Ο κατά συρροή δολοφόνος γυναικών στην Ν. Κορέα ταυτοποιήθηκε μετά από 30 χρόνια, αλλά δεν μπορεί να δικαστεί! Η ανεξιχνίαστη υπόθεση είχε γίνει ταινία με προφητικό τέλος

Σεπτέμβριος 2019. Η αστυνομία της Νότιας Κορέας ανακοινώνει ότι αναγνωρίστηκε ο πιο διαβόητος κατά συρροή δολοφόνος της χώρας, σχεδόν τριάντα χρόνια αφότου η υπόθεση είχε επίσημα κηρυχτεί ανεξιχνίαστη.

Αστυνομικοί του τμήματος της επαρχίας Γκιόνγκι, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Σεούλ, ανακοίνωσαν ότι έστειλαν δείγμα DNA ενός υπόπτου στην Εθνική Ιατροδικαστική Υπηρεσία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το δείγμα ταίριαζε με το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο εσώρουχο ενός από τα δέκα θύματα που δολοφονήθηκαν από τον «Ζόντιακ της Κορέας» στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ένα μήνα αργότερα, ο ύποπτος που έχει ήδη καταδικαστεί σε ισόβια για τον βιασμό και τη δολοφονία της νύφης του, ομολόγησε τη δολοφονία τουλάχιστον 10 γυναικών.

Ο πρώτος κατά συρροή δολοφόνος της Ν. Κορέας δεν θα δικαστεί

Παρά το γεγονός ότι τα νέα στοιχεία είναι αδιάσειστα και υπάρχει η ομολογία του 56χρονου Λι Τσουν-τζέι, οι αρχές διευκρινίζουν ότι ο δολοφόνος δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά. Βάσει το νομικού συστήματος της χώρας, τα εγκλήματα κατά της ζωής μπορούν να παραγραφούν μετά από 25 χρόνια. Αυτό συνέβη και στις «δολοφονίες του Χουασέονγκ», όπως έμειναν γνωστές στη νεότερη ιστορία της Ν. Κορέας.

Ούτε οι οικογένειες των θυμάτων θα μπορέσουν να τον μηνύσουν, καθώς μια μήνυση μπορεί να καταλήξει στο δικαστήριο μέσα σε χρονικό διάστημα μιας δεκαετίας από τη στιγμή του εγκλήματος. Παρά το γεγονός ότι οι αστυνομικοί γνώριζαν για την παραγραφή, συνέχισαν να συλλέγουν στοιχεία για τις δολοφονίες.

«Όπως είναι φυσικό, η αστυνομία ερευνά εγκλήματα. Τα θύματα και οι οικογένειες απαιτούν να μάθουν την αλήθεια. Άσχετα με το πόσος χρόνος πέρασε, το να διαλευκάνουμε τι έγινε, είναι ακριβώς ο λόγος που υπάρχει αστυνομία», ανέφερε στέλεχος της αστυνομίας.

«Οι δολοφονίες του Χουασέονγκ»

Τη δεκαετία του 1980, η κοινή γνώμη της Νότιας Κορέας σοκαρίστηκε από μια σειρά δολοφονιών που έγιναν μεταξύ του 1986 και του 1991 στην πόλη Χουασέονγκ,  50 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της χώρας, Σεούλ.

Τα θύματα ήταν μόνο γυναίκες. Η μικρότερη σε ηλικία ήταν ένα 14χρονο κορίτσι και η μεγαλύτερη μια 71χρονη ηλικιωμένη. Η μέθοδος που ακολούθησε ο δολοφόνος ήταν ίδιος σε όλα τα θύματα. Και βάναυσος. Ο δράστης στόχευσε γυναίκες που κυκλοφορούσαν μόνες τους ή βρίσκονταν σε σκοτεινά σοκάκια.

Με ένα αντικείμενο, τις χτυπούσε από πίσω. Στη συνέχεια τις φίμωνε, τις βίαζε και τις στραγγάλιζε με τα ίδια τους τα ρούχα. Είτε με τα εσώρουχά τους είτε με την μπλούζα τους. Πολλές από τις γυναίκες φορούσαν κάτι κόκκινο. Τα περισσότερα θύματα βρέθηκαν την επόμενη ημέρα. Μόνο μια 25χρονη βρέθηκε σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της.

Ο θρύλος πίσω από τον «Ζόντιακ της Κορέας»

Οι αστυνομικές αρχές της χώρας κινητοποιήθηκαν και εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσουν τον πρώτο κατά συρροή δολοφόνο της Νότιας Κορέας. Ανέκριναν 21.280 άτομα ως υπόπτους και σπατάλησαν χιλιάδες ώρες για να λύσουν την πρωτοφανή υπόθεση. Με βάση τις μαρτυρίες δύο οδηγών λεωφορείου, οι αρχές σκιτσογράφησαν τον δολοφόνο. Και οι δύο οδηγοί βρίσκονταν κοντά στην περιοχή το βράδυ της 7ης Σεπτεμβρίου 1987, νύχτα που ο δράστης δολοφόνησε μια 57χρονη γυναίκα.

Επρόκειτο για έναν αδύνατο και κοντό νεαρό άνδρα, γύρω στα 25. Τα χαρακτηριστικά του ήταν κομψά, είχε κοντά μαλλιά, μυτερή μύτη και ήταν ντυμένος με μαύρα ρούχα. Παράλληλα, γυναίκες της περιοχής που είχαν καταγγείλει σεξουαλική παρενόχληση, ρωτήθηκαν από αστυνομικούς. Η πλειοψηφία των γυναικών έδωσε παρόμοια περιγραφή του δράστη με αυτή των δύο οδηγών. Ανέφεραν μάλιστα, ότι ο επιτιθέμενος είχε «μαλακά δάχτυλα».

Ο βιαστής και δολοφόνος παρέμεινε ασύλληπτος. Γύρω από το πρόσωπό του δημιουργήθηκε ένας θρύλος. Υπήρχαν φήμες ότι λίγο πριν δολοφονήσει μια ακόμη γυναίκα, έπαιρνε τηλέφωνο σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό και ζητούσε ένα συγκεκριμένο τραγούδι. Συνήθως, μάλιστα την ημέρα της δολοφονίας ο καιρός ήταν βροχερός.

Ο άπιαστος δολοφόνος και ο μύθος πίσω από τον διαβόητο άντρα, τρομοκράτησε τους κατοίκους της μικρής πόλης. Φημολογείται ότι στο τέλος της δεκαετίας του 1980, οι γυναίκες δεν έβγαιναν ασυνόδευτες από το σπίτι τους, μετά τη δύση του ηλίου.

Η ταυτότητα του δολοφόνου

Σχεδόν 30 αργότερα, οι αρχές μέσω DNA ταυτοποίησαν τον δράστη. Ήταν ο Λι Τσουν-τζέι, που είχε φυλακιστεί για τον βιασμό και τη δολοφονία της νύφης του. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή του Λι. Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1963 στη Χουασέονγκ. Το 1989, φυλακίστηκε για ενάμιση χρόνο με την κατηγορία της διάρρηξης και της οπλοφορίας. Ο Λι έκανε έφεση στο δικαστήριο και η ποινή του μετατράπηκε σε αναστολή δύο χρόνων.

Ο Λι παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία, αλλά η γυναίκα του τον παράτησε το 1993. Τον επόμενο χρόνο, δολοφόνησε τη νύφη του. Τον είχε καλέσει στο σπίτι της και εκείνος τη νάρκωσε. Την βίασε και την σκότωσε. Στη συνέχεια έκρυψε το πτώμα και πήγε στον πεθερό του, όπου και προσφέρθηκε να βοηθήσει για να βρουν την αγνοούμενη γυναίκα.

Γύρω από τον Λι δημιουργήθηκαν υποψίες, καθώς ρωτούσε έντονα “πόσα χρόνια τρως στη φυλακή αν βιάσεις και δολοφονήσεις ένα άτομο;”.

Πέντε ημέρες μετά την δολοφονία, ο Λι Τσουν-τζέι συνελήφθη. Αρνήθηκε τα πάντα, αλλά το δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο. Έπειτα από έφεση, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια με δυνατότητα έφεσης της απόφασης μετά από 20 χρόνια.

“Μνήμες εγκλήματος”

Το 2019, ο Λι τελικά ομολόγησε 15 φόνους, ανάμεσα σε αυτούς οι διαβόητες δολοφονίες του Χουασέονγκ. Ομολόγησε επίσης πάνω από 45 βιασμούς και απόπειρες βιασμού.

Το 2003, ο νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Μπονγκ Τζουν-χο σκηνοθέτησε τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, “Μνήμες Εγκλήματος”. Ο Τζουν-χο, γνωστός από την πρόσφατη ταινία του “Παράσιτα”, ασχολήθηκε με την άλυτη υπόθεση που συγκλόνισε τη Ν. Κορέα τη δεκαετία του 1980. Το σενάριο του έργου “Μνήμες Εγκλήματος” βασίστηκε στα πραγματικά γεγονότα και τα εγκλήματα του “Ζόντιακ της Κορέας”, εμπλουτισμένο με μυθοπλαστικά στοιχεία.

Όπως και στην πραγματικότητα, έτσι και στην ταινία, ο δολοφόνος παρέμεινε ασύλληπτος.

Στην τελευταία σκηνή της ταινίας, ο ηθοποιός Σονγκ Κανγκ-χο, που υποδύεται τον ντετέκτιβ που ήταν επικεφαλής της άλυτης υπόθεσης, κοιτάζει κατάματα την κάμερα. Σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης αποκάλυψε ότι το νόημα της σκηνής ήταν ότι ο ασύλληπτος δολοφόνος ήταν ζωντανός. Θα έβλεπε την ταινία, και θα καταλάβαινε ότι ο ντετέκτιβ τον κοίταζε κατάματα. Και κάποτε θα τον έβρισκε. Το ένστικτο του σκηνοθέτη αποδείχθηκε σωστό. Το πλήρωμα του χρόνου για τον δολοφόνο ήρθε. Όχι όμως και η παραδειγματική τιμωρία του .

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: WikimediamtxCommons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Το τέρας των Άνδεων» ομολόγησε πάνω από 300 δολοφονίες κοριτσιών. Αρχικά η αστυνομία δεν τον πίστεψε, μέχρι που αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος των θυμάτων του. Και όμως, αποφυλακίστηκε μετά από 20 χρόνια!