Ο μύθος ότι τα τζιτζίκια είναι τεμπέλικα. Το αρσενικό είναι κωφό και καλεί το θηλυκό που είναι βουβό. Πεθαίνουν τραγουδώντας

Ο Αίσωπος στους μύθους του περιγράφει τα τζιτζίκια ως τεμπέλικα έντομα. Όμως, η πραγματικότητα απέχει πολύ από την ιστορία, καθώς η φήμη που τα ακολουθεί ως τεμπέλικου εντόμου είναι πολύ “κουραστική”…

Το καλοκαίρι είναι συνδεδεμένο με τη θάλασσα, την ανεμελιά και τη ραστώνη. Ο πιο χαρακτηριστικός ήχος που συνοδεύει τις διακοπές είναι αυτός των τζιτζικιών. Ίσως γι’ αυτό θεωρείται λανθασμένα ότι τα συγκεκριμένα έντομα είναι τεμπέλικα.

Η «παρεξήγηση» ξεκίνησε από την αρχαιότητα με τον Αίσωπο και το μύθο του τζίτζικα και του μέρμηγκα.

«Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία του. Έβγαινε από την φωλιά του και έψαχνε να βρει διάφορους σπόρους. […] Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.

Από την άλλη μεριά το τζιτζίκι, ξυπνούσε αφού είχε σχεδόν μεσημεριάσει. Έβγαινε από την φωλιά του και αφού έτρωγε κάτι πρόχειρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο όλη μέρα».

Ο Πλάτωνας, στο έργο του «Φαίδρος», είχε αναφέρει: «Όταν ακούστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι των Μουσών πάνω στη γη, οι άνθρωποι τόσο αναστατώθηκαν που βάλθηκαν να τις μιμούνται σε σημείο που ξέχναγαν να φάνε και να πιούνε. Τόσο, που πέθαναν χωρίς να το καταλάβουν. Και από εκείνους γεννήθηκε τότε το είδος των τζιτζικιών».

Η πραγματικότητα είναι ότι τα τζιτζίκια για να φτάσουν στο σημείο να τραγουδάνε στα δέντρα το καλοκαίρι, πέρασαν 4-13 χρόνια, ανάλογα το είδος, απροστάτευτα στο υπέδαφος υπό την απειλή να γίνουν τροφή για άλλα ζώα, καθώς δεν έχουν αμυντικούς μηχανισμούς.

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, τα τζιτζίκια γεννούν τα αυγά τους σε μαλακούς βλαστούς δένδρων. Στο τέλος του καλοκαιριού, γεννιούνται οι προνύμφες, οι οποίες απομακρύνονται από τα δέντρα και σκάβουν τρύπες στη έδαφος. Εκεί, στο εσωτερικό της γης, θα ζήσουν από 4 έως 17 χρόνια, ανάλογα με το είδος, μέχρι να γίνουν νύμφες.

Οι προνύμφες είναι αρκετά απροστάτευτες, καθώς δεν δαγκώνουν, ούτε τσιμπούν. Μοναδικός τρόπος επιβίωσης είναι ότι συγκεντρώνονται εκατομμύρια μαζί. Προσπαθούν μαζικά να βρουν ένα ασφαλές σημείο για να φτιάξουν το κουκούλι τους και να μεταλλαχθούν σε νύμφες.

Αν επιβιώσουν, βγαίνουν από τη γη και ανεβαίνουν στα δέντρα. Αυτό συμβαίνει από τον Μάιο έως τον Ιούνιο, όταν το έδαφος φθάσει τους 17 βαθμούς κελσίου, Τότε, αρχίζουν και το τραγούδι.

Το σπάνιο φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κάθε 221 χρόνια

Φέτος, στο νότιο και μεσοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ, δισεκατομμύρια τζιτζίκια έκαναν την εμφάνισή τους. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι υπάρχει  μια ιδιαιτερότητα καθώς γεννιούνται ταυτόχρονα 2 είδη με 13ετή και 17ετή κύκλο ζωής.

Το φαινόμενο έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον στους εντομολόγους, καθώς τελευταία φορά που συνέβη ήταν το 1803. Η επόμενη φορά θα είναι το 2245.

Τα τζιτζίκια πεθαίνουν τραγουδώντας

Ο ήχος που παράγουν τα τζιτζίκια το καλοκαίρι είναι το ερωτικό κάλεσμά τους. Παράγεται από το αρσενικό, που είναι κωφό, το οποίο θέλει να ζευγαρώσει με το θηλυκό, που είναι βουβό.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, τα έντομα έχουν διάρκεια ζωής σχεδόν 6 εβδομάδες. Τα θηλυκά γεννούν τ’ αυγά τους σε τρύπες που έχουν σκάψει και εκεί τα αποθηκεύουν. Αυτή είναι η τελευταία πράξη της ζωή τους αφού μετά πεθαίνουν.\

Αυτό είναι το πρώτο και τελευταίο καλοκαίρι της ζωής τους…

Τα τζιτζίκια τραγουδούν και το βράδυ, όταν έχει πολλή ζέστη. Θεωρείται προμήνυμα ότι την επόμενη μέρα ότι ο υδράργυρος θα ανέβει ακόμα περισσότερο. Άλλος λόγος που μπορεί να τερετίζουν τη νύχτα είναι επειδή δεν έχουν αντιληφθεί ότι έχει βραδιάσει, είτε γιατί μπορεί να υπάρχει έντονη φωταγωγία ή πανσέληνος.

Το τραγούδι τους μπορεί να φτάσει τα 100 ντεσιμπέλ, που ισοδυναμεί περίπου με τον ήχο μιας μοτοσικλέτας ή ενός κομπρεσέρ.

Ο κινηματογραφιστής Σάμουελ Ορρ, για 6 χρόνια, «τράβηξε» για περισσότερες από 200 ώρες τα στάδια ζωής των τζιτζικιών και το αποτύπωσε σε ένα 7λεπτο βίντεο.

Φωτογραφίες: Χρίστος Βασιλόπουλος ©Μηχανή του Χρόνου