Ο φιλέλληνας Ιούλιος Βερν. Το άγνωστο μυθιστόρημα για την Ελλάδα, την οποία αγαπούσε, αλλά δεν επισκέφθηκε ποτέ

Ο Ιούλιος Βερν ήταν από τους πιο ένθερμους φιλέλληνες στις τάξεις των Ευρωπαίων λογοτεχνών.

Ο Γάλλος συγγραφέας γεννήθηκε στα χρόνια της Επανάστασης του ’21, μεγάλωσε διαβάζοντας για τα επιτεύγματα των εξεγερμένων Ελλήνων στον τύπο της εποχής και μεγαλούργησε την εποχή που το νεοσύστατο ελληνικό κράτος προσπαθούσε να ορθοποδήσει.

Ο Βερν θαύμαζε την αυτοθυσία των Ελλήνων και τον ατέρμονο αγώνα τους. Παρότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν επισκέφθηκε ποτέ τη χώρα μας, σε πολλά έργα του γίνονται αναφορές στον ελληνικό πολιτισμό.

Στις «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο όπου ο κυβερνήτης Νέμο βοηθάει τους Κρητικούς στην Επανάσταση του 1866-1869.

Η ελληνική μυθολογία είναι επίσης παρούσα στα περισσότερα μυθιστορήματά του. Το 1884, σε ηλικία 56 ετών, ξεκίνησε να γράφει ένα έργο που ήταν εξ ολοκλήρου βασισμένο στην ελληνική ιστορία.

«Το Αιγαίο στις φλόγες»

Το «Αιγαίο στις φλόγες» (“L’ Archipel en feu” στα γαλλικά) ξεκίνησε να δημοσιεύεται σε συνέχειες, τον Ιούνιο του 1884 στην εφημερίδα “Le Temps”. Σχεδόν ταυτόχρονα άρχισε η μετάφραση και η δημοσίευσή του στην αθηναϊκή εφημερίδα “Καιροί” με τίτλο «Το Αιγαίον εις αναστάτωσιν».

Το πρώτο μέρος κυκλοφόρησε την 1η Ιουλίου του 1884 και το τελευταίο τον Γενάρη του 1885.

Η πλοκή βασιζόταν στα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου το 1827. Είναι έκδηλο ότι ο Βερν έκανε μεγάλη έρευνα για να το γράψει, καθώς οι ιστορικές ανακρίβειες είναι ελάχιστες.

Μέσα στο ιστορικό πλαίσιο, ο συγγραφέας ξετυλίγει μία ιστορία αγάπης ανάμεσα στη μοναχοκόρη ενός πλούσιου Κερκυραίου και ενός Γάλλου φιλέλληνα που υπηρετεί στο Ναυτικό.

Η ιστορία, που μόλις ολοκληρώθηκε δημοσιεύτηκε ολόκληρη ως βιβλίο, είναι ένας ύμνος στον ηρωισμό των Ελλήνων, τη συμβολή των γυναικών στον αγώνα, καθώς και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι φιλέλληνες.

Ο Βερν δε δίστασε να αναφερθεί και σε θέματα που συνήθως αποσιωπούνταν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόβλημα των πειρατών στις ελληνικές θάλασσες, οι οποίοι τον 19ο αιώνα έκαναν επιδρομές, αιχμαλώτιζαν κατοίκους και τους πούλαγαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

Ο Φιλέλληνας Ιούλιος Βερν

Ο Γάλλος λογοτέχνης έκανε πολλά ταξίδια στη Μεσόγειο από το 1878 έως το 1884. Παρότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις. Αρχικά, συνήθιζε να καταγράφει εντυπώσεις από τις εξορμήσεις του.

Η έλλειψη καταγραφών για την Ελλάδα μαρτυρά ότι μάλλον δεν την επισκέφθηκε. Επιπλέον, ενώ στα μυθιστορήματά του, οι περιγραφές των ιστορικών γεγονότων είναι σωστές, οι περιγραφές των τοπίων και των ανθρώπων παρουσιάζουν ορισμένες ανακρίβειες -π.χ. μπερδεύει τις παραδοσιακές φορεσιές των νησιωτών με των Αθηναίων.

Ο Ιούλιος Βερν είχε μελετήσει εις βάθος την Ελλάδα βιβλιογραφικά, όμως δεν την ήξερε εμπειρικά. Η αγάπη του για τη χώρα μας πήγαζε από τον θαυμασμό του τόσο για τα επιτεύγματα των αρχαίων, όσο και για τον ηρωισμό των συγχρόνων του.

Αρχική εικόνα: jenikirbyhistory