Ο φοιτητής που μακέλεψε το πανεπιστήμιο επειδή είχε πονοκεφάλους. Πυροβολούσε ασταμάτητα από τον πύργο παρατήρησης

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Oι μαζικές δολοφονίες σε εκπαιδευτικά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών συνήθως από μεμονωμένους ενόπλους ή σπανιότερα από δύο, είναι ένα επαναλαμβανόμενο και σκληρό φαινόμενο.

Η πρώτη γνωστή περίπτωση καταγράφηκε το 1966 στο Πανεπιστήμιο του Τέξας του Όστιν και συντάραξε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Τσαρλς Γουίτμαν

Μέχρι τις αρχές του 1966, ο 25χρονος Τσαρλς Τζόσεφ Γουίτμαν ζούσε μία φυσιολογική ζωή στο Όστιν του Τέξας. Ο πρώην πεζοναύτης σπούδαζε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και εργαζόταν ως συμβασιούχος σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Η γυναίκα του εργαζόταν ως καθηγήτρια βιολογίας σε γυμνάσιο του Τέξας.

Το Μάιο του 1966, οι γονείς του Γουίτμαν που έμεναν στη Φλόριντα χώρισαν. Τότε αυτός φιλοξένησε στο σπίτι του τη μητέρα του γιατί φοβόταν ότι ο πατέρας του θα βιαιοπραγούσε εναντίον της.

Η μητέρα έμεινε για ένα διάστημα με τον γιο και τη νύφη της, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε σ’ ένα διαμέρισμα κοντά τους.

Πονοκέφαλοι και άγχος

Την περίοδο εκείνη οι φίλοι του Γουίτμαν παρατηρούσαν ότι είχε αλλάξει συμπεριφορά. Είχε γίνει κακόκεφος και νευρικός με βίαια ξεσπάσματα. Επιπλέον, παραπονιόταν για φοβερούς πονοκεφάλους και για ανεξέλεγκτο άγχος. Όλοι θεωρούσαν ότι είχε επηρεαστεί από το διαζύγιο των γονιών του, αλλά και την αγωνία πως θα αντιδρούσε ο πατέρας του.

Επρόκειτο για έναν  βίαιο άνθρωπο, κάτι που ο Γουίτμαν γνώριζε από πρώτο χέρι αφού όταν ήταν μικρός τον ξυλοκοπούσε συχνά.

Ο Τσαρλς Γουίτμαν απευθύνθηκε σε γιατρούς οι οποίοι του έδιναν φάρμακα για ημικρανία ή τον παρέπεμπαν σε ψυχίατρο. Το αποτέλεσμα ήταν οι πονοκέφαλοι όχι μόνο να μην αντιμετωπιστούν, αλλά να γίνουν χειρότεροι.

Αρχή της δολοφονικής δράσης

Τα ξημερώματα της Δευτέρας, 1 Αυγούστου 1966, ο Γουίτμαν ξύπνησε και πήγε στο διαμέρισμα της μητέρας του. Της επιτέθηκε και την  σκότωσε. Τη μαχαίρωσε στο στήθος και την πυροβόλησε στο κεφάλι. Στη συνέχεια, επέστρεψε στο σπίτι του και μαχαίρωσε μέχρι θανάτου και τη σύζυγό του, που κοιμόταν.

Ο Γουίτμαν στη συνέχεια πήγε με το αυτοκίνητό του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, όπου φοιτούσε. Μαζί του είχε πάρει διάφορα τουφέκια,  αλλά φορούσε στολή βοηθού ερευνητή εργαστηρίου. Έτσι κατάφερε να μπει στο  κεντρικό κτήριο χωρίς κάποιος να τον σταματήσει.

Στον Πύργο Παρατήρησης

Όταν έφτασε στο ισόγειο πυροβόλησε και σκότωσε τρεις υπαλλήλους. Στη συνέχεια μπήκε στον ανελκυστήρα και ανέβηκε στον 28^ο όροφο όπου υπήρχε ο πύργος με το ρολόι του πανεπιστημίου. Αυτός λειτουργούσε και ως πύργος παρατήρησης, αφού είχε άριστη εποπτεία των ανοιχτών χώρων του πανεπιστημίου. Αυτό το γνώριζε καλά ο Γουίτμαν, και δεν είχε επιλέξει τυχαία το σημείο.

Μόλις έφθασε στην κορυφή του πύργου άνοιξε πυρ και σκότωσε ακόμα 11 άτομα και τραυμάτισε 31

Ως μικρό παιδί είχε εκπαιδευθεί στην σκοποβολή από τον πατέρα του. Συχνά πήγαιναν μαζί για κυνήγι. Ως πεζοναύτης, ο Γουίτμαν ήταν από τους καλύτερους σκοπευτές της μονάδας. Όμως, δεν είχε την ειδικότητα του ελεύθερου σκοπευτή.

Για περίπου 96 λεπτά, ο Γουίτμαν πυροβολούσε από τον πύργο παρατήρησης του πανεπιστημίου και σκορπούσε τον πανικό στους ανυποψίαστους ανθρώπους που είχαν εγκλωβιστεί σε διάφορα σημεία του πανεπιστημίου.

Τα  θύματά του ήταν απροστάτευτα καθώς δεν μπορούσαν να καταλάβουν από που προέρχονταν οι πυροβολισμοί. Έτρεχαν έντρομοι σε ανοιχτούς χώρους του πανεπιστημίου και δεν είχαν κάλυψη από πουθενά.

Το σημείωμα αυτοκτονίας

Η δολοφονική δράση του Γουίτμαν έληξε όταν δύο αστυνομικοί του Όστιν σκαρφάλωσαν στον πύργο και μπόρεσαν να τον πυροβολήσουν από κοντινή απόσταση και να τον σκοτώσουν.

Πάνω στο πτώμα του βρέθηκε ένα σημείωμα αυτοκτονίας που είχε γράψει την προηγούμενη μέρα. Αυτό έδειχνε ότι αν δεν τον σκότωναν οι αστυνομικοί μάλλον θα αυτοκτονούσε.

Στο γράμμα ζητούσε να γίνει νεκροψία στο σώμα του για να διαπιστωθεί η αιτία των πονοκεφάλων του.

Όταν πραγματοποιήθηκε η νεκροψία, ανακαλύφθηκε ότι είχε όγκο στον εγκέφαλο

Τα θύματα

Το 1966 ο Γουίτμαν σκότωσε συνολικά 16 ανθρώπους. Οι περισσότεροι ήταν φοιτητές ή υπάλληλοι του Πανεπιστημίου του Τέξας.

Στα θύματά του συγκαταλέγονταν και ένα έμβρυο έξι μηνών. Αυτό σκοτώθηκε από μία σφαίρα του Γουίτμαν στη μήτρα της κοπέλας που το κυοφορούσε. Η κοπέλα τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά επέζησε. Όμως, ο πατέρας του μωρού που δεν πρόλαβε να γεννηθεί, σκοτώθηκε δίπλα της.

Ένας από τους φοιτητές που πυροβολήθηκε, επέζησε αλλά με νεφρική ανεπάρκεια. Ζούσε με συνεχή αιμοκάθαρση και τελικά πέθανε το 2001 εξαιτίας της νεφρικής ανεπάρκειας. Σε μία ενδιαφέρουσα απόφαση της αμερικανικής δικαιοσύνης, ο θάνατος αυτός αποδόθηκε στον Γουίτμαν και χαρακτηρίστηκε επίσημα η 17^η ανθρωποκτονία του.

Δείτε εδώ συγκλονιστικά πλάνα που ελήφθησαν στη διάρκεια των πυροβολισμών του Γουίτμαν στο Πανεπιστήμιο του Τέξας την 1^η Αυγούστου 1966.