Ο Περσέας αποκεφαλίζει τη γοργόνα Μέδουσα και σκοτώνει κατά λάθος τον παππού του. Γιατί το “πεπρωμένο φυγείν αδύνατον”

H Δανάη ήταν η κόρη του βασιλιά του Άργους, Ακρίσιου και μητέρα του Περσέα. Ο βασιλιάς Ακρίσιος δεν είχε διάδοχο για το θρόνο. Έτσι κατέφυγε στο μαντείο. Η πρόβλεψη ήταν ότι στο θρόνο θα τον διαδεχτεί ο εγγονός του. Ο Ακρίσιος αρχικά χάρηκε, αλλά η συνέχεια της προφητείας τον σόκαρε. Ο διάδοχος του θρόνου θα έκανε ένδοξο το βασίλειο, θα αποκτούσε ήρωες απογόνους, αλλά θα σκότωνε τον ίδιο.

Αποφάσισε λοιπόν ότι η μόνη λύση ήταν η κόρη του η Δανάη να μην αποκτήσει ποτέ της παιδί. Τη φυλάκισε μαζί με την τροφό της, ώστε να μην έρχεται σε επαφή με κανέναν.

Η απαγόρευση βέβαια δεν ίσχυε για το Δία που την είδε από ένα μικρό παράθυρο και γοητεύτηκε. Λάτρης του γυναικείου φύλου μαγεύτηκε από την ομορφιά της Δανάης.

Στο θάλαμο της Δανάης μπήκε μεταμορφωμένος σε χρυσή βροχή. Όταν βγήκε η Δανάη ήταν έγκυος στον Περσέα…

O Ακρίσιος προσπαθεί να εξαφανίσει τη Δανάη και το παιδί

Μόλις το έμαθε ο Ακρίσιος έβαλε τη Δανάη με το μωρό μέσα σε ένα κιβώτιο και το έριξε στη θάλασσα. Το κιβώτιο ξεβράστηκε στη Σέριφο που βασίλευε ο τύραννος Πολυδέκτης.

Εκεί ο Περσέας μεγάλωσε στο σπίτι ενός ψαρά και έγινε άνδρας. Ο Πολυδέκτης πάντα ποθούσε τη Δανάη και κάποια στιγμή αποφάσισε να απαλλαγεί από τον Περσέα.

Ρώτησε λοιπόν όλα τα παλικάρια ποιο θα ήταν το κατάλληλο δώρο που θα ταίριαζε σε ένα βασιλιά. Ο ψαράς Περσέας θεωρώντας κοινότυπα τα δώρα που πρόσφεραν οι άλλοι αποφάσισε να του κάνει δώρο το κεφάλι της Μέδουσας που ήταν γοργόνα. Ο Πολυδέκτης χάρηκε. Πίστευε ότι ο Περσέας δεν θα γύριζε ζωντανός.

Η Γοργόνα Μέδουσα που πάγωνε με το βλέμμα της όποιον την κοίταγε

Η Γοργόνα Μέδουσα ήταν η μόνη θνητή από τις τρεις τερατόμορφες αδερφές της.  Φαρμακερά φίδια τους τύλιγαν το κεφάλι ενώ είχαν δόντια κάπρου. Τα χέρια τους ήταν μπρούτζινα και είχαν χρυσά φτερά για να πετάνε. Το πιο φοβερό όπλο του όμως ήταν το βλέμμα τους. Όποιος τις κοίταγε στα μάτια πέτρωνε.

Με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς και τις πολύτιμες συμβουλές της κατάφερε να πλησιάσει τη Μέδουσα. Μέσα από το καθρέφτισμα μιας ασπίδας την είδε, αποφεύγοντας το βλέμμα της και της έκοψε το κεφάλι. Ο Περσέας μετά από πολλές περιπέτειες επέστρεψε με το τρόπαιο στο χέρι.

Μόλις ο Πολυδέκτης είδε τη Μέδουσα συνέβη το μοιραίο. Πέτρωσε.

Τώρα πια ο Περσέας μαζί με τη μητέρα του τη Δανάη και τη γυναίκα του την Ανδρομέδα, αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του το Άργος και να γνωρίσει τον παππού του τον Ακρίσιο.

Ο Ακρίσιος μόλις έμαθε ότι η κόρη και ο εγγονός του επιστρέφουν θυμήθηκε τον παλιό χρησμό. Για να σωθεί πήγε στη Λάρισα.

Εκεί ο βασιλιάς Τευταμίδης είχε οργανώσει νεκρικούς αγώνες προς τιμήν του πατέρα του. Ανάμεσα στους νέους που πήραν μέρος στους αγώνες ήταν και ο Περσέας.

Όταν έφτασε η σειρά του Περσέα να ρίξει το δίσκο, τον πέταξε με τόση δύναμη που έφυγε από το στάδιο και έσκασε στην εξέδρα των επισήμων. Εκεί χτύπησε έναν από τους θεατές που σκοτώθηκε από το ισχυρό χτύπημα. Ο χρησμός είχε βγει. Ο θεατής ήταν ο Ακρίσιος.

Ο Περσέας λυπήθηκε πολύ όταν έμαθε ποιον είχε σκοτώσει και εγκατέλειψε την ιδέα να επιστρέψει στο Άργος.

Ο μύθος λέει ότι συμφώνησε με τον Μεγαπένθη το ξάδερφό του βασιλιά της Τίρυνθας και άλλαξαν βασίλεια. Ο Περσέας πήρε την Τίρυνθα και ο Μεγαπένθης το Άργος. Όντως το βασίλειο έγινε ξακουστό.

Ο πιο μεγάλος ήρωας που βγήκε από τη γενιά του Περσέα ήταν ο Ηρακλής.

Ο μύθος της Δανάης και του Περσέα ενέπνευσε πολλούς αρχαίους συγγραφείς αλλά και πολλούς καλλιτέχνες.

Γι αυτό και η μορφή της βρίσκεται σε πολλά αγγεία, αλλά και σε πολλές τοιχογραφίες της Πομπηίας. Ίσως γιατί σύμφωνα με τους Λατίνους συγγραφείς, το κιβώτιο που μετέφερε τη Δανάη με το νεογέννητο, έφτασε στην Ιταλία στις ακτές του Λατίου.

Εκεί η Δανάη έγινε σύζυγος του βασιλιά της χώρας και ίδρυσε την πόλη Αρδέα.

Η αρχική φωτογραφία από την Πιάτσα ντελλα Σινιορία στην Φλωρεντία. “O Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας”/Wikimediamtx Commons 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:Μέδουσα. Η όμορφη γοργόνα με τις υπέροχες μπούκλες που η Αθηνά τις έκανε φίδια! Την αποκεφάλισε ο Περσέας και την έκανε διαρκές σύμβολο γοητείας ο Βερσάτσε