Ο πρόεδρος των ΗΠΑ που πέθανε 16 μήνες μετά την εκλογή του. Τα σενάρια ότι δολοφονήθηκε με δηλητήριο

Στις 9 Ιουλίου 1850, ο Ζαχαρίας Τέιλορ, 12ος πρόεδρος των ΗΠΑ, πέθανε μετά από μόλις 16 μήνες θητείας. 

Πέντε ημέρες νωρίτερα, ο Τέιλορ παρακολούθησε τους εορτασμούς για την 74η επέτειο της Ημέρας της Ανεξαρτησίας στην Ουάσινγκτον. Είχε πολλή ζέστη, υψηλή υγρασία και πλούσιο φαγητό.

Ο Τέιλορ φέρεται να κατανάλωσε μια μεγάλη ποσότητα κερασιών και κρύο γάλα. Στο δρόμο για τον Λευκό Οίκο, έκανε έναν περίπατο κοντά στον ποταμό Πότομακ. Ήπιε πολύ νερό για να ξεδιψάσει.

Όταν, όμως, ο Αμερικανός πρόεδρος επέστρεψε στην οικία του, συνειδητοποίησε ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά. Ένιωθε έντονες κράμπες στο στομάχι και υπέφερε από διάρροια με αίμα και πυρετό. Παρά τα φάρμακα που έλαβε, η κατάστασή του χειροτέρευε και έκανε εμετούς.

Τελικά, ο Τέιλορ άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 65 ετών. Έγινε ο δεύτερος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ με σύντομη θητεία, μετά τον Γουίλιαμ Χένρι Χάρισον που πέθανε ένα μήνα μετά την ανάληψη της προεδρίας. Μία μέρα πριν πεθάνει είπε στον γιατρό του τα εξής:

“Δεν θα πρέπει να εκπλαγώ αν αυτό τελείωνε με τον θάνατό μου. Δεν περίμενα να συναντήσω κάτι που θα με βασάνιζε από τότε που ανέλαβα την Προεδρία. Ο Θεός ξέρει ότι προσπάθησα πολύ να εκπληρώσω αυτό που συνέλαβα ότι ήταν ένα έντιμο καθήκον“.

Στη σύζυγό του είπε το πρωί της μοιραίας ημέρας: “Πάντα έκανα το καθήκον μου, είμαι έτοιμος να πεθάνω. Η μόνη μου λύπη είναι για τους φίλους που αφήνω πίσω μου“.

Οι απόψεις διίσταντο

Σύμφωνα με τον καθηγητή ιατρικής του Πανεπιστημίου Ντρέξελ, Άλαν Σβαρτς, ο προσωπικός γιατρός του Τέιλορ ανησύχησε πολύ με την κατάσταση της υγείας του Αμερικανού προέδρου.

Του χορήγησε όπιο, που από παλιά χρησιμοποιείτο ως αναλγητικό, ή καλομέλα, που δινόταν για τη θεραπεία ασθενειών όπως η σύφιλη. Δεν υπήρχαν ακόμη αντιβιοτικές θεραπείες.

Η διάγνωση του γιατρού του Τέιλορ ήταν οξεία γαστρεντερίτιδα που, εκείνη την εποχή, περιγραφόταν με τον όρο cholera morbus. Η εξήγηση δεν ήταν αβάσιμη. Κρούσματα χολέρας ήταν συνηθισμένα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η αποπνικτική ζέστη σε συνδυασμό με τις πρωτόγονες και ανοιχτές αποχετεύσεις δημιουργούσαν τις ιδανικές συνθήκες για τη διάδοση του θανατηφόρου βακτηρίου.

Δεν ήταν καθόλου απίθανο το βακτήριο να βρισκόταν στο γάλα ή στο νερό που κατανάλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Είναι άγνωστο εάν κάποιος άλλος καλεσμένος στην επέτειο είχε την ίδια μοίρα με τον Τέιλορ.

Αρκετοί πίστευαν ότι η οξεία γαστρεντερίτιδα του Αμερικανού προέδρου μπορεί να οφειλόταν στο συνδυασμό των κερασιών με το γάλα. Βγήκε, μάλιστα, ο αστικός μύθος ότι “αν φας κεράσια και γάλα, θα πάθεις κάτι πολύ κακό”. Άλλοι υπέθεσαν ότι πέθανε από θερμοπληξία, αν και το ενδεχόμενο αυτό δεν συγκέντρωνε πολλές πιθανότητες.

Οι θεωρίες για δηλητηρίαση ή δολοφονία

Οι φήμες γύρω από το θάνατο του Ζαχαρία Τέιλορ δεν σταμάτησαν να πλανώνται στον αέρα.

Ο καθηγητής ιατροδικαστικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, Χάμιλτον Σμιθ υποστήριξε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δηλητηριάστηκε. Στήριζε την άποψή του στην έλλειψη στοιχείων για περισσότερα επιβεβαιωμένα κρούσματα χολέρας.

Το 1991, η καθηγήτρια και συγγραφέας, Κλάρα Ράιζινγκ έπεισε τον πλησιέστερο εν ζωή συγγενή του Τέιλορ να γίνει εκταφή, ώστε να εξεταστούν τα λείψανά του.

Αφαιρέθηκαν δείγματα από τα μαλλιά, τα νύχια και ιστούς του Τέιλορ, αλλά τα αποτελέσματα δεν έδειξαν ικανές ποσότητες αρσενικού στο σώμα του Αμερικανού προέδρου.

Ακόμη, υποστηρίχθηκε πως ο Τέιλορ δολοφονήθηκε. Για 40 χρόνια, υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό φτάνοντας στο αξίωμα του στρατηγού. Έλαβε μέρος στον Αγγλοαμερικανικό Πόλεμο του 1812 και στον Μεξικανοαμερικανικό Πόλεμο του 1846 ηγήθηκε ενός σώματος που διέσχισε τον ποταμό Ρίο Γκράντε και νίκησε τους Μεξικανούς στις μάχες του Πάλο Άλτο και της Ρεσάκα ντε λα Πάλμα.

Ο Τέιλορ έγινε εθνικός ήρωας και προτάθηκε ως υποψήφιος του κόμματος Whig για την προεδρία των ΗΠΑ. Κέρδισε άνετα τις εκλογές και, το Μάρτιο του 1849, ξεκίνησε τη θητεία του. Τάχθηκε κατά της επέκτασης της δουλείας στα εδάφη που προσαρτήθηκαν από το Μεξικό, ένα ζήτημα που δίχαζε το εσωτερικό του κόμματος και το Κογκρέσο.

H θεωρία περί δολοφονίας του Τέιλορ βασίστηκε στην υπόθεση ότι θα μπορούσε να τον έχει δολοφονήσει κάποιος υποστηρικτής της δουλείας.

Ο πολιτικός επιστήμονας Μάικλ Παρέντι, που αμφισβήτησε την παραδοσιακή ιατρική εξήγηση του θανάτου του, κατέληξε: “Δεν υπάρχει οριστική απόδειξη ότι ο Τέιλορ δολοφονήθηκε, ούτε φαίνεται ότι υπάρχει οριστική απόδειξη ότι δεν δολοφονήθηκε”.

Η ακριβής αιτία του θανάτου του Ζαχαρία Τέιλορ δεν έγινε ποτέ γνωστή. Όμως, ο τρόπος που πέθανε ήταν θλιβερός. Ένας σχετικά υγιής άνδρας 65 ετών, με φροντίδα από τους καλύτερους γιατρούς, κατέληξε μέσα σε πέντε ημέρες. Ήταν μία απόδειξη του πόσο εύθραυστη ήταν η ζωή στην εποχή πριν τον 20ό αιώνα.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia