Ο Πάπας που εφορμούσε στη μάχη φωνάζοντας: “Τώρα θα δούμε ποιος έχει μεγαλύτερα αρ…”. Οι ποντίφικες που αναγνώρισαν τα νόθα παιδιά τους και ο Πάπας που έδωσε τη “βούλα” του στο βιβλίο για το κυνήγι των μαγισσών

ΠΗΓΗ: «ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ», Michael Farquhar. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ

Η αναγέννηση του πολιτισμού και της μάθησης που σάρωνε την Ευρώπη τον 15ο αιώνα δεν πήγε εντελώς χαμένη για τον παπισμό.

Μόνο που πολλοί πάπες το έβρισκαν δύσκολο να αποχωριστούν εντελώς τον Μεσαίωνα.

Ο Σίξτος IV, για παράδειγμα, παράγγειλε την Καπέλα Σιστίνα, ακριβώς την ίδια εποχή που έδωσε την ευλογία του στην ισπανική Ιερά Εξέταση.

Ο ανιψιός του, πάπας Ιούλιος ΙΙ, χρηματοδοτούσε τον Μιχαήλ Άγγελο και τον Ραφαήλ, όταν δεν ήταν ντυμένος με πλήρη πανοπλία και δεν κατέσφαζε τους εχθρούς του.

«Τώρα θα δούμε ποιος έχει μεγαλύτερα αρχίδια!», κραύγασε κάποτε ο Ιούλιος στο πεδίο της μάχης, «ο βασιλιάς της Γαλλίας ή ο Πάπας;»

Ο Ιννοκέντιος VIII έμοιαζε αρκετά συγκροτημένος ώστε να εκσυγχρονίσει τον παπισμό, όταν έγινε ο πρώτος ποντίφικας που αναγνώρισε ανοικτά τα νόθα παιδιά του.

Μέχρι τότε, νόθα παιδιά του Πάπα επισήμως αναφέρονταν ως «ανίψια».

Όποιες προσδοκίες είχε δημιουργήσει ο Ιννοκέντιος ως σύγχρονο τέκνο της Αναγέννησης, σβήστηκαν γρήγορα, όταν έδωσε την έγκριση και τη σφραγίδα του σ’ αυτό που ίσως είναι το πιο καταστροφικό βιβλίο στην ιστορία.

Η παπική του βούλα με τον τίτλο Summis Desiderantes Affectibus έδωσε νέα ζωή στο κυνήγι των μαγισσών και χρησίμευσε ως πρόλογος του Malleus Maleficarum ή «Σφύρα των Μαγισσών».

Ένα εγχειρίδιο για την ανακάλυψη και τιμωρία των μαγισσών το οποίο είχαν γράψει δύο από τους πιο αδίστακτους ιεροεξεταστές της Εκκλησίας, ο Χάινριχ Κρέμερ και ο Γιόχαν Σπρένγκερ.

«Οι άνδρες και οι γυναίκες που εκτρέπονται από την καθολική πίστη, έχουν εγκαταλειφθεί στον Διάβολο, γίνονται incubi και succubi (αρσενικοί και θηλυκοί δαίμονες που ρουφάνε τη ζωή των θυμάτων τους, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής)», έγραφε ο Ιννοκέντιος.

«Με τις μαγγανείες, τα ξόρκια, τις επικλήσεις και άλλα καταραμένα αμαρτήματα, φονεύουν μωρά που είναι ακόμη στην κοιλιά της μάνας τους… εμποδίζουν τους άνδρες να εκτελέσουν τη σεξουαλική πράξη και τις γυναίκες να συλλάβουν και οι άνδρες δεν μπορούν να ξέρουν τις γυναίκες τους ούτε οι γυναίκες να δεχθούν τους άνδρες τους».

Η “Σφύρα των Μαγισσών” χρησιμοποιήθηκε τους επόμενους αιώνες ως βασικό εργαλεία για τον βασανισμό και τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.

Ένα αξιομνημόνευτο απόσπασμα του βιβλίου αφορά «έναν σεβάσμιο πατέρα από το Τάγμα των Δομινικανών της Σπείρας, πολύ γνωστό για την τιμιότητα και τη μόρφωσή του».

«Μία ημέρα», λέει ο ιερέας, «ενώ άκουγα εξομολογήσεις, ένας νεαρός άνδρας ήλθε σε μένα και, στη διάρκεια της εξομολόγησης, μου είπε θρηνώντας ότι είχε χάσει το μέλος του. Έκπληκτος πείστηκα γι’ αυτό, όταν δεν είδα τίποτε αφού ο νεαρός έβγαλε τα ρούχα του και έδειξε το σημείο.

Κατόπιν ρώτησα αν υποπτευόταν κάποιον ότι τον είχε μαγέψει.

Και ο νεαρός άνδρας είπε ότι πράγματι υποπτευόταν κάποια, αλλά αυτή απουσίαζε και ζούσε στη Βορμς.

Τότε είπα: «Σε συμβουλεύω να τη φέρεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς να τη μαλακώσεις με ευγενικά λόγια και υποσχέσεις».

Και το έκανε. Γιατί ξαναήλθε μερικές ημέρες αργότερα και με ευχαρίστησε, λέγοντας ότι ήταν αρτιμελής και ότι είχε ξαναβρεί τα πάντα.

Και πίστεψα τα λόγια του, αλλά και πάλι τα επιβεβαίωσα με τη μαρτυρία των ματιών μου».

Μετά την ενθουσιώδη προάσπιση του κυνηγιού των μαγισσών, ο Ιννοκέντιος VIII πρέπει να είχε κάποια στιγμή διαύγειας στο τέλος της ζωής του, ίσως συνειδητοποιώντας τη δυστυχία και τη ζημιά που είχε προκαλέσει.

Καθώς πέθαινε το 1492, λέγεται ότι ο πάπας προσευχήθηκε να τον διαδεχθεί ένας καλύτερος άνθρωπος.

Αλίμονο, η προσευχή δεν εισακούστηκε, καθώς τον διαδέχτηκε ο Ροδρίγο Βοργία, ένας από τους πιο διεφθαρμένους ανθρώπους που ηγήθηκαν της καθολικής εκκλησίας.

ΠΗΓΗ: «ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ», Michael Farquhar. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:Βοργίες. Αιμομιξία, αδελφοκτονία, σεξουαλικά όργια και συνωμοσίες στο Βατικανό.