Ο πρώτος μαθητής με κινητικά προβλήματα που έγινε σημαιοφόρος ήταν ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος. Πώς ξεπεράστηκε ο νόμος που απέκλειε τους έχοντες “σωματικά ελαττώματα”. Η πανελλήνια συμπαράσταση

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι ψυχίατρος- επιμελητής Β στη Ψυχιατρική Κλινική Αθηνών στο Αττικό Νοσοκομείο. Παράλληλα, είναι ιδρυτής του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος. Αναμφισβήτητα όμως είναι και ένα πρόσωπο που συμβολίζει τον διαρκή αγώνα των ατόμων για αναπηρία, για ίση συμμετοχή στην κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική. 

Όταν ήταν μόλις 14 μηνών διαγνώστηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία, μια σοβαρή εξελικτική ασθένεια που του προκάλεσε κινητική αναπηρία. Στην αρχή επηρεάστηκαν τα κάτω άκρα του.

Σιγά σιγά άρχισαν να παραλύουν και τα πάνω άκρα. Οι γονείς του ωστόσο, διεκδίκησαν από την πρώτη στιγμή, το δικαίωμα του να ζει όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά.

“Είναι τα χέρια και τα πόδια μου. Μαζί τους πραγματοποιώ αυτόν τον καθημερινό άθλο” είχε πει για τους γονείς του ο Κυμπερόπουλος σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα Το Βήμα το 2001, όταν ήταν ακόμη έφηβος.

Η ιστορία του παρέμενε άγνωστη μέχρι που το 1999 έγινε ο πρώτος μαθητής με κινητική αναπηρία που σήκωσε την ελληνική σημαία σε παρέλαση.

Ο Κυμπουρόπουλος είχε την υψηλότερη βαθμολογία στο Γυμνάσιο Κορωπίου. Ο έλεγχός του έγραφε 19 και 11/12.

Σύμφωνα με το σύστημα της εποχής ο άριστος μαθητής του σχολείου, αυτομάτως γινόταν σημαιοφόρος στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Όμως, ένας νόμος του 1974 δεν το επέτρεπε, καθώς απαγόρευε σε μαθητές που δεν είχαν “άρτια εμφάνιση” να συμμετέχουν στην παρέλαση.

Συγκεκριμένα ανέφερε: “Εις τα τμήματα των παρελάσεων δέον να μη μετέχουν άτομα έχοντα σωματικά ελαττώματα ή μειονεκτήματα και ουχί άψογον γενικήν εμφάνισιν. Οι μετέχοντες θα επιλέγονται εκ των εχόντων άρτιαν εμφάνισιν, παράστημα, ήθος και επίδοσιν εις τα γυμναστικάς ασκήσεις”. Τα μέσα ενημέρωσης ανέδειξαν το θέμα, άνοιξαν τη συζήτηση και στήριξαν χωρίς εξαιρέσεις τον αγώνα του Στέλιου και της οικογένειάς του. Οι ελάχιστες φωνές που διαφωνούσαν περιθωριοποιήθηκαν, εκ του αποτελέσματος.

Ο νεαρός Κυμπουρόπουλος ανέφερε ότι ήταν το όνειρό του να γίνει κάποια στιγμή σημαιοφόρος και διάβαζε πολλές ώρες για να τα καταφέρει. “Ήθελα πάρα πολύ να κρατήσω τη σημαία. Μελετούσα σκληρά για να πάρω καλούς βαθμούς. Και όταν πλησίαζαν οι εθνικές εορτές παρόλο που άξιζα να κρατήσω τη σημαία, βρισκόμουν δέσμιος ενός αναχρονιστικού συστήματος, που δεν επέτρεπε καν να συμμετάσχω στην παρέλαση” είχε δηλώσει.

Η μεγάλη επιθυμία του 15χρονου τότε Κυμπουρόπουλου συγκίνησε και κινητοποίησε την τοπική κοινωνία. Μαθητές, καθηγητές και γονείς ξεσηκώθηκαν για να διεκδικήσουν αυτό που κέρδισε στις σχολικές αίθουσες.

“Αν είναι τιμή του να την κρατήσει, είναι και τιμή δική μας, αλλά και τελικά τιμή όλων να φέρει τη σημαία ένα τέτοιο παιδί που μας κάνει υπερήφανους” έλεγαν οι καθηγητές του.

Η συγκεκριμένη διάταξη δεν ήταν γνωστή καθώς μέχρι τότε δεν είχε προκύψει παρόμοιο ζήτημα.

Χάρη στην παρέμβαση των καθηγητών του, του κόσμου αλλά και των ΜΜΕ ο νόμος άλλαξε μέσα σε ένα βράδυ.

Στις 21 Οκτωβρίου ο τότε υφυπουργός Παιδείας Ιωάννης Ανθόπουλος ανακοίνωσε ότι η σχετική διάταξη θα αναμορφωθεί στο νομοσχέδιο περί ειδικής αγωγής που επεξεργαζόταν τότε το Υπουργείο Παιδείας.

“Εφόσον ο Στέλιος και το σχολείο το επιθυμούν, τότε “το πνευματικό παράστημα του συγκεκριμένου μαθητή ασφαλώς επιτρέπει να γίνει σημαιοφόρος. Το Υπουργείο Παιδείας δίνει τη συγκατάθεσή του” δήλωσε ο υφυπουργός.

Το αμαξίδιό του κινούσε ο συμμαθητής και φίλος του Γ. Αλεφάντης.Έτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1999 ο 15χρονος Στέλιος Κυμπουρόπουλος στερέωσε την ελληνική σημαία στο αναπηρικό αμαξίδιό του και εκπροσώπησε το Πρώτο Γυμνάσιο Κορωπίου στην παρέλαση. Το αμαξίδιό του κινούσε ένας συμμαθητής του. Μόλις πέρασε μπροστά από τον κόσμο, ξέσπασαν θερμά χειροκροτήματα. “Η πόλη του Κορωπίου είπε “όχι” στον κοινωνικό αποκλεισμό” έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής.

Όπως αποκάλυψε αργότερα ο 15χρονος μαθητής, την ώρα της παρέλασης “η καρδιά του ταχυπαλμούσε”, ενώ αποκάλυψε ότι το προηγούμενο βράδυ είχε κοιμηθεί αγκαλιά με τη σημαία. Δήλωσε περήφανος και ευχήθηκε να σταματήσουν οι διακρίσεις.

Το 2003 ο Κυμπουρόπουλος μπήκε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και αποφοίτησε αριστούχος. Στην ορκωμοσία όσο απαγγελλόταν ο όρκος του Ιπποκράτη οι συμφοιτητές του σήκωσαν το δεξί τους χέρι. Ο Κυμπουρόπουλος σήκωσε τα μάτια του επάνω δεξιά.

Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στην Προαγωγή Ψυχικής Υγείας-Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών και μετεκπαίδευση στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα.

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Γιατί ο Τζορτζ Μάικλ ενθουσιάστηκε στη συναυλία της Αθήνας. Η εμφάνιση με την ελληνική σημαία, οι ιαχές «Γιώργος – Γιώργος» και η παρουσία του Κύπριου πατέρα του