Ο Ολυμπιακός ύμνος του Παλαμά και ο αθλητής που έκλεψε την πρώτη ολυμπιακή σημαία. Την κράτησε 77 χρόνια

Το 1913, ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ο ιδρυτής και πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, δημιούργησε την ολυμπιακή σημαία,η οποία για 77 χρόνια μετά την εμφάνισή της έμεινε κρυμμένη στη βαλίτσα ενός ολυμπιονίκη. Οι πέντε συμπλεκόμενοι κύκλοι σε χρώματα μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο σε λευκό φόντο σχεδιάστηκαν για το Ολυμπιακό Συνέδριο του 1914.

«Αυτά τα έξι χρώματα μπορούν να συνδυαστούν για να αντιπροσωπεύουν όλα τα εθνικά χρώματα, χωρίς εξαίρεση: το μπλε και το κίτρινο της Σουηδίας, το μπλε και το άσπρο της Ελλάδας. Οι τρίχρωμες της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Αμερικής, της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ιταλίας και της Ουγγαρίας στέκονται δίπλα σε νεότερα έθνη όπως η Βραζιλία και η Αυστραλία, καθώς και η αρχαία Ιαπωνία και η νεαρή Κίνα», είχε γράψει ο ντε Κουμπερτέν σε άρθρο του με τίτλο «The 1914 Symbol and Flag» στο περιοδικό «Olympic».

Εξήγησε επίσης ότι η σημαία αντιπροσώπευε «τις πέντε ηπείρους που ενώνονταν από τον Ολυμπισμό και τα χρώματα όλων των εθνών».

Παρουσιάστηκε στις 17 Ιουνίου 1914, στο Ολυμπιακό Συνέδριο στο Παρίσι . Τότε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή υιοθέτησε επίσημα τη σημαία ως σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Στο μεταξύ, το κλίμα στην Ευρώπη ήταν ιδιαίτερα τεταμένο. Τα κράτη είχαν χωριστεί στις Μεγάλες Δυνάμεις και στις Κεντρικές Δυνάμεις. Στις 28 Ιουνίου, δολοφονήθηκε ο διάδοχος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, Φερδινάνδος, οδηγώντας στην έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ωστόσο, οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1916 συνεχίστηκαν κανονικά, θεωρώντας ότι ο πόλεμος θα έληγε σύντομα. Με την ίδια λογική, πίστευαν ότι τότε θα παρουσιαζόταν επίσημα και η Ολυμπιακή σημαία. Τελικά, οι ολυμπιακοί αγώνες του 1916 στο Βερολίνο ακυρώθηκαν.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αμβέρσας και η κλοπή της ολυμπιακής σημαίας

Η σημαία υψώθηκε για πρώτη φορά το 1920, στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας. Στο τέλος των Αγώνων, θα παραδιδόταν στους εκπροσώπους της επόμενης ολυμπιακής διοργάνωσης, που θα γινόταν το 1924 στο Παρίσι. Όμως, η σημαία είχε «βγάλει» φτερά! Έτσι, έπρεπε να κατασκευαστεί νέα.

To 1997, η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ διοργάνωσε επίσημο δείπνο, στο οποίο έδωσε το «παρών» ο Χαλ Χέιγκ Πριστ. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς του 1920 ως καταδύτης.

Ένας δημοσιογράφος ενώ του έπαιρνε συνέντευξη αναφέρθηκε στο περιστατικό με την κλοπή της αυθεντικής ολυμπιακής σημαίας, λέγοντας ότι η ΔΟΕ δεν κατάφερε να μάθει τι είχε συμβεί.

Τότε, ο αθλητής του απάντησε «Μπορώ να σε βοηθήσω με αυτό. Είναι στη βαλίτσα μου». Αποκάλυψε ότι στο τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων ο συναθλητής του, Ντιουκ Καχαναμόκου τον παρακίνησε να σκαρφαλώσει στο στύλο που ήταν κρεμασμένη η σημαία και να την κλέψει.

Για 77 χρόνια την έκρυβε στη βαλίτσα του. Την επέστρεψε ενώ ήταν 103 ετών σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε το 2000, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Τότε ο πρόεδρος της Διεθνής Επιτροπής Χουάν Αντόνιο Σαμάραντς του πρόφερε ένα αναμνηστικό ολυμπιακό μετάλλιο.

Ο Πριστ υπήρξε ο μεγαλύτερος εν ζωή Ολυμπιονίκης στον κόσμο, καθώς πέθανε σε ηλικία 104 ετών. Έζησε τρείς διαφορετικούς αιώνες (1896-2001)!

Η ολυμπιακή σημαία επέστρεψε στην Αμβρέσσα το 2004, όπου παρέμεινε μέχρι το 2013. Το 2017, μεταφέρθηκε στο Μουσείο aan de Stroom και σήμερα εκτίθεται τώρα στο Ολυμπιακό Μουσείο στη Λωζάνη.

Ο Ολυμπιακός Ύμνος του Κ. Παλαμά

«Αρχαίο Πνεύμα αθάνατον, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού, κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού.

Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι, στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή, και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί.

και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί.

Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουν μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός. Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου, Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου, Αρχαίο Πνεύμ’ αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός Αρχαίο Πνεύμ’ αθάνατο, κάθε λαός.»

Ο Ολυμπιακός Ύμνος γράφτηκε το 1895 για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, σε στίχους του Κωστή Παλαμά και σε σύνθεση του Σπύρου Σαμαρά. Παρουσιάστηκε δημόσια για πρώτη φορά στις 25 Μαρτίου 1896 στο Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός».

Έως το 1956, η χώρα που φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν υποχρεωμένη να φτιάχνει το δικό της Ύμνο. Το 1958, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή όρισε ως επίσημο ύμνο αυτό των Παλαμά και Σαμάρα.

Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960, ακούγεται σε κάθε τελετή έναρξης και λήξης, συνηθέστερα στη γλώσσα της εκάστοτε χώρας που φιλοξενεί τη διοργάνωση. Υπάρχουν και περιπτώσεις που ξένα κράτη επιλέγουν την ελληνική έκδοση.

Η πρωτότυπη παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λωζάνη.

Ακούστε τον ολυμπιακό ύμνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρισιού, όπου η διοργανώτρια χώρα επέλεξε να ερμηνευθεί στα ελληνικά:

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikipedia