Ο πρώτος κοσμικός χορός στον Πειραιά έγινε στο σπίτι του Μιαούλη με φράκα και φουστανέλες. Η χορευτική αναμέτρηση με πόλκα και με μπάλο. Ποιές κέρδισαν τις εντυπώσεις

Του Στέφανου Μίλεση από το “Πειραιόραμα”

Ο πρώτος δημόσιος χορός δόθηκε στον Πειραιά στις 13 Απριλίου του 1841, ημερομηνία που αποτελεί την πρώτη δημόσια κοσμική συγκέντρωση των Πειραιωτών.

Χοροί και μάλιστα δημόσιοι τελούνταν είτε σε γάμους και βαπτίσεις, σε θρησκευτικά πανηγύρια και φυσικά στην επετειακή εκδήλωση της εθνικής παλιγγενεσίας από το 1838 και ύστερα, χρονιά που καθιερώθηκε ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου. Όμως από τους χορούς αυτούς εξέλειπαν τα στοιχεία της κοσμικότητας και συνεπώς δεν δύναται να θεωρηθούν ως κοσμικό γεγονός.

Ο χορός έγινε από τη Λέσχη “Αρμονία”, με σκοπό πατριωτικό, καθώς υπήρχε για τη συμμετοχή εισιτήριο οι εισπράξεις του οποίου θα αποδίδονταν υπέρ του Κρητικού Αγώνα. Το εισιτήριο δεν ήταν δεσμευτικό, καθώς είχε ερανικό χαρακτήρα. Κατά συνέπεια δεν υπήρχε περιορισμός ως προς ύψος των χρημάτων, αλλά μια ελάχιστη συνεισφορά με την οποία κάποιος εξασφάλιζε την είσοδο, στο ποσό των έξι δραχμών. Οι προσκλήσεις που στάλθηκαν έφεραν ημερομηνία 4 Απριλίου 1841.

Ο χορός διεξήχθη στη μεγάλη αίθουσα της Λέσχης η οποία στεγαζόταν στο πρώην οίκημα Μιαούλη, μετέπειτα Χατζοπούλου, μπροστά από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα.

Η Λέσχη Αρμονία ήταν σωματείο με φιλότεχνο χαρακτήρα και είχε συσταθεί από τους Πέτρο Ομηρίδη Σκυλίτση, Λουκά Ράλλη και Ιωάννη Σέρρο.

Η επιτυχία του χορού υπήρξε εξαιρετική, καθώς έλαβε μέρος όχι μόνο η ανώτερη κοινωνία της πόλης, αλλά και η θεωρούμενη ως μέση, διακατεχόμενη από φιλοπατρία. Ως προς την ενδυμασία των προσκεκλημένων θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε «μεικτή». Από τη μια είχαμε τους λεγόμενες ευρωπαϊκές ενδυμασίες (φράγκικα) που αρκετοί Έλληνες ακολουθούσαν, ενώ από την άλλη φουστανελοφόροι και βρακοφόροι έκαναν την εμφάνισή τους ανάλογα με την καταγωγή τους.

Έτσι, μέσα στην ίδια αίθουσα έβλεπε κανείς γυναίκες με μεταξωτά τσεμπέρια, αλλά και γυναίκες με τους βραχίονες να καλύπτονται μέχρι αγκώνος από μεταξωτά γάντια γεμάτα δαντέλες.

Ο χορός ξεκίνησε με ευρωπαϊκή χορευτική μουσική όπου κυριάρχησε η πόλκα και η μαζούρκα, ενώ τις πρώτες πρωινές ώρες κυριάρχησε ο μπάλος. Λέγεται ότι οι γυναίκες που εντυπωσίασαν σε αυτόν τον πρώτο χορό ήταν της Υδραίικης συνοικίας. Ο πρώτος αυτός χορός κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό των 5.600 δραχμών σε μια εποχή στην οποία ο άρτος κόστιζε 42 λεπτά την οκά και το κρέας 80 λεπτά.

Διαβάστε:

Η “κατάρα” της οικίας Μιαούλη στον Πειραιά που χτίστηκε μπροστά από τον Άγιο Σπυρίδωνα. Ο ναύαρχος του ’21 πέθανε πριν ολοκληρωθεί και όποιος κατοίκησε εκεί είχε άδοξο τέλος

Διαβάστε: Ο ρυτιδιασμένος Ινδιάνος που λέγεται ότι πέθανε 137 ετών. Πολέμησε τους Σίου αλλά ποτέ εναντίον των λευκών. Παντρεύτηκε 8 φορές