Ο εξαιρετικός σολίστας που πέρασε 12 χρόνια σε ψυχιατρικές κλινικές, λόγω σχιζοφρένειας. Δούλευε σερβιτόρος σε μπαρ όπου γνώρισε τη γυναίκα που τον θεράπευσε. Επέστρεψε, εντυπωσίασε και έγινε ταινία

Ο Ντέιβιντ Χέλφγκοτ έχει συμπεριφορά μικρού παιδιού. Κάθε φορά που βλέπει κάποιον τρέχει πάνω του και τον αγκαλιάζει. Συνήθως μιλάει στον εαυτό του και δεν μπορεί να σταθεί σε ένα σημείο επί πολύ ώρα.

Αδυνατεί να ζήσει μόνος του και να περιποιηθεί τον εαυτό του.

Παρ’ όλα αυτά, ο Ντέιβιντ είναι από τους πλέον διακεκριμένους σολίστες της Αυστραλίας. Μάλιστα, τον Ιούνιο του 2012 σε κονσέρτο στην Βιέννη, το κοινό τον χειροκροτούσε όρθιο επί 16 λεπτά.

Έχει ξεχωρίσει για την ανορθόδοξη μέθοδό του όταν παίζει πιάνο. Κοιτάζει πολλές φορές το κοινό, μονολογεί, μουγκρίζει, χαμογελάει, σηκώνεται, κάθεται και συνεχίζει, οπότε συχνά μπερδεύει τους θεατές που δεν ξέρουν εάν έχει τελειώσει ή όχι.

Τον έχουν χαρακτηρίσει ιδιοφυΐα και η ζωή του ενέπνευσε την πολυβραβευμένη ταινία “Ο Σολίστας”’.

Τα παιδικά χρόνια

Ο Ντέιβιντ Χέλφγκοτ γεννήθηκε στην Αυστραλία το 1947 από Εβραίους γονείς που είχαν μεταναστεύσει από την Πολωνία. Ο Ντέιβιντ άρχισε να παίζει πιάνο από μικρή ηλικία και από τότε φάνηκε πως ήταν παιδί-θαύμα στη μουσική.

Όταν κέρδισε το κρατικό βραβείο μουσικής στα 14 του, εξασφάλισε υποτροφία για την Αμερική αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε να τον στείλει.

Αργότερα κέρδισε ξανά υποτροφία από το Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής στο Λονδίνο. Ο πατέρας του του απαγόρευσε και πάλι να φύγει, φοβούμενος τη στάση της μεταπολεμικής Ευρώπης απέναντι στους Εβραίους. Ο Ντέιβιντ αψήφησε τον πατέρα του και πήγε στο Λονδίνο.

Εκεί σπούδασε για τρία χρόνια. Διακρίθηκε για την εκπληκτική του ερμηνεία στο 3^ο κονσέρτο του Ραχμάνινοφ που είναι μια από τις δυσκολότερες συνθέσεις.

Δυστυχώς, αυτό έμελλε να είναι το τέλος της φιλόδοξης καριέρας του.

Έπειτα από ατελείωτες ώρες εξάσκησης και πίεσης ο Ντέιβιντ έπαθε νευρικό κλονισμό και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Η διάγνωση των γιατρών ήταν σχιζοφρένεια. Πέρασε τα επόμενα 12 χρόνια της ζωής του μπαινοβγαίνοντας σε ιδρύματα και κλινικές χωρίς να αγγίξει πιάνο.

“Η ομίχλη έφυγε. Μπορούσα να ξανακούσω. Επιβίωσα”

Το 1983 ο Ντέιβιντ δούλευε σε μπαρ, στο οποίο τον είχε συστήσει ο γιατρός του. Εκεί γνώρισε την γυναίκα του Γκίλιαν,αρκετά χρόνια μεγαλύτερή του, η οποία αποφάσισε να τον βοηθήσει να ανακτήσει τις χαμένες του ικανότητες.

Τα σημάδια της σχιζοφρένειας άρχισαν να υποχωρούν και ο Ντέιβιντ ξεκίνησε να ξαναπαίζει πιάνο, επιδεικνύοντας για άλλη μία φορά εκπληκτικές ικανότητες.

Με την βοήθεια της συζύγου και του χρηματοδότη του, ο Χέλφγκοτ στάθηκε ξανά στα πόδια του και ξεκίνησε περιοδεία στην Ευρώπη ως σολίστας.

Ταινίες και διεθνής φήμη

Το 1996 γυρίστηκε η ταινία “Ο Σολίστας” που πραγματεύονταν την ζωή του Ντέιβιντ, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Η ταινία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και έκανε τον Ντέιβιντ παγκοσμίως γνωστό. Έλαβε 7 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσά τους και της καλύτερης ταινίας.

Τον ρόλο του Ντέιβιντ υποδύθηκε ο Τζέφρι Ρας κερδίζοντας Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Α’ ανδρικού ρόλου. “Αποτελείς, πράγματι, έμπνευση”, είπε ο Ρας στον Ντέιβιντ κατά την διάρκεια της ομιλίας του.

Μετά την ταινία ο Χέλφγκοτ συνέχισε να περιοδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο ως σολίστ. Στην Αμερική τα εισιτήρια εξαντλούνταν μέσα σε μερικές ώρες. Στην Αυστραλία του απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό.

Η ζωή του καταγράφηκε στο ντοκιμαντέρ “Hello, I am David!” της Κοσίμα Λάντζ. Συνεχίζει να περιοδεύει τον κόσμο μαζί με την σύζυγό του. Αυτός είναι 72 ετών κι εκείνη 88.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο καλλιτέχνης που για να μπει στο πετσί του ρόλου έφθασε να «λιμοκτονεί». Ο Πολάνσκι τον επέλεξε για τον «Πιανίστα», αφού απέρριψε 1.400 ηθοποιούς! Άντριεν Μπρόντι, ο νεότερος άνδρας ηθοποιός που πήρε Όσκαρ