Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού που σκοτώθηκε στο έπος του ’40, ενώ έγραφε γράμμα στη μάνα του. Μπορούσε να αποφύγει την πρώτη γραμμή, αλλά αρνήθηκε. Ο αδελφός του σκοτώθηκε στην αεροπορία

18 Νοεμβρίου 1940. Τα ιταλικά αεροπλάνα χτυπούσαν τις θέσεις των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή Διποταμιά της Βορείου Ηπείρου.

Ανάμεσα στους στρατιώτες και ο ασυρματιστής Δημήτρης Πιερράκος, επί χρόνια σέντερ φορ του Παναθηναϊκού.

Από τα αντιαεροπορικά πυρά, ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε σε απόσταση περίπου πέντε χιλιομέτρων και ο πιλότος πήδηξε με το αλεξίπτωτο την τελευταία στιγμή.

Ο «Μπρακ», όπως ήταν το παρατσούκλι του Πιερράκου, δεν το σκέφτηκε καθόλου.

Άρχισε να τρέχει για να αιχμαλωτίσει τον πιλότο. Λίγη ώρα μετά δεχόταν συγχαρητήρια για την σύλληψη του αεροπόρου.

Ο διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν πανευτυχής.

Βρήκε μια κόλλα χαρτί και άρχισε να γράφει γράμμα για τη μητέρα, τη αδερφή και τον ανθυποσμηναγό αδερφό του, Στέφανο, με τον οποίο έπαιζαν μαζί στον Παναθηναϊκό.

«Δόξα τω θεώ είμαι καλά. Μην ξεχάσεις Στέφανε να μου στείλεις ένα πουλόβερ, λίγα τσιγάρα, ξυραφάκια και λίγο χαρτζιλίκι για κανένα καφεδάκι όταν μπαίνουμε σε κανένα χωριό και για κονιάκ.

Σήμερα ήρθαν εχθρικά αεροπλάνα και τους ρίξαμε τρία. Από το ένα γλίτωσαν τρεις με αλεξίπτωτα.

Τον έναν τον έπιασα εγώ με τρέξιμο για 5 χιλιόμετρα και αν με έβλεπε ο Σίμιτσεκ, θα με έπαιρνε στην Εθνική Ομάδα.

Έπειτα από τα συγχαρητήρια βρήκα λίγο καιρό να σας γράψω ένα γράμμα.

Τα πάμε υπέρ υπέροχα στο μέτωπο, νομίζω ότι είμαι στην εξοχή», έγραφε γεμάτος ενθουσιασμό.

Πριν τελειώσει το γράμμα, το ιταλικό πυροβολικό βομβάρδισε την περιοχή.

Ο Πιερράκος δεν πρόλαβε να καλυφθεί και σκοτώθηκε από θραύσμα οβίδας που τον χτύπησε στο κεφάλι.

Το ματωμένο γράμμα βρέθηκε δίπλα από τη σωρό του.

Ο διοικητής της μονάδας του έδωσε εντολή να ενταφιαστεί λίγο έξω από τη Διποταμιά.

Την ταφή έκαναν ο λοχίας και παλιός παράγοντα του Άρη, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος και ένας 15χρονος Βορειοηπειρώτης.

Το γράμμα έφτασε στον αδερφό του, μαζί με την επιστολή της μονάδας που γνωστοποιούσε στην οικογένεια το χαμό του.

«Φονικό βλήμα του άνανδρου εχθρού τον αποστέρησε από την οικογένειά του, την πατρίδα, το σύνταγμά του.

Ήρωες σαν τον Μίμη Πιερράκο δεν αποθνήσκουν, αλλά ζούνε στις καρδιές των Ελλήνων».

Ο Στέφανος δεν έδειξε κανένα από τα δύο γράμματα στην μητέρα του, που πέθανε μετά από λίγο καιρό.

Και πως να της το έδειχνε;

Ο άλλος της γιος, ο Τάκης, ήταν αεροπόρος και σκοτώθηκε δοκιμάζοντας ένα αεροπλάνο τύπου «Μπρέγκε 14». Και ο άνδρας της πέθανε λίγο μετά από το μαράζι του για το χαμό του παιδιού του.

Μετά τον πόλεμο ο αδερφός του Στέφανος, με τη βοήθεια του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου και του Βορειοηπειρώτη που είχε βοηθήσει στην ταφή, εντόπισε τον τάφο του Μίμη Πιερράκου.

Το 1950 μετέβη στην Αλβανία, από όπου μετέφερε τα οστά του, τα οποία τάφηκαν στο νεκροταφείο Ζωγράφου με τιμές, σκεπασμένα με την ελληνική σημαία και το λάβαρο του Παναθηναϊκού.

Ο Δημήτρης Πιερράκος κόσμησε την ομάδα του Παναθηναϊκού από 17 χρόνων και ήταν από τους βασικούς σκόρερ στο αθηναϊκό και στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Συμμετείχε επίσης στην ομάδα που πήρε το μοναδικό προπολεμικό πρωτάθλημα.

Όταν οι Ιταλοί κήρυξαν τον πόλεμο ήταν ήδη 31 ετών και ως διεθνής ποδοσφαιριστής, αν ήθελε, μπορούσε να αποφύγει τη στράτευση.

Παρουσιάστηκε οικειοθελώς στην στρατολογία όπου του είπαν ότι μπορούσε να μείνει στα μετόπισθεν επειδή ήταν περασμένης κλάσης.

Χωρίς να το σκεφτεί έφυγε αμέσως για το μέτωπο.

Ήταν ο πρώτος από τους πολλούς Έλληνες αθλητές που θυσιάστηκαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Λάμπρος Κωνσταντάρας. Η καριέρα του ως τερματοφύλακας στην ΑΕΚ και το επεισόδιο στις κερκίδες της Λεωφόρου, όπου έδειξε ότι είχε «βαρύ χέρι»