Ο μυστηριώδης θάνατος της δημοσιογράφου που διερευνούσε τη δολοφονία του Κένεντι. Η Μαφία, το FBI και άλλα σενάρια

Πρωί 8ης Νοεμβρίου 1965. Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος, Ντόροθι Κιλγκάλεν βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.

Ήταν ασυνήθιστα ντυμένη και στο πρόσωπό της είχε make up. Επίσης, φορούσε ψεύτικες βλεφαρίδες και το φλοράλ αξεσουάρ μαλλιών από την περίοδο που παρουσίαζε τηλεοπτική εκπομπή.

Ο ιατροδικαστής απέδωσε το θάνατό της, σε ηλικία 52 ετών, σε υπερβολική δόση αλκοόλ και βαρβιτουρικών. Αρκετοί έκαναν λόγο για αυτοκτονία, ωστόσο μέχρι σήμερα, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει την υπόθεση.

Η Κιλγκάλεν είχε στόχο ζωής να γίνει η δημοσιογράφος που θα έφερνε στο φως την πραγματική ιστορία πίσω από τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, τον Νοέμβριο του 1963.

Ήταν πεπεισμένη ότι ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ δεν έδρασε μόνος του, όπως αποφάνθηκε η Επιτροπή Γουόρεν. Γι’ αυτό, επί 1,5 χρόνο “σκάλιζε” την υπόθεση, συλλέγοντας στοιχεία για τους ηθικούς αυτουργούς.

Υπήρξε, επίσης, η μοναδική δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον δολοφόνο του Όσβαλντ, Τζακ Ρούμπι. Στους φίλους της είχε εκμυστηρευτεί ότι σχεδίαζε να δημοσιεύσει βιβλίο με αποκαλυπτικό υλικό για τη δολοφονία του JFK. Όμως, δεν το κατόρθωσε, διότι, όπως λέει ο βιογράφος της, Μαρκ Γουίλιαμ Σο, ήταν “η ρεπόρτερ που ήξερε πάρα πολλά“.

Η ρεπόρτερ που έγινε τηλεπερσόνα και γύρισε τον κόσμο

Η Ντόροθι Κιλγκάλεν είχε διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία στα ΜΜΕ, πολλά χρόνια πριν εμπλακεί στη διερεύνηση της δολοφονίας του Αμερικανού προέδρου.

Γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1913 στο Σικάγο και “κόλλησε” το “μικρόβιο” της δημοσιογραφίας από τον πατέρα της, Τζέιμς Λόρενς Κιλγκάλεν, ο οποίος δούλευε ως ανταποκριτής του ειδησεογραφικού πρακτορείου International News Service (INS).

Η καριέρα της στο χώρο των mediamtx άρχισε το 1931, όταν, σε ηλικία 18 ετών, εντάχθηκε στο δυναμικό της εφημερίδας “New York Journal-American” του δημοσιογραφικού ομίλου Hearst. Ξεκίνησε να γράφει μονόστηλα για “γυναικεία θέματα”, ωστόσο οι δημοσιογραφικές φιλοδοξίες της ήταν πολύ μεγαλύτερες.

Κάλυψε διάφορες δίκες, όπως επίσης και την προεκλογική καμπάνια του προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ, απέκτησε μόνιμη στήλη με τίτλο “Η φωνή του Broadway” και ξέφυγε από το χώρο των εντύπων μέσων.

Έγινε παρουσιάστρια της δημοφιλούς τηλεοπτικής εκπομπής “What’s My Line” και ενός ραδιοφωνικού προγράμματος που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, με αποτέλεσμα να διατηρηθεί στα ερτζιανά για 20 χρόνια ακόμη.

Ήταν όμορφη και εύγλωττη, διέθετε έξυπνο χιούμορ και δεν έλεγε “όχι” στις προκλήσεις. Το 1936, υπήρξε η μοναδική γυναίκα που πήρε μέρος σε αγώνα ταξιδιού σε όλο τον κόσμο, μαζί με δύο ρεπόρτερ από ανταγωνιστικές εφημερίδες.

Η 23χρονη Κιλγκάλεν κατάφερε να ολοκληρώσει τον αγώνα σε 24 ημέρες, ως επιβάτιδα του υδροπλάνου China Clipper, και κατετάγη δεύτερη. Διηγήθηκε την εμπειρία της στο βιβλίο “Girl Around the World“, το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την ταινία “Fly Away Baby” (1937), με πρωταγωνίστρια την Γκλέντα Φάρελ.

“Τα μάτια του ήταν σαν τα γυάλινα μάτια μιας κούκλας“. Η συνέντευξη με τον Τζακ Ρούμπι

Στις 24 Νοεμβρίου 1963, δύο ημέρες μετά το φόνο του Κένεντι, ο Τζακ Ρούμπι δολοφόνησε τον Όσβαλντ σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και άφησε πολλά ερωτήματα για πάντα αναπάντητα.

Η Ντόροθι Κιλγκάλεν έγραψε μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία του Κένεντι: “Ο αμερικανικός λαός μόλις έχασε έναν αγαπημένο πρόεδρο. Είναι ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία μας, αλλά έχουμε το δικαίωμα να διαβάσουμε κάθε λέξη του“.

Το 1964, ξεκίνησε στο Ντάλας η δίκη του Ρούμπι, την οποία παρακολούθησε η Κιλγκάλεν. Κατάφερε να μιλήσει με τον ίδιο τον Ρούμπι και όταν επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, έγραψε ένα άρθρο, στο οποίο αποκάλυπτε ότι, μία εβδομάδα πριν το έγκλημα, ο Τζακ Ρούμπι είχε συναντηθεί στο νυχτερινό του κλαμπ:

• με τον αστυνομικό του Ντάλας, Τζέι Ντι Τίπετ (ο οποίος θεωρήθηκε ότι δολοφονήθηκε από τον Όσβαλντ, καθώς προσπαθούσε να διαφύγει μετά τη δολοφονία του Κένεντι)
• και τον Μπέρναρντ Βάισμαν (ο οποίος είχε ενεργό ρόλο στην προπαγανδιστική εκστρατεία εναντίον του Κένεντι).

Χρόνια αργότερα, ένας από τους δικηγόρους του Ρούμπι, ο Τζο Τόναχιλ, ισχυρίστηκε ότι στην αίθουσα του δικαστηρίου, η Κιλγκάλεν και ο πελάτης του είχαν οπτική επαφή με έναν τρόπο που υποδήλωνε ότι πιθανόν να είχαν συναντηθεί πριν από τη σύλληψη του Ρούμπι για τη δολοφονία του Όσβαλντ.

Η Κιλγκάλεν περιέγραψε τη συνάντησή της με τον Ρούμπι με τα ακόλουθα λόγια: “Τα μάτια του Τζακ Ρούμπι ήταν τόσο λαμπερά καφέ-άσπρα όσο τα γυάλινα μάτια μιας κούκλας. Προσπάθησε να χαμογελάσει, αλλά το χαμόγελό του ήταν αποτυχημένο. Όταν κάναμε χειραψία, το χέρι του έτρεμε στο δικό μου τόσο ελαφρά, σαν τον χτύπο της καρδιάς ενός πουλιού“.

Τα στοιχεία, ο μυστηριώδης θάνατος και τα ερωτηματικά

Η Κιλγκάλεν συνέχισε να συλλέγει υλικό, αμφισβητώντας την επίσημη εκδοχή για το φόνο του Αμερικανού προέδρου. Δεν σταμάτησε την έρευνά της, ακόμη κι όταν το FBI ξεκίνησε να την παρακολουθεί στενά.

Τον Αύγουστο του 1964, η Αμερικανίδα δημοσιογράφος δημοσίευσε την κατάθεση του Τζακ Ρούμπι στην Επιτροπή Γουόρεν προτού δοθεί στη δημοσιότητα. Η είδηση έγινε πρωτοσέλιδο και το FBI ξεκίνησε έρευνα, με σκοπό να μάθει πώς η Κιλγκάλεν απέκτησε πρόσβαση στο έγγραφο. Παρά την επίμονη ανάκριση, αρνήθηκε να αποκαλύψει την πηγή της.

Σύμφωνα με τον Μαρκ Γουίλιαμ Σο, η Κιλγκάλεν είχε πειστεί ότι η Μαφία και ειδικότερα ο γκάνγκστερ της Νέας Ορλεάνης, Κάρλος Μαρσέλο κατέστρωσε και εκτέλεσε το σχέδιο δολοφονίας του Κένεντι. Στη στήλη της στις 20 Μαρτίου 1965, η Κιλγκάλεν έγραψε χαρακτηριστικά:

“Το σημείο που πρέπει να θυμόμαστε σε αυτή την ιστορική υπόθεση είναι ότι δεν έχει ειπωθεί όλη η αλήθεια. Ούτε η πολιτεία του Τέξας ούτε η υπεράσπιση κατέθεσαν όλα τα στοιχεία ενώπιον των ενόρκων. Ίσως δεν θεωρήθηκε απαραίτητο, αλλά θα ήταν επιθυμητό από τη σκοπιά όλου του αμερικανικού λαού“.

Σκόπευε να δημοσιεύσει όλα τα τεκμήριά της σε ένα βιβλίο, αλλά το νήμα της ζωής της “κόπηκε” ξαφνικά, στις 8 Νοεμβρίου 1965. Η εκδοχή της αυτοχειρίας αμφισβητήθηκε. “Γιατί η Κιλγκάλεν να έδωσε τέλος στη ζωή της, δεδομένου ότι το βιβλίο που θα την καταξίωνε βρισκόταν προ των πυλών;”, ήταν ένα από τα ερωτήματα που έθεσαν οι σκεπτικιστές.

Ο Γουίλιαμ Σο αναφέρει ότι το πτώμα της Κιλγκάλεν δεν εντοπίστηκε στην κρεβατοκάμαρά της, αλλά σε ένα δωμάτιο που σπάνια χρησιμοποιούσε. Δίπλα της υπήρχε ένα βιβλίο που στους γνωστούς της είχε πει ότι το είχε τελειώσει.

Επιπλέον, κανένα από τα αρχεία που συγκέντρωσε η Κιλγκάλεν, συμπεριλαμβανομένης της απομαγνητοφώνησης της συνέντευξής της με τον Τζακ Ρούμπι, δεν κυκλοφόρησε ποτέ στα ΜΜΕ. “Όποιος αποφάσισε να κάνει την Ντόροθι να σιωπήσει για πάντα, πήρε, πιστεύω, το υλικό της και το έκαψε“, συμπεραίνει ο Σο.

Η Μαφία, το FBI και η CIA μπήκαν στο “κάδρο” των υπόπτων για το θάνατο της ασυμβίβαστης Αμερικανίδας δημοσιογράφου. Υποστηρίχθηκε, επίσης, ότι η δολοφονία της Κιλγκάλεν θα μπορούσε να είχε σχεδιαστεί από κάποιον ανταγωνιστή δημοσιογράφο, ο οποίος δεν επιθυμούσε να δει δημοσιευμένο το αποκλειστικό της ρεπορτάζ.

Ορισμένοι ισχυρίστηκαν, ακόμη, ότι η σχέση που η Αμερικανίδα δημοσιογράφος διατηρούσε με τον τραγουδιστή Τζόνι Ρέι ενδέχεται να μαθεύτηκε από τον σύζυγό της, Ρίτσαρντ Κόλμαρ και εκείνος να πήρε την εκδίκησή του. Εξίσου ύποπτος θεωρήθηκε και ο θάνατος της στενής φίλης της Κιλγκάλεν, Ερλ Σμιθ.

Παρ’ όλες αυτές τις θεωρίες, καμία έρευνα δεν διεξήχθη και δεν έγινε ποτέ γνωστή η αλήθεια για το ποιος βρισκόταν πίσω από το θάνατο της Ντόροθι Κιλγκάλεν. Η υστεροφημία της, όμως, είχε παγιωθεί, με αποτέλεσμα ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ να τη χαρακτηρίσει ως “τη μεγαλύτερη γυναίκα συγγραφέα στον κόσμο“.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Youtube