Ο πολιτικός που έκανε τη μεγαλύτερη νοθεία όλων των εποχών. Έλαβε 15 φορές περισσότερες ψήφους από το σύνολο των ψηφοφόρων!

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

O εικονιζόμενος Τσαρλς Ντάνμπαρ Μπέρτζες Κινγκ ήταν πολιτικός και ο 17^ος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Λιβερίας. Σήμερα αν και έχει σχεδόν ξεχαστεί, θα έχει πάντα μία “περίοπτη” θέση στην ιστορία της πολιτικής και στο βιβλίο Γκίνες.

Το 1927 επανεξελέγη για τρίτη φορά Πρόεδρος της Λιβερίας ως αρχηγός του κόμματος “Αληθινοί Ουίγκ”, με 240.000 ψήφους και ποσοστό 96.39%. Ο αντίπαλός του, Τόμας Φόλκνερ, του Λαϊκού Κόμματος κέρδισε μόλις 9.000 ψήφους και ποσοστό 3.61%.

Το περίεργο είναι ότι η Λιβερία το 1927 είχε 15.000 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. Αυτό σημαίνει ότι οι 234.000 ψήφοι που έλαβε ο Κινγκ ήταν 15 φορές περισσότερες από το σύνολο των ψηφοφόρων!

Καθώς ο Φόλκνερ κέρδισε 9.000 ψήφους, στον Κίνγκ κανονικά αναλογούσαν λιγότεροι από 6.000 ψήφοι, αν λάβουμε υπόψη μας την αποχή και τα λευκά/άκυρα ψηφοδέλτια. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος είχε χάσει τις εκλογές.

Για κάθε “κανονική” ψήφο που πήγε σε αυτόν, αναλογούσαν περίπου επιπλέον 40 “νόθες” ψήφοι!

Έτσι, ο Τσαρλς Ντάνμπαρ Μπέρτζες Κινγκ ήταν υπεύθυνος για τις εκλογές με τη μεγαλύτερη νοθεία στην παγκόσμια ιστορία. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι αυτό δεν έγινε από κάποιο αιμοσταγή δικτάτορα, αλλά τον ηγέτη μιας χώρας που υποτίθεται ότι είχε δημοκρατία και ο οποίος είχε προηγουμένως εκλεγεί δύο φορές με κανονικές εκλογές.

“Έφαγε” και τον Γ. Κονδύλη!

Ο Κίνγκ ξεπέρασε κατά πολύ ακόμη και τον Γεώργιο Κονδύλη που διοργάνωσε το Δημοψήφισμα του 1935 για την παλινόρθωση της μοναρχίας, και που ήταν οι πιο νόθες εκλογές στην Ελλάδα.

Έχει υπολογιστεί ότι από τις περίπου 1.5 εκατομμύρια ψήφους που πήρε τότε η Βασιλευόμενη Δημοκρατία, περίπου 250.000 ανήκαν σε ψηφοφόρους που είχαν ήδη ψηφίσει.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι ακόμη και χωρίς αυτή τη νοθεία, οι οπαδοί της μοναρχίας στην Ελλάδα θα είχαν και πάλι κερδίσει το Δημοψήφισμα του 1935. Αντίθετα, αν οι εκλογές του 1927 στη Λιβερία ήταν κανονικές, ο Κίνγκ θα είχε υποστεί πανωλεθρία.

Ένας “εκσυγχρονιστής” που έχασε το δρόμο….

Ο Τσαρλς Κινγκ, όπως πολλοί άλλοι πολιτικοί στον κόσμο είχε ξεκινήσει με οράμα να εκσυγχρονίσει τη χώρα του και να ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο του λαού. Ως Γενικός Εισαγγελέας από το 1904 έως το 1912, και υπουργός Εξωτερικών της Λιβερίας από το 1912 έως ότου εξελέγη πρόεδρος το 1919, έχει να επιδείξει αξιόλογο έργο.

Όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις του στο λαό ότι ως πρόεδρος θα εργαζόταν για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της Λιβερίας, η προεδρία του χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη διαφθορά, νεποτισμό, ρουσφετολογία, αδιαφάνεια, και κατάπνιξη πολιτικών ελευθεριών.

Επήλθε πολιτική αναταραχή και καταγγέλθηκαν οικονομικά σκάνδαλα μελών της οικογενείας του και βασικών συνεργατών του.

Η αδιαφορία του Κινγκ για τους δημοκρατικούς θεσμούς κορυφώθηκε στις εκλογές του 1927 που μπήκαν στο Βιβλίο Γκίνες ως αυτές με τη μεγαλύτερη νοθεία στην ιστορία.

Και θιασώτης της δουλείας!

Αυτό που τελικά υποχρέωσε τον Κινγκ να υποβάλλει παραίτηση δεν ήταν η νοθεία στις εκλογές, ή τα σκάνδαλα, αλλά η αποκάλυψη ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Λιβερίας, υπό τη διεύθυνση του αντιπροέδρου του, χρησιμοποιούσαν στην κατασκευή δρόμων και άλλων δημόσιων έργων εργάτες ως δούλους.

Υποχρέωναν χωρικούς να κάνουν καταναγκαστική εργασία και δεν είχαν κανένα δικαίωμα. Μάλιστα, έφθαναν να τους νοικιάζουν σε διάφορους τσιφλικάδες σαν να ήταν δούλοι.

Την καταγγελία εναντίον της κυβέρνησης του Τσαλς Κινγκ είχε κάνει ο Τόμας Φόλκνερ, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην Κοινωνία των Εθνών.

Ο Κινγκ αρνήθηκε στο διεθνή οργανισμό να στείλει μία αντιπροσωπεία να ερευνήσει την καταγγελία. Όμως, όταν η αμερικανική κυβέρνηση απείλησε να κόψει τη βοήθεια στη Λιβερία, ο Κίνγκ συμφώνησε να γίνει η έρευνα.

Τελικά το 1930 η Κοινωνία των Εθνών δημοσίευσε το πόρισμα της έρευνάς της ότι στη Λιβερία χρησιμοποιούνταν δούλοι στα δημόσια έργα. Ο Κίνγκ υπέβαλλε την παραίτησή του από την προεδρία της χώρας και απείχε από την πολιτική ως το τέλος της ζωής του, τρεις δεκαετίες αργότερα.