Ο μαστουρωμένος Γκέρινγκ, έσωσε κατά λάθος χιλιάδες Βρετανούς στρατιώτες στη Δουνκέρκη. Σταμάτησε την προέλαση της Βέρμαχτ για να πάρει τη δόξα και ο καιρός του χάλασε τα σχέδια

Υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών φαίνεται πως έδωσε ο Χέρμαν Γκέρινγκ, το άλτερ έγκο του Χίτλερ, την εντολή να σταματήσει η καταδίωξη των συμμάχων στην Δουνκέρκη και να αναλάβει η αεροπορία. Μια εντολή που έσωσε χιλιάδες ζωές Βρετανών στρατιωτών, τους οποίους η Γερμανία αργότερα τους βρήκε απέναντί της. Γιατί όμως ελήφθη μία τόσο λανθασμένη απόφαση;

Το παράδοξο της Δουνκέρκης

Αφού ο γερμανικός στρατός κατέβαλε με μεγάλη ευκολία τα βελγικά εδάφη, με αρχιστράτηγο τον Γκουντέριαν, προέλασε με ασταμάτητη ορμή Δυτικά, προς την ακτή του Ατλαντικού. Όταν στις 20 Μαΐου του 1940, έφτασε στην Αμπβίλ, στο σημαντικότερο λιμάνι στο Στενό της Μάγχης, οι στρατιώτες του Βρετανικού, Γαλλικού και Βελγικού στρατού βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στη Δουνκέρκη.

Τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει τον κεραυνοβόλο πόλεμο της Βέρμαχτ που είχε αλλάξει τον τρόπο του πολέμου. Οι στρατηγοί είχαν εφαρμόσει ένα νέο πόλεμο που είχε ξεπεράσει τις προβλέψεις του ναζιστικού επιτελείου. Όσο αισιόδοξοι και αν ήταν οι γρήγορες νίκες τους αιφνιδίασαν. Όταν οι επιτελείς τους Χίτλερ, με δυσπιστία, ζητούσαν να επιβεβαιωθούν οι ειδήσεις για την προέλαση, οι μεραρχίες είχαν προχωρήσει πολλά χιλιόμετρα ακόμη. Με αυτή την αποτελεσματικότητα και τους ρυθμούς, οι σύμμαχοι ήταν παγιδευμένοι και στο έλεος των γερμανών. Όμως κάτι άλλαξε.

Στις 24 Μάιου, τα γερμανικά άρματα, μόλις 18χλμ έξω από τη Δουνκέρκη, δέχθηκαν εντολή να σταματήσουν. Ο Χίτλερ, ύστερα από παραίνεση του Γκέρινγκ, ανέστειλε την προέλαση του στρατού για τρεις ημέρες. Ήθελε τη νίκη να επισφραγίσει η αεροπορία και να πάρει τη δόξα των παραδοσιακών στρατιωτικών, που είχαν λάμψει περισσότερο απ΄ όσο τους επιτρέπονταν. Η Λουτβάφε ήταν το καμάρι του ναζιστικού κόμματος ενω τα τανκς ήταν το όπλο των αξιωματικών καριέρας.

Οι συμμαχικές δυνάμεις εκμεταλλεύθηκαν το δώρο και ευνοούμενες από την κακοκαιρία που δυσχέρανε την εναέρια επίθεση της Λουφτβάφε, κατάφεραν να οχυρώσουν τα περίχωρα της Δουνκέρκης, να καθυστερήσουν τους γερμανούς και να απελευθερώσουν μέσω θαλάσσης τους στρατιώτες. Πάνω από 340.000 Βρετανοί, Γάλλοι και Βέλγοι διασώθηκαν αναπάντεχα.

                                                                                                  Ο Γκέρινγκ και η μορφίνη

Ο Γκέρινγκ επισκέφτηκε εκείνο το πρωινό της 24^ης Μάϊου τον Χίτλερ. Ο «Στρατάρχης του Ράιχ» ήταν χρόνια μορφινομανής. Λίγο πριν εγκαταλείψει το δωμάτιο του, «σούταρε μια γενναία δόση» μορφίνης και περίμενε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να αρχίσει η δράση της. Πλημμυρισμένος από ευδαιμονία, κατέβαζε φαεινές ιδέες που θα κατατρόπωναν τα εχθρικά στρατεύματα. Και τότε, μια ιδιοφυής σκέψη του καρφώθηκε στο μυαλό. Να συντρίψει από αέρος τις εχθρικές δυνάμεις για να κερδίσει την εκτίμηση του λαού. Να κόψει την ταχύτητα των στρατηγών και να αποθεώσει το ναζιστικό κόμμα.

Τα τεθωρακισμένα της Βέρμαχτ θα έπρεπε να αναστείλουν την επίθεση τους για να μην βρεθούν στην εμπόλεμη ζώνη που θα δημιουργούσαν οι πιλότοι της Λουφτβάφε. Κάτω από την ευφορία της μορφίνης ανακοίνωσε την ιδέα στον Φύρερ. Ο Χίτλερ που εμπιστευόταν τον Γκέρινγκ συμφώνησε με την πρόταση και έδωσε διαταγή για  να ανακοπεί η ορμή στη Δουνκέρκη. Σε αυτό το διάστημα οι συμμαχικές δυνάμεις ξεκίνησαν εσπευσμένα την επιχείρηση εκκένωσης. Πλοία του Βασιλικού Ναυτικού και ιδιωτικά σκάφη έπλευσαν στη Δουνκέρκη.

Ο Γκουντέριαν παρακολουθούσε από μακριά όσα γίνονταν στο λιμάνι χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Αν και τα γερμανικά αεροπλάνα βύθισαν αρκετά σκάφη των Βρετανών, είχαν αντίπαλο τον καιρό. Ο συννεφιασμένος ουρανός πάνω από την Μάγχη δυσχέρανε την ορατότητα. Η χαμένη νίκη της Δουνκέρκης ήταν αποτέλεσμα μιας υπερεκτιμημένης ιδέας του Γκέρινγκ, που βρισκόταν «βυθισμένος σ’ έναν στρόβιλο μορφίνης». Κι όχι μόνο.

Ναρκωτικό του γερμανικού στρατού.

Ο Χίτλερ ήταν, επίσης, εθισμένος στα ναρκωτικά. Η αλλοπρόσαλλή συμπεριφορά του και οι λανθασμένες στρατιωτικές του αποφάσεις μπορούν να δικαιολογηθούν από την ασύδοτη χρήση ναρκωτικών. Ο γιατρός του Δρ Μορέλ του χορηγούσε «θανάσιμα κοκτέιλ ουσιών», όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του, ο Νόρμαν Ολέρ, «Υπέρ Διέγερση, τα ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ».

Τα ναρκωτικά πρωταγωνιστούσαν στον γερμανικό στρατό. Η μεθαμφεταμίνη ως διεγερτικό μείωνε το αίσθημα του φόβου και της υπνηλίας. Βοηθούσε τους άντρες να μην σκέφτονται ότι βρίσκονται σε μία ξένη χώρα, αλλά να εκτελούν εντολές και να είναι αποδοτικοί στο πεδίο της μάχης. Με το χάπι Περβιτίν, οι στρατιώτες λειτουργούσαν σαν μηχανές πολέμου και μπορούσαν να μείνουν άγρυπνοι έως και τρεις μέρες.

Η στρατιωτική εξέλιξη του ναρκωτικού στις τάξεις του Βέρμαχτ ήταν ραγδαία. Ο γερμανικός στρατός χορηγούνταν με χάπια Περβιτίν.  Ο στρατηγός Γκουντέριαν ήθελε συνεχώς τους στρατιώτες του σε εγρήγορση. Έτσι, κάθε ένστολος, αξιωματικός και οπλίτης είχε από ένα μπουκαλάκι με 30 χάπια Περβιτίν επικαλυμμένα με σοκολάτα. Οι πεζικάριοι έπρεπε να παίρνουν δύο χάπια ανά δύο ημέρες, ενώ οι οδηγοί αρμάτων πέντε. Ο μορφινομανής Γκέρινγκ, από την άλλη, θεωρούσε ότι οι πιλότοι της Λουφτβάφε μπορούσαν να καταναλώνουν έως και οχτώ χάπια.

Περιτριγυρισμένος από ντοπαρισμένους με Περβιτίν στρατηγούς, ο Χίτλερ εμπιστευόταν περισσότερο τον Γκέρινγκ. Αν και η διαταγή αναστολής της επίθεσης αποδείχθηκε καταστροφική δεν επηρέασε την πίστη στις στρατιωτικές δυνατότητες του Χίτλερ. Λίγο η επιτυχημένη ρητορική του, λίγο οι πύρινοι λόγοι του, οι γρήγορες νίκες των πρώτων ετών και λίγο τα ναρκωτικά, κρατούσαν ζωντανή την αυτοπεποίθηση του γερμανικού στρατού.

Πηγή αρχικής εικόνας: Youtube

Διαβάστε στη ΜτΧ: Τι ναρκωτικές ουσίες χορηγούσε στον Χίτλερ ο προσωπικός γιατρός του. Γερμανός ερευνητής μιλάει στη «Μηχανή του Χρόνου» για τον μυστηριώδη Μορέλ και τις ενέσεις του (βίντεο) …