«Ο γερμανικός λαός επαφίεται στη γενναιοψυχία των νικητών». Η παράδοση του στρατηγού Γιοντλ στη γαλλική πόλη Ρεμς και η οργή του Στάλιν για τη συνθηκολόγηση μακριά από το Βερολίνο

Στο ερειπωμένο κτίριο του Ράιχσταγκ κυμάτιζε η κόκκινη σημαία, ενώ οι Σοβιετικοί στρατιώτες απείχαν μόνο μερικές εκατοντάδες μέτρα από το καταφύγιο του Χίτλερ. Ο τελευταίος προτίμησε την αυτοκτονία.

Ο θάνατός του  Χίτλερ επιβεβαιώθηκε την 1^η Μαίου 1945. Ο ναύαρχος Νταίνιτς πληροφορήθηκε ότι ο Χίτλερ τον είχε ορίσει διάδοχό του. Ο νέος καγκελάριος διέθετε ακόμη 3.000.000 άνδρες υπό τα όπλα από τη Νορβηγία μέχρι την Κρήτη! Ωστόσο, οι συμμαχικές δυνάμεις προέλαυναν απτόητες στη γερμανική ενδοχώρα. Οι εκατόμβες χιλιάδων αμάχων Γερμανών προσφύγων από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς έπεισαν τον Νταίνιτς ότι η συνέχιση του αγώνα θα ήταν παράλογη.

Αποφάσισε λοιπόν να επιχειρήσει συνθηκολόγηση με τους Αγγλοαμερικανούς και σε όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό με τους Σοβιετικούς.

Μετά από έντονο παρασκήνιο, τις πρώτες πρωινές ώρες της 7^ης Μαΐου μια γερμανική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον στρατηγό Άλφρεντ Γιόντλ  (Alfred Jodl) υπέγραψε στη Ρέμς  (πόλη της Βόρειας Γαλλίας στην περιοχή της Καμπανίας-Αρδεννών) την πρώτη πρώτη πράξη συνθηκολόγησης της Γερμανίας με τους Δυτικούς Συμμάχους. Αμέσως μετά την υπογραφή ο στρατηγός Γιόντλ απευθύνθηκε προς τη συμμαχική αντιπροσωπεία με τα εξής λόγια:

  Ο γερμανικός λαός επαφίεται στη γενναιοψυχία των νικητών

Η ώρα ήταν 02.41. Ο εφιάλτης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τουλάχιστον στην Ευρώπη, είχε τελειώσει.

Η οργή Στάλιν

Η μονομερής πράξη συνθηκολόγησης των Γερμανών σε γαλλικό έδαφος προκάλεσε την οργή του Στάλιν. Προκειμένου να τον κατευνάσει το Ανώτατο Συμμαχικό Επιτελείο δήλωσε ότι θα ακολουθούσε ακόμη μια τελετή παράδοση των γερμανικών δυνάμεων με τους Σοβιετικούς που έδωσαν την ύστατη και αιματηρή αναμέτρηση στο Βερολίνο. Ως τόπος ορίστηκε η Γερμανική πρωτεύουσα.

Η αντιπροσωπεία των Δυτικών έφθασε στο κατεστραμμένο Βερολίνο νωρίς το απόγευμα της 8^ης Μαΐου. Οι Σοβιετικοί τους οδήγησαν στο Κάρλχορστ, ένα από τα ανατολικά προάστια της πόλης και συγκεκριμένα στη Σχολή του Σώματος του Μηχανικού. Σοβιετικοί, Βρετανοί, Αμερικανοί και Γάλλοι αντιπρόσωποι έλαβαν τις θέσεις τους με επικεφαλής τον Γκεόργκι Ζούκωφ.

Λίγο μετά τις 23.00 ο Σοβιετικός στρατάρχης έδωσε εντολή να οδηγήσουν τη γερμανική αντιπροσωπεία στην αίθουσα. Τα φλας των δεκάδων φωτογράφων άναψαν όταν εισήλθε ο Γερμανός στρατάρχης Κάιτελ. Ο τελευταίος χαιρέτησε τους παρευρισκομένους υψώνοντας τη στραταρχική του ράβδο. Δεν έτυχε όμως ανταπόκρισης. Ακολούθησε η ανάγνωση του εγγράφου παράδοσης τη στιγμή που οι Γερμανοί αντιπρόσωποι, σύμφωνα με μαρτυρία ενός Γάλλου αξιωματικού «δάγκωναν τα χείλη τους για να μην κλάψουν». Ακολούθησαν οι υπογραφές. Στις 23.45 ο πόλεμος είχε τελειώσει και επίσημα.

Η μάχη του Βερολίνου τελείωσε με παράδοση της πόλης στους Σοβιετικούς, με τεράστιες απώλειες και για τις δύο πλευρές. Οι Σοβιετικοί είχαν 78 χιλιάδες νεκρούς και 275 χιλιάδες τραυματίες, ενώ οι Γερμανοί μέτρησαν 100 χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες και άλλους τόσους Βερολινέζους πολίτες. Οι τραυματίες έφτασαν τους 220 χιλιάδες, ενώ αιχμαλωτίστηκαν 479.298.

Λίγες ώρες νωρίτερα η Πράγα είχε πέσει στα χέρια των Σοβιετικών και η Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας τρανταζόταν για τελευταία φορά από τους καθιερωμένους 1.000 κανονιοβολισμούς της νίκης, κάθε φορά που ο Κόκκινος Στρατός καταλάμβανε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Γερμανίδες αιχμάλωτες στα χέρια των Συμμάχων. Δύο εκατομμύρια γυναίκες βιάστηκαν από τους Σοβιετικούς στρατιώτες μετά την ήττα της Γερμανίας. «Δεν είχαν στόχο την σεξουαλική ικανοποίηση, αλλά την ταπείνωση του εχθρού», λένε ιστορικοί