Ο Ιάπωνας που έκαψε 36 εργαζόμενους σε τηλεοπτική εταιρεία γιατί πίστευε ότι του έκλεψαν την ιδέα για σειρά κινουμένων σχεδίων

Νοέμβριος 2018. Στην ιαπωνική τηλεόραση μεταδίδεται σε πρώτη προβολή το 5ο επεισόδιο της νέας σειράς κινουμένων σχεδίων Tsurune.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μια σκηνή 2 λεπτών όπου οι έφηβοι πρωταγωνιστές έκαναν τα ψώνια τους, λίγους μήνες αργότερα, θα πυροδοτούσε μία από τις πιο πολύνεκρες τραγωδίες στην ιστορία της Ιαπωνίας.

Στις 18 Ιουλίου του 2019 ένας άγνωστος άντρας κοντά στα 40, πέρασε το κατώφλι του κεντρικού κτιρίου της Kyoto Animation. Με τα ποσοστά εγκληματικότητας της χώρας να είναι διαχρονικά πολύ χαμηλά, ακόμη και μία από τις μεγαλύτερες ιαπωνικές εταιρείες παραγωγής άνιμε δεν τηρούσε αυστηρά πρωτόκολλα για τα μέτρα ασφαλείας.

Η κεντρική πύλη του κτιρίου ήταν ανοιχτή και μπορούσε να περάσει ο καθένας χωρίς έλεγχο ή ταυτοποίηση στοιχείων.

Έτσι, ο άντρας μπήκε ανενόχλητος στην κεντρική αίθουσα, σέρνοντας πίσω του ένα μικρό καροτσάκι με μπουκάλια. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια των εργαζομένων και προτού κανείς προλάβει να αντιδράσει, ο άντρας άρχισε να χύνει το περιεχόμενο από τα μπουκάλια στην αίθουσα.

Ήταν 10:30 το πρωί όταν μία δυνατή έκρηξη θορύβησε όλο το Κιότο. Το Studio 1, ένα από τα τρία μεγάλα κτίρια της Kyoto Animation είχε τυλιχθεί στις φλόγες…

Οι αρχές ειδοποιήθηκαν άμεσα, όμως η φωτιά ήταν ήδη εκτός ελέγχου. Επιπλέον, οι κτιριακές υποδομές έκαναν το έργο των πυροσβεστών και των διασωστών εξαιρετικά δύσκολο. Δεν υπήρχαν σύγχρονοι μηχανισμοί αντιπυρικής προστασίας, οι έξοδοι κινδύνου ήταν λιγοστές, ενώ οι σκάλες που ένωναν τους ορόφους ήταν πολύ στενές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πυρκαγιά έσβησε εντελώς την επόμενη μέρα το πρωί, σχεδόν 20 ώρες από τη στιγμή που είχε ξεσπάσει.

Μέχρι εκείνη την ώρα, οι συγγενείς των εργαζομένων στην Kyoto αγωνιούσαν. Από τους 70 ανθρώπους που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο, μόλις οι 36 μεταφέρθηκαν ζωντανοί στο νοσοκομείο. Δύο από αυτούς κατέληξαν τις επόμενες μέρες. Η πλειονότητα των υπολοίπων νοσηλεύονταν σε κρίσιμη κατάσταση.

Η αναγνώριση των 34 θυμάτων που κείτονταν στις καμένες εγκαταστάσεις ήταν δύσκολη υπόθεση. Επιτεύχθηκε ως επί το πλείστον εξετάζοντας το DNA.

Η πληροφορία που σόκαρε την κοινή γνώμη ήταν ότι οι περισσότεροι δεν είχαν πεθάνει από τις αναθυμιάσεις και την εισπνοή διοξειδίου του άνθρακα, όπως συνηθίζεται σε αντίστοιχες πύρινες τραγωδίες. Η πυρκαγιά ήταν τόσο ισχυρή και εξαπλώθηκε με τέτοια ταχύτητα που τους έκαψε ζωντανούς.

Ακόμα και ο δράστης δεν πρόλαβε να διαφύγει αλώβητος. Βγήκε από το κτίριο τρέχοντας, τυλιγμένος στις φλόγες. Διακομίσθηκε στην εντατική μαζί με τους υπόλοιπους 36 επιζήσαντες.

Τον Αύγουστο του 2018 γνωστοποιήθηκε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη δολοφονική επίθεση ήταν 35. Τον Οκτώβριο του 2019, μία γυναίκα πέθανε από σηπτικό σοκ, επιπλοκή των πολλαπλών τραυμάτων και προβλημάτων υγείας που της είχε αφήσει η πυρκαγιά.

Ο αριθμός των νεκρών έφτασε στους 36

Όσοι δεν έχασαν τη ζωή τους μπορεί να στάθηκαν τυχεροί, όμως μέχρι σήμερα διανύουν τον δικό τους Γολγοθά. Οι περισσότεροι υποβλήθηκαν σε δεκάδες επεμβάσεις και χρειάστηκαν πολλαπλά μοσχεύματα δέρματος.

Οι αρχές ταυτοποίησαν τον δράστη στο πρόσωπο του Σίντζι Αόμπα. Ήταν ένας 41χρονος Ιάπωνας που λίγα χρόνια πριν είχε απασχολήσει τις αρχές με μία ένοπλη ληστεία. Συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε κάθειρξη.

Κατά τα 3,5 χρόνια που παρέμεινε στην φυλακή, διαγνώστηκε ως ψυχικά ασθενής και ξεκίνησε να παίρνει φαρμακευτική αγωγή.

Μετά την αποφυλάκισή του, δεν απασχόλησε ξανά την αστυνομία. Φαίνεται να ζούσε μία ήρεμη ζωή στο Κιότο, κλεισμένος αρκετές ώρες στο σπίτι του, παρακολουθώντας τα αγαπημένα του άνιμε και διαβάζοντας μάνγκα.

Είχε μάλιστα το όνειρο να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή και μία δική του ιστορία σε εικονογραφημένο περιοδικό ή τηλεοπτική σειρά.

Έτσι, ξεκίνησε να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς της Kyoto Animation. Η εταιρεία παραγωγής προσέφερε στον νικητή ένα χρηματικό έπαθλο και την ευκαιρία να δει το έργο του τυπωμένο ή ακόμα και στη μεγάλη οθόνη.

Παρόλα αυτά, οι ιστορίες που καταχωρούσε ο Σίντζι Αόμπα δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε την πρώτη φάση.

Η αποτυχία τον απογοήτευε και η έλλειψη αναγνώρισης του ταλέντου του ως δημιουργού, με το πέρασμα του χρόνου, τον εξόργιζε.

Η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να “ξεχειλίσει” ήταν η παρακάτω σκηνή από το Tsurune, την νεότερη παραγωγή της Kyoto Animation.

Δίχως να έχει παρακολουθήσει τα υπόλοιπα επεισόδια, το συγκεκριμένο στιγμιότυπο του φάνηκε γνώριμο.

Του θύμιζε μία σκηνή από την πλοκή που είχε καταχωρήσει στον διαγωνισμό της Kyoto.

Για τον Σίντζι Αόμπα δεν υπήρχε αμφιβολία. Η εταιρεία παραγωγής του είχε κλέψει την ιδέα.

Μια τραγωδία χωρίς επίλογο

Χρειάστηκε να περάσουν 10 μήνες μέχρι ο Σίντζι Αόμπα να είναι σε κατάσταση να μιλήσει στους αστυνομικούς. Μετά από πολύμηνη νοσηλεία και δεκάδες επεμβάσεις, πήρε εξιτήριο.

Στις 27 Μαΐου του 2020 του απαγγέλθηκαν επίσημα οι κατηγορίες για τη μαζική ανθρωποκτονία που διέπραξε και συνελήφθη.

Μέχρι σήμερα, η δίκη δεν έχει ξεκινήσει. Πολλοί ειδικοί, ωστόσο, έχουν υποστηρίξει ότι πιθανότατα θα του αναγνωριστούν αρκετά ελαφρυντικά εξαιτίας της διαγνωσμένης ψυχικής του ασθένειας.

Από την άλλη, 27 από τους επιζήσαντες της τραγωδίας, παρά την τραυματική εμπειρία, επέστρεψαν στα πόστα τους στην Kyoto Animation.

Για την αποκατάσταση όλων των επιζώντων, αλλά και την αποζημίωση των οικογενειών των νεκρών, τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει γενναίες δωρεές από όλον τον κόσμο. Επιχειρηματίες, πολιτικοί, αλλά και απλοί φαν των άνιμε της Kyoto έσπευσαν να βοηθήσουν οικονομικά τους πληγέντες.

Για την ιστορία, λίγους μήνες πριν την επίθεση, ο Σίντζι Αόμπα έστελνε απειλητικά γράμματα στην εταιρεία. Οι υπεύθυνοι είχαν θορυβηθεί και ενίσχυσαν την φύλαξη των κτιρίων. Ωστόσο, μόλις τα απειλητικά γράμματα σταμάτησαν, τα μέτρα ασφαλείας χαλάρωσαν ξανά.

Την προηγούμενη της επίθεσης, ο δράστης φαίνεται σε κάμερες ασφαλείας να αγοράζει 40 λίτρα πετρέλαιο από κοντινό βενζινάδικο. Στο βίντεο εμφανίζεται ο 41χρονος πριν από την επίθεση:

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η ιστορία των άνιμε. Πώς από προπαγανδιστικές ταινίες για τον στρατό της Ιαπωνίας εξελίχθηκαν σε αναπόσπαστο κομμάτι της ιαπωνικής κουλτούρας