Ο αξιωματικός που ήταν επικεφαλής του “Λόχου Επίλεκτων Αθανάτων”. Υπήρξε ο πρόδρομος των ΛΟΚ και των ελληνικών ειδικών δυνάμεων. Τσιγάντες ο διοικητής του Ιερού Λόχου

O Τσιγάντες ήταν σπουδαίος Έλληνας στρατιωτικός του περασμένου αιώνα που πολέμησε σε όλες τις μεγάλες μάχες της χώρας.

Είχε γεννηθεί το 1897 και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Αμέσως μετά αποφοίτησε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού.

Πολέμησε στο μακεδονικό μέτωπο και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αργότερα μαζί με Έλληνες στρατιώτες πήρε μέρος στον ρωσικό εμφύλιο, ενώ στη μικρασιατική εκστρατεία υπηρέτησε ως λοχαγός.

Το 1934 ήταν ήδη συνταγματάρχης και μετά τη συμμετοχή του στο αποτυχημένο κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 πήρε χάρη από τον βασιλιά Γεώργιο Β’ και εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρήκε στη Λιβύη και το 1942 ανέλαβε τη διοίκηση του θρυλικού Ιερού Λόχου της Μέσης Ανατολής, την επίλεκτη ομάδα “ειδικών δυνάμεων” που συγκροτήθηκε από Έλληνες αξιωματικούς, ύστερα από πρόταση του αντισμήναρχου της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας Γεώργιου Αλεξανδρή.

Αρχικά ονομαζόταν “Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων”, ωστόσο μόλις ο Τσιγάντες ανέλαβε τη διοίκηση, στις 15 Σεπτεμβρίου 1942, τη μετονόμασε σε Ιερό Λόχο. 

Ο Βρετανός Λόρδος Τζέλικο τον είχε χαρακτηρίσει: “Έναν μεγάλο πατριώτη, έναν σπουδαίο Ελληνα, απευθείας απόγονο των ιερολοχιτών του Θηβαίου Επαμεινώνδα και του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ατρόμητο στην καρδιά και ευαίσθητο συνάμα, με τρομερό χιούμορ που τον έκανε ψυχή της παρέας, καταπληκτικό μάγειρο, υπέροχο στρατιώτη, αλλά και άνθρωπο της ειρήνης, αδιαπραγμάτευτο υποστηρικτή των αρχών που πρέσβευε”.

Ο ιερός Λόχος συνεργάστηκε με το διοικητή του 1ου Βρετανικού Συντάγματος Καταδρομών της SAS, τον Συνταγματάρχη Ντέιβιντ Στέρλινγκ και πολέμησε στο πλευρό των συμμαχικών δυνάμεων, Γάλλων, Νεοζηλανδών στη Λιβύη και το Αιγαίο.

Με εντολή του Βρετανού διοικητή Μοντγκόμερι τέθηκαν στις υπηρεσίες του Ελεύθερου Γαλλικού 2ου τάγματος Τεθωρακισμένων και έδωσαν μάχη μαζί με το 2ο Σώμα των Νεοζηλανδών ενάντια στους Γερμανούς στο Ουάντι Ακαρίτ νικώντας την ίδια ημέρα.

Εκπαιδεύτηκαν ως αλεξιπτωτιστές στην Παλαιστίνη και μετά την ιταλική συνθηκολόγηση κινήθηκαν μαζί με τις βρετανικές δυνάμεις στα Δωδεκάνησα με σκοπό να τα απελευθερώσουν.

Παρόλο που δεν ήταν έμπειροι αλεξιπτωτιστές, ήταν θαρραλέοι και πατριώτες. Έκαναν απόβαση στη Σάμο με αλεξίπτωτα και παράλληλα μερικοί άντρες έφτασαν με αλιευτικά σκάφη.

Ωστόσο, μετά τη μάχη της Λέρου και την κατάληψη του νησιού από τους Γερμανούς, επέστρεψαν στη Μέση Ανατολή.

Ένα χρόνο μετά, ο Ιερός Λόχος αναδιοργανώθηκε και με δύναμη πλέον 1.000 ανδρών επέστρεψε στα Δωδεκάνησα μαζί με τις Βρετανικές Δυνάμεις Καταδρομών.

Τον Σεπτέμβριο του 1944, οι 381 άντρες του Ιερού Λόχου που αποτελούσαν τμήμα του βρετανικού συγκροτήματος “Fox Forces”, πήγαν στη Σάμο, όπου 1.000 Ιταλοί, συνεργάτες των Γερμανών, είχαν οχυρωθεί γύρω από το Βαθύ.

Ο Ιερός Λόχος μαζί με τους Εγγλέζους και τον αρχηγό των ανταρτών του ΕΛΑΣ αποφάσισαν να στείλουν κοινή επιστολή στον Ιταλό διοικητή Λοχαγό, καλώντας τον να παραδοθεί.

Ωστόσο, 0ι Βρετανοί έστειλαν κρυφά επιστολή, όπως έκανε και ο αρχηγός των ανταρτών, ο οποίος έλαβε την αρνητική απάντηση των Ιταλών.

Ο Τσιγάντες που βρισκόταν στη Χίο, πληροφορήθηκε την κατάσταση που επικρατούσε στη Σάμο και στις 3 Οκτωβρίου έφτασε στο νησί μαζί με μια διμοιρία Ιερολοχιτών.

Στο τελεσίγραφο που έστειλε στους Ιταλούς έγραφε:

Ο Ιερός Λόχος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση των Δωδεκανήσων και μέχρι το τέλος του Πολέμου έδωσε πολλές ηρωικές μάχες.

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από τη χώρα, παρασημοφορήθηκε με τον χρυσό σταυρό της ανδρείας.

Στον ελληνικό στρατό το αντίστοιχο σώμα που ιδρύθηκε ήταν οι Λόχοι Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ), οι οποίοι μετεξελίχθηκαν στις Δυνάμεις Καταδρομών που σήμερα είναι γνωστές ως Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις.

Ο Τσιγάντες αποστρατεύθηκε την 1η Μαΐου του 1948 με τον βαθμό του υποστράτηγου, ασχολήθηκε με την πολιτική και το 1970 πέθανε στο Λονδίνο σε ηλικία 73 ετών.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Οι έμποροι του Θανάτου», οι οποίοι ξέθαβαν στρατιώτες και πλούτιζαν από τις οικογένειές τους, που ήθελαν να τους θάψουν στον τόπο τους. Μια συγκλονιστική ιστορία του A’ παγκοσμίου πολέμου…