία!” και “Μας περνούν για κορόιδα! Αίσχος!“, φώναζαν οι αγανακτισμένοι οπαδοί

Η οριστική ματαίωση

Τρεισήμισι ώρες μετά την έναρξή του, ο τελικός διεκόπη οριστικά. Όπως έγραψαν οι εφημερίδες, προηγήθηκαν “παζαρέματα μεταξύ διαιτητού και παικτών” που δεν οδήγησαν σε κάποια συναινετική λύση.

Η ΕΠΟ δεν όρισε επαναληπτικό αγώνα, υπό το φόβο ξεσπάσματος νέων επεισοδίων, με αποτέλεσμα τη σεζόν 1961-62 να μην υπάρξει κυπελλούχος ομάδα.

Το Εννεαμελές Συμβούλιο Αθλητισμού επέρριψε ευθύνες στην Ομοσπονδία για τα επεισόδια του τελικού, ενώ η ΕΠΟ ισχυριζόταν ότι έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, τα οποία “ανετράπησαν από τον Ελβετόν διαιτητήν, ο οποίος ήτο ανεκτικός έναντι των παικτών“.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, θα διεξάγονταν ανακρίσεις από την Ομοσπονδία, για να φανεί αν υπήρχε προσυνεννόηση για το αποτέλεσμα, οι οποίες προφανώς δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.

Για τον Παναθηναϊκό θα ήταν το 4ο Κύπελλο στην ιστορία του, ενώ για τον Ολυμπιακό το 11ο. Δύο χρόνια μετά, η ιστορία θα επαναλαμβανόταν στη Λεωφόρο, αυτή τη φορά στην ημιτελική φάση της διοργάνωσης.

Οπαδοί εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο, ενώ το ματς ήταν ισόπαλο 1-1, και τα έκαναν “γυαλιά καρφιά”

Η αιτιολογία ήταν η ίδια: ότι οι ποδοσφαιριστές συμβιβάζονταν με την ισοπαλία, με σκοπό να ακολουθήσει δεύτερο ματς.

Η ΕΠΟ μηδένισε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, δεν όρισε καινούργιο αγώνα και η ΑΕΚ, που είχε προκριθεί στον τελικό νικώντας τον Πιερικό, αναδείχθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος “στα χαρτιά”.

Την επόμενη χρονιά, εφαρμόστηκε το στρίψιμο νομίσματος και τη σεζόν 1969-70 καθιερώθηκε ο θεσμός των πέναλτι, ο οποίος ισχύει μέχρι σήμερα.

Για την ιστορία, οι συνθέσεις Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στον τελικό του 1962 ήταν οι εξής:

Ολυμπιακός (Αλέκος Χατζησταυρίδης): Τσανακτσής, Πλέσσας, Στεφανάκος, Σημαντήρης, Πολυχρονίου, Σ. Παπάζογλου, Μπέμπης, Κ. Παπάζογλου, Υφαντής, Α. Παπάζογλου, Ψύχος.

Παναθηναϊκός (Χάρι Γκέιμ): Βουτσαράς, Τζουνάκος, Λινοξυλάκης, Καμάρας, Πυτιχούτης, Ανδρέου, Παπαεμμανουήλ, Δομάζος, Τουμπέλης, Θεοφάνης, Πανάκης.

Πηγή εικόνων κεντρικής φωτογραφίας: εφημερίδα “Αυγή”