Ο πίνακας της Κύπριας ζωγράφου μετά από μαστεκτομή. Έβαλε τον εαυτό της στη θέση μίας καρκινοπαθούς. Το συγκινητικό μήνυμα της

«Θα μπορούσε να ήσουν εσύ στη θέση αυτής της γυναίκας ή η μαμά σου ή η γυναίκα σου, η αδερφή σου, το παιδί σου…»

Η Κύπρια ζωγράφος, Χριστίνα Μαϊφόσιη, έβαλε τον εαυτό της στη θέση μίας καρκινοπαθούς. Ζωγράφισε το πορτρέτο της, όπως θα ήταν αν είχε μόλις υποστεί μαστεκτομή.

Το έργο της έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει, να προβληματίσει και να υποστηρίξει όσους «παλεύουν με το θηρίο», όπως έγραψε. Ο πίνακας έχει τίτλο «After the surgery».

Η καλλιτέχνης χρειάστηκε να αναρτήσει στάτους στο facebook, όπου εξηγούσε ότι η ίδια δεν πάσχει από καρκίνο και δεν υπέστη καμία επέμβαση, για να καθησυχάσει φίλους και γνωστούς.

Αλλά το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι ακριβώς ότι θα μπορούσε να συμβεί στον οποιονδήποτε.

Ολόκληρο το κείμενο που δημοσίευσε η ζωγράφος:

«Μέσα σ’ όλα τα άσχημα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στον κόσμο μας είναι σταθερή και η πανίσχυρη αυτή ασθένεια του καρκίνου.

Τελικά πιο συχνά ακούς περιστατικό για ανθρώπους που παλεύουν με τον καρκίνο παρά οτι γεννήθηκε ενα μωρό..

Ολοι μας μπορούμε να φανταστούμε ποσο επώδυνη ειναι αυτη η δοκιμασία για τον ασθενή αλλα και για τα δικά του πρόσωπα. Κάποιοι μαλιστα απο εμάς το έχουμε ήδη βιώσει είτε με τον ενα τρόπο είτε με τον άλλο. Πολλοί στάθηκαν τυχεροί, δυνατοί και νικητές!

“…το οτι καταφέρνεις να ξεπερνάς αυτη την εμπειρία και σε βλέπει ο κόσμος γερή, δυνατή, γεμάτη διάθεση για ζωη, να παραμένεις γυναίκα και να έχεις όνειρα και στόχους νομίζω πως βοηθάς άλλους ανθρώπους.. Ο καρκίνος είναι κάτι που ξεπερνιέται ..Η εμπειρία μου με τον καρκίνο, μου επιβεβαίωσε οτι η ζωή ειναι ωραία και πρέπει να παλέψεις για να τη χαρείς!….” (Λόγια αγαπημένης φίλης).. τόσο απλά αλλά ταυτόχρονα εξίσου σημαντικά… Λόγια που πρέπει να μας παροτρύνουν να κάνουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε τώρα, χωρίς αναβολές και δεύτερες σκέψεις, παίρνοντας παράδειγμα απ’ τους ανθρώπους που νίκησαν αυτή την τόσο ισχυρή ασθένεια, που σήμερα ειναι πλέον “νούμερο ενα” αιτία θανάτου.

Οι λόγοι που με έκαναν να ζωγραφίσω εμένα κι όχι κάποια γυναίκα που όντως πέρασε απο τη διαδικασία της “μαστεκτομής” ήταν γιατί θα μπορούσα κ εγω να είμαι στη θέση αυτής της γυναίκας. Και δεύτερον, μια ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου ήταν “τι θα ήθελα να πρωτοκάνω ακριβώς μετά απο μια τέτοια επέμβαση”.

Η απάντηση μου ηταν αυτή… Να πάρω πινέλα, μπογιές και να ζωγραφίσω τη Χριστίνα μετά την επέμβαση.. Ετσι αποφάσισα να βάλω (κατ’ αυτό τον τρόπο), τον εαυτό μου στη θέση των γυναικών που πέρασαν απ’ τη σκληρή αυτή εμπειρία και αργότερα απο την προσπάθεια μάλλον να συνηθίσουν την εικόνα αυτή.

Όταν το έργο είχε φτάσει σε ενα προχωρημένο στάδιο, ένιωσα να μπαίνω σε μια διαδικασία τριβής με τον εαυτό μου βλέποντας για μήνες μια Χριστίνα με ενα μαστό. Ηταν για μένα δύσκολο να συνηθίσω την εικόνα. Έπιανα πολλές φορές τον εαυτό μου να αδυνατώ να το δουλέψω.. Όμως ήταν ίσως ένας τρόπος αντιμετώπισης του φόβου μου…και πιθανότατα είναι φόβος κάθε γυναίκας..

Προσπάθησα λοιπόν να αποτυπώσω όσο πιο ρεαλιστική θα μπορούσε να είναι μια τέτοια εικόνα, δηλαδή μια σωματικά και ψυχικά κουρασμένη φιγούρα αλλά ταυτόχρονα να δείξω τη δύναμη και την αισιοδοξία που χρειάζεται να έχει κανείς σε μια τέτοια περίπτωση, μέσα σ’ αυτόν το ψυχρό χώρο του νοσοκομείου.

Στόχος μου μέσα απ’ τη ζωγραφική μου, (έναν δικό μου τρόπο έκφρασης), είναι να μεταφέρω ίσως κάποια μηνύματα που θα ήταν καλά να πάρει κάποιος..

Θα μπορούσε λοιπόν να ήσουν εσυ στη θέση αυτής της γυναίκας.. ή η μαμά σου ή η γυναίκα σου, η αδερφή σου, το παιδί σου… Κάτι που πρέπει να έχεις υπόψιν σου πως όλα ειναι μέσα στη ζωή και πρέπει να είμαστε όλοι έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε και να κάνουμε έγκαιρα / προλυπτικά τις απαραίτητες εξετάσεις για να αποτρέψουμε τα χειρότερα…

Να προλάβουμε να κάνουμε αυτά τα μικρά, απλά, καθημερινά, ίσως και ασήμαντα πράγματα στη ζωή μας που όμως μας κάνουν ευτυχισμένους…

ΚΑΙ να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους αυτούς, ουσιαστικά! Είτε δείχνοντας την αγάπη μας, τη στήριξη μας, είτε απλά προσφέροντας τη συντροφιά μας μεταδίδοντας την αισιοδοξία μας αν κοντεύουν να τη χάσουν…

Ελπίζω να βρεθεί ή να μαθευτεί σύντομα ένας πιο εύκολος τρόπος θεραπείας, και ολοι όσοι παλεύουν σημερα με το “θηρίο” να βρούν όλοι τη δύναμη να το νικήσουν!!!»

Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για τη δουλειά της στο Εργαστήριο Σχεδίου Και Ζωγραφικής

Διαβάστε ακόμα: Ο γύψινος κορσές της που τον ζωγράφισε, το τεχνητό πόδι, τα φανταχτερά ρούχα και άλλα αντικείμενα της Φρίντα Κάλο, σε μια έκθεση που συγκινεί τους επισκέπτες.