Ο γερμανός αεροπόρος που ρίσκαρε και έσωσε τη ζωή αμερικανού πιλότου. Μετά από 40 χρόνια χάρηκε που… “ο αντίπαλος δεν αποδείχθηκε καθίκι”

Μία συγκλονιστική ιστορία φιλίας και σεβασμού, απ’ τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.Ένας Γερμανός πιλότος έσωσε ένα αμερικάνικο αεροσκάφος.

Οι δύο πιλότοι συναντήθηκαν μετά από 40 χρόνια και έγιναν στενοί φίλοι έως τον θάνατό τους το 2008.

Το ατύχημα και η διάσωση

Στις 20 Δεκεμβρίου του 1943, ο Αμερικάνος Τσάρλι Μπράουν πετούσε για πρώτη φόρα πάνω από γερμανικό έδαφος.

Ήταν επικεφαλής του πληρώματος του αεροσκάφος Β-17, που ήταν γνωστό και ως «Ιπτάμενο Οχυρό».

Το αεροσκάφος είχε εκτελέσει επιτυχώς έναν σύντομο βομβαρδισμό της Βρέμης και επέστρεφε στην Αγγλία, όταν έγινε έκρηξη στον κινητήρα. Το Β-17 κατάφερε να συνεχίσει την πορεία του, αλλά έχανε συνεχώς ταχύτητα.

Παρουσιάστηκε βλάβη και στο σύστημα οξυγόνου και το πλήρωμα κόντευε να λιποθυμήσει.

Τότε εμφανίστηκαν 8 γερμανικά αεροσκάφη, που άνοιξαν πυρ εναντίον των Αμερικάνων.

Η ουρά του Β-17 καταστράφηκε, ένα μέλος του πληρώματος είχε πεθάνει και άλλοι τέσσερις ήταν σοβαρά τραυματισμένοι.

Ο πιλότος Τσάρλι Μπράουν, ζαλισμένος απ’ την έλλειψη οξυγόνου και με μία σφαίρα στον ώμο, κατάφερε να ρίξει δύο γερμανικά αεροσκάφη.

Όμως, η περιπέτεια δεν τελείωσε εκεί.

Ο Γερμανός «άσος» Φραντς Στίγκλερ, είδε το φλεγόμενο αεροσκάφος και το πήρε στο «κατόπι».

Σκόπευε να το πλησιάσει από πίσω και να το αποτελειώσει. Ο Στίγκλερ ήταν ένας απ’ τους καλύτερους πιλότους της Γερμανίας και χρειαζόταν μία επιτυχία ακόμη, για να πάρει τον «Σταυρό των Ιπποτών», το μεγαλύτερο στρατιωτικό μετάλλιο της Γερμανίας.

Το ταλαιπωρημένο Β-17 θα ήταν μία εύκολη νίκη.

Ο Στίγκλερ έφτασε το αεροσκάφος και περίμενε μέχρι να τον εντοπίσουν οι Αμερικάνοι. Δε θα πυροβολούσε πισώπλατα, γιατί ήθελε να γίνει μία δίκαιη μάχη.

Οι Αμερικάνοι δεν αντέδρασαν κι ο Στίγκλερ είδε μέσα από τα παράθυρα τον λόγο.

Σχεδόν όλοι οι άντρες του πληρώματος ήταν αιμόφυρτοι στο πάτωμα.

«Θυμήθηκα τα λόγια ενός εκπαιδευτή μου, που έλεγε ότι αν μας έβλεπε ποτέ να πυροβολούμε ένα αλεξίπτωτο, θα μας σκότωνε ο ίδιος,» δήλωσε αργότερα ο Στίγκλερ.

«Ένιωσα ότι αν έριχνα στο αεροσκάφος, θα ήταν σαν να σκότωνα άμαχο πληθυσμό».

Ο Στίγκλερ πλησίασε στο πιλοτήριο και προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Τσάρλι Μπράουν. Με νοήματα του έδειξε ότι οι επιλογές του ήταν δύο: είτε θα προσγείωνε το αεροσκάφος σε γερμανικό έδαφος και θα παραδινόταν, είτε θα πετούσε μέχρι τη Σουηδία και θα ζητούσε άσυλο.

Ο Μπράουν δεν τον καταλάβαινε. Αργότερα αποκάλυψε, ότι λειτουργούσε σχεδόν μηχανικά, γιατί η έλλειψη οξυγόνου και ο σοβαρός τραυματισμός τον είχαν εξαντλήσει.

Το Β-17 συνέχιζε την πορεία τους προς την Αγγλία και ο Στίγκλερ αποφάσισε να κάνει ότι μπορούσε για να το βοηθήσει.

Συνόδευσε το αμερικάνικο αεροσκάφος μέχρι τα σύνορα της Γερμανίας, για να το προστατέψει από άλλα γερμανικά αεροπλάνα. Στο τέλος της διαδρομής, ο Στίγκλερ χαιρέτισε στρατιωτικά τον Μπράουν και αποχώρησε.

«Δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος και να βρίσκεσαι στο πιλοτήριο ενός γερμανικού αεροσκάφους»

Ο Μπράουν κατάφερε να φτάσει στην Αγγλία.

Αφού δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες, μεταφέρθηκε αμέσως στο κέντρο πληροφοριών του στρατού, για να δώσει αναφορά.

Περιέγραψε το συμβάν, όπου ένας τρελός Γερμανός πιλότος έσωσε τη ζωή του ίδιου και του πληρώματος.

Οι υπεύθυνοι τον διέταξαν να κρατήσει κρυφό το γεγονός. Τα έγγραφα της αναφοράς θεωρήθηκαν άκρως απόρρητα και ο Μπράουν δεν μίλησε σε κανέναν για την φοβερή εμπειρία του.

Αργότερα δήλωσε ότι «κάποιος επιτελικός είχε αποφασίσει ότι δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος και να βρίσκεσαι στο πιλοτήριο ενός γερμανικού αεροσκάφους».

Σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να μαθευτεί, ότι ένας Γερμανός πιλότος μπορούσε να επιδείξει τέτοια καλοσύνη. Ο εχθρός έπρεπε να παραμείνει μία απρόσωπη μηχανή θανάτου στα μάτια όλων.

Η ενέργεια του Στίγκλερ ήταν ηρωική, όχι μόνο επειδή έσωσε τις ζωές των απροστάτευτων εχθρών του, αλλά επειδή έθετε και τη δική του ζωή σε κίνδυνο.

Αν τον είχε δει ένας συμπολεμιστής του να βοηθά ένα αμερικάνικο αεροσκάφος να δραπετεύσει, ο Στίγκλερ μπορεί ακόμα και να εκτελούνταν.

Η συνάντηση

Το 1986, ο Τσάρλι Μπράουν μίλησε σε μια συγκέντρωση αεροπόρων. Κάποιος τον ρώτησε αν υπήρχε κάποιο επεισόδιο απ’ τον πόλεμο, που είχε μείνει χαραγμένο στη μνήμη του.

Ο Μπράουν απάντησε αμέσως. Ήταν η ιστορία με τον Γερμανό πιλότο, που του έσωσε τη ζωή.

Αποφάσισε ότι έπρεπε να βρει τον πιλότο, αν ήταν ακόμα ζωντανός και να τον γνωρίσει από κοντά.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια, χωρίς να βρει τα ίχνη του Γερμανού και ο Μπράουν ήταν έτοιμος να τα παρατήσει. Έκανε μια τελευταία προσπάθεια και έστειλε γράμμα στην Ένωση της Πολεμικής Αεροπορίας, περιγράφοντας την αναζήτησή του.

Λίγους μήνες μετά, έλαβε μια απάντηση. «Εγώ ήμουν,» έγραφε ένας Φραντς Στίγκλερ.

Ο πρώην «άσος» αεροπόρος είχε μετακομίσει στον Καναδά το 1953 και είχε ανοίξει δική του επιχείρηση.

Οι δύο άντρες μίλησαν στο τηλέφωνο και ο Στίγκλερ αποκάλυψε όλες τις λεπτομέρειες, που μόνο εκείνος μπορούσε να ξέρει.

Συναντήθηκαν μετά από μερικούς μήνες και έγιναν αχώριστοι φίλοι.

Η σύζυγος του Στίγκλερ σχολίασε στη σύζυγο του Μπράουν: «Πάλι καλά που τα πήγαν καλά! Φαντάζεσαι ο Φραντς να είχε χάσει το μετάλλιο, να είχε ρισκάρει τη ζωή του και όταν τον συναντούσε μετά από 40 χρόνια, να έβλεπε ότι ο πιλότος είναι ένα καθίκι;»!

Ο Στίγκλερ και ο Μπράουν έγιναν πολύ καλοί φίλοι και διατήρησαν στενές επαφές μέχρι τον θάνατό τους. Πέθαναν το 2008, με λίγους μήνες διαφορά.

Παρακολουθήστε τη συγκινητική συνέντευξη των δύο πιλότων, μετά τη συνάντησή τους.

 Της Αθηνάς Τζίμα

Πηγή αρχικής φωτογραφίας Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο Έλληνας αεροπόρος που επιχείρησε να βυθίσει το γερμανικό θωρηκτό στα Δαρδανέλια, αλλά καταρρίφθηκε. Τι δείχνει η φωτογραφία που βρέθηκε πάνω του και η αποκάλυψη ότι βρίσκεται θαμμένος σε τουρκικό έδαφος