Ο γιος της ελληνίδας πριγκίπισσας Αλεξάνδρας που αναμείχθηκε στη δολοφονία του Ρασπούτιν. Η σχέση του με την Κοκό Σανέλ

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1891, η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας, κόρη του βασιλιά Γεωργίου Α’ και της βασίλισσας Όλγας, έφερε στον κόσμο πρόωρα το δεύτερο παιδί της: τον Ντμίτρι Πάβλοβιτς Ρομανόφ, ξάδερφο του Τσάρου Νικολάου Β’ Ρομανόφ.

Έξι ημέρες αργότερα, ο Ντμίτρι Πάβλοβιτς έμεινε ορφανός από μητέρα. Η Αλεξάνδρα πέθανε από επιπλοκές της εγκυμοσύνης, σε ηλικία 21 ετών, σκορπώντας θλίψη τόσο στον σύζυγό της, Μέγα Δούκα της Ρωσίας, Παύλο Αλεξάντροβιτς όσο και στην ελληνική βασιλική οικογένεια.

Μια μεγάλη λεωφόρος, η “Αλεξάνδρας”, ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της, όπως επίσης και το ομώνυμο νοσοκομείο στην Αθήνα.

Η εμπλοκή στη δολοφονία του Ρασπούτιν

Ο γιος της Αλεξάνδρας, Ντμίτρι Πάβλοβιτς υπήρξε ένας από τους κυριότερους εμπλεκόμενους στη δολοφονία του Γκριγκόρι Ρασπούτιν, του ρασοφόρου μυστικιστή που ασκούσε υπέρμετρη επιρροή στο παλάτι του Τσάρου Νικολάου Β’ και της Τσαρίνας Αλεξάνδρας.

H δολοφονία διαπράχθηκε το Δεκέμβριο του 1916. Οργανωτές ήταν ο Πάβλοβιτς, ο φίλος του πρίγκιπας και σύζυγος της ανιψιάς του Τσάρου, Φέλιξ Γιουσούποφ, και ο Βλάντιμιρ Πουρίσκεβιτς, μέλος της Δούμας.

O Πάβλοβιτς, απόγονος και της ελληνικής βασιλικής οικογένειας, ήταν αυτός που οδηγούσε το αυτοκίνητο, με το οποίο οι δολοφόνοι πήγαν στον ποταμό Νέβα και πέταξαν δεμένο τον ψυχορραγούντα Ρασπούτιν.

Η αποστολή τους εξετελέσθη, αλλά δεν κατάφερε να ενδυναμώσει το θεσμό της μοναρχίας. Λίγους μήνες μετά, ο Τσάρος Νικόλαος Β’ εξωθήθηκε σε παραίτηση και η δυναστεία των Ρομανόφ κατέρρευσε. Το ίδιο και ο τσαρισμός.

Σε αντίθεση με το Γιουσούποφ, πάντως, ο Ντμίτρι Πάβλοβιτς δεν άφησε πίσω του απομνημονεύματα ούτε αναφέρθηκε μεταγενέστερα σε όσα διαδραματίστηκαν το βράδυ της δολοφονίας του Ρασπούτιν.

Πώς σώθηκε από τους Μπολσεβίκους

Ο Πάβλοβιτς ήταν από τους ελάχιστους Ρομανόφ που διασώθηκαν από τις εκτελέσεις των Μπολσεβίκων, τον Ιούλιο του 1918. Κι αυτό το χρωστούσε αποκλειστικά στον Τσάρο ξάδερφό του.

Αφότου ο Νικόλαος Β’ έμαθε για τη συμμετοχή του Πάβλοβιτς στη δολοφονία του Ρασπούτιν, τον εξόρισε στο Ιράν, όπου μαίνονταν σκληρές μάχες μεταξύ Ρώσων-Βρετανών αφενός και Οθωμανών αφετέρου, στο πλαίσιο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η εξορία του στο πεδίο της μάχης ήταν η σωτηρία του.

Η ερωτική σχέση με τη Σανέλ

Για ένα διάστημα, ο Πάβλοβιτς έζησε στις ΗΠΑ και την Αγγλία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 μετέβη στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με τη Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας, Κοκό Σανέλ. Έζησαν μαζί ένα σύντομο αλλά παθιασμένο ειδύλλιο.

Οι σχέσεις του εξόριστου αριστοκράτη με τους υψηλούς κύκλους της ευρωπαϊκής προπολεμικής κοινωνίας βοήθησαν την Σανέλ να γνωρίσει τον κόσμο των αρωμάτων και να προωθήσει τις ιδέες της.

Την εποχή που ο Πάβλοβιτς και η Σανέλ ήταν ερωτευμένοι “γεννήθηκε” το άρωμα Chanel Νo. 5 που έκανε παγκόσμια θραύση.

Ο γάμος και το τέλος

Το 1926, ο Πάβλοβιτς παντρεύτηκε την Αμερικανίδα εκατομμυριούχο, Όντρεϊ Έμερι, στην πόλη Μπιαρίτς της νοτιοδυτικής Γαλλίας.

Η Έμερι προσηλυτίστηκε στην Ορθοδοξία, παίρνοντας το όνομα Άννα, και το 1928 απέκτησε με τον Πάβλοβιτς έναν γιο. Ο γάμος τους κράτησε έως το 1937.

Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η υγεία του Ντμίτρι Πάβλοβιτς επιδεινώθηκε. Σύμφωνα με τους γιατρούς, έπασχε από χρόνια φυματίωση. Στις 5 Μαρτίου 1942, πέθανε στο Νταβός της Ελβετίας, σε ηλικία 50 ετών.

Ο σωτήρας θείος, η εξορία του πατέρα και η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο Ντμίτρι Πάβλοβιτς Ρομανόφ γεννήθηκε πρόωρα, σε μια εποχή που η ιατρική επιστήμη δεν ήταν εξελιγμένη.

Ο άνθρωπος που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στο να επιβιώσει ήταν ο αδερφός του πατέρα του, Μέγας Δούκας Σεργκέι Αλεξάντροβιτς.

Ο πατέρας του, Παύλος Αλεξάντροβιτς ήταν τόσο συντετριμμένος από την απώλεια της συζύγου του που παραμέλησε τον νεογέννητο Ντμίτρι και την κατά ένα χρόνο μεγαλύτερη αδερφή του, Μαρία Πάβλοβνα.

Ο θείος του Σεργκέι, που δεν είχε αποκτήσει απογόνους με τη σύζυγό του, Ελισάβετ Φεοντόροβνα, στάθηκε στο πλευρό του αδερφού του. Ακολούθησε όσο πιο πιστά μπορούσε τις οδηγίες των γιατρών και κράτησε στη ζωή τον Ντμίτρι.

Ο Πάβλοβιτς δεν στερήθηκε μονάχα την μητρική φιγούρα, αλλά, για πολλά χρόνια, και την πατρική. Το 1902, ο Παύλος Αλεξάντροβιτς εξορίστηκε στο Παρίσι, επειδή έκανε μοργανατικό γάμο.

Δεν του επετράπη να πάρει μαζί τα παιδιά του, και τη φροντίδα του 11χρονου Ντμίτρι και της 12χρονης Μαρίας ανέλαβαν εκ νέου οι θείοι τους. Ο Παύλος Αλεξάντροβιτς επέστρεψε στη Ρωσία το 1914.

Κατά τη Ρωσική Επανάσταση του 1905, ο θείος του Ντμίτρι Πάβλοβιτς, Σεργκέι Αλεξάντροβιτς δολοφονήθηκε με βόμβα. Η γυναίκα του αποφάσισε να γίνει καλόγρια.

Έτσι, ο Ντμίτρι Πάβλοβιτς πέρασε μεγάλο μέρος της νεανικής του ηλικίας με τη συντροφιά του ξαδέρφου του, Τσάρου Νικολάου Β’. Η Ρωσική Αυτοκρατορική Αυλή τον περιέβαλε με ιδιαίτερη στοργή, μια και ήταν εγγονός του Τσάρου Αλέξανδρου Β’.

Ο Πάβλοβιτς έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση και ασχολήθηκε ενεργά με το άθλημα της ιππασίας. Πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912.

Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε στενή επαφή με την αδερφή του, Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας Μαρία, η οποία πέθανε από πνευμονία το 1958, σε ηλικία 68 ετών.

Ο μοναδικός απόγονος του Πάβλοβιτς, “καρπός” του γάμου του με την Έμερι, έμεινε γνωστός ως Παύλος Ντμιτρίεβιτς Ρομανόφσκι-Ιλιίνσκι.

Μετά το διαζύγιο των γονιών του, ο Ντμιτρίεβιτς έφυγε από την Ευρώπη, για να ζήσει με τη μητέρα του στις ΗΠΑ και, τελικά, απέκτησε την αμερικανική ιθαγένεια.

Για 7 χρόνια ο Ντμιτρίεβιτς ήταν δήμαρχος της κωμόπολης Παλμ Μπιτς, στη Φλόριντα των ΗΠΑ, και για 11 ως δημοτικός σύμβουλος. Πέθανε το 2004.

Πηγή εικόνων κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia