Ο εθισμός των παιδιών στο διαδίκτυο αυξάνεται την περίοδο των Χριστουγέννων. Ορισμένοι έφηβοι χάνουν τη λίμπιντο, πρήζονται τα πόδια τους και αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα

Στρες, νεύρα και απομόνωση. Αυτά είναι τα συμπτώματα ενός εθισμένου παιδιού στο διαδίκτυο. Την περίοδο των Χριστουγέννων τα περιστατικά εθισμού αυξάνονται, όπως ενημερώνει ο κ.Γιώργος Κορμάς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου.

Τα παιδιά αυτές τις μέρες περνούν περισσότερες ώρες στο σπίτι, άρα και περισσότερες ώρες μπροστά από έναν υπολογιστή ενώ παράλληλα δέχονται ως δώρα ηλεκτρονικά παιχνίδια και συσκευές με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο χρόνος χρήσης του διαδικτύου.

“Υπάρχει μία αύξηση πάνω από 30% στις κλήσεις που δέχεται η γραμμή βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου την περίοδο των σχολικών διακοπών σε σχέση με τις άλλες μέρες”, περιγράφει ο κ. Γιώργος Κορμάς.

Η γραμμή, 210-600-7686 είναι ανοιχτή καθημερινά 9-5 και μέσω αυτής παρέχονται συμβουλές και υποστήριξη σε παιδιά και εφήβους για συμπεριφορές εξάρτησης σε διαδικτυακά παιχνίδια, στο τζόγο, την πορνογραφία, για το διαδικτυακό ρατσισμό και θέματα αυτοκτονίας και διατροφικών διαταραχών που σχετίζονται με το διαδίκτυο.

Ο εθισμός δεν είναι μόνο οι ώρες του παιχνιδιού

Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου το 2018 σε 14.000 μαθητές για τις συνήθειες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στο διαδίκτυο,

το 57% ασχολείται σε καθημερινή βάση με τα διαδικτυακά παιχνίδια μέχρι 2 ώρες,

το 9% ασχολείται 3-4 ώρες,

ενώ περισσότερες από 4 ώρες ασχολείται το 7%.

Το ποσοστό των παιδιών που παίζουν περισσότερες από 4 ώρες ειδικά κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου διπλασιάζεται και φτάνει το 15%.

Όπως εξηγεί ο κ. Κορμάς αυτό που μετράει στον εθισμό στο διαδίκτυο δεν είναι μόνο οι ώρες που αφιερώνει ο κάθε χρήστης για να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια αλλά και οι ώρες που αφιερώνει στις δραστηριότητες γύρω από το παιχνίδι. Η παρακολούθηση βίντεο στο Youtube, οι συζητήσεις με τους φίλους για τακτικές στα παιχνίδια και ο χρόνος που αφιερώνει στο να σκέφτεται αποκλειστικά το παιχνίδι είναι και αυτές δραστηριότητες που συμβάλλουν στην εξάρτηση των παιδιών.

“Έχουμε περιπτώσεις που μπορεί τα παιδιά να παίζουν μία φορά τη βδομάδα αλλά να έχουν την συμπτωματολογία εξαρτημένου παιδιού”, περιγράφει χαρακτηριστικά.

Κλοπές, εγκατάλειψη του σχολείου και νεύρα

Πρακτικά ο εθισμός ενός παιδιού από το διαδίκτυο φαίνεται όταν απομονώνεται και εγκλωβίζεται μόνο σε αυτό. Στρεσάρονται, εκνευρίζονται και ηρεμούν μόνο όταν βρίσκονται στο διαδικτυακό κόσμο. Υπάρχουν περιστατικά εθισμού στα οποία παιδιά έκλεψαν για να βρουν χρήματα και να παίξουν στα internet cafe, έφυγαν από το σπίτι τους και διέκοψαν το σχολείο για να παίζουν συνεχώς ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Η εξάρτηση βέβαια δεν αφορά μόνο παιδιά αλλά και φοιτητές που εγκαταλείπουν  τις σπουδές τους για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η γραμμή βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς διαδικτύου δέχεται κλήσεις και από μεγαλύτερες ηλικίες, στις οποίες περιλαμβάνονται κυρίως 25- 30 χρονών αγόρια, κλεισμένα στο σπίτι. “Ο εθισμός τους οδηγεί στην απώλεια της λίμπιντο. Η συμπεριφορά τους πλέον λειτουργεί ανταγωνιστικά στα ένστικτα και στη φύση”.

Μάλιστα υπήρχαν και περιπτώσεις εθισμένων παιδιών που επειδή δεν σηκώνονταν από τον υπολογιστή τους απέκτησαν πρησμένα πόδια και φωτοευαισθησίες.

Σε κάθε περίπτωση δύο είναι οι βασικοί λόγοι για τον εθισμό των παιδιών στο διαδίκτυο: Οι γονείς που δεν βάζουν όρια και η εκπαίδευση των παιδιών στο διαδικτυακό κόσμο από πολύ μικρή ηλικία.

Σύμφωνα με την έρευνα η πλειοψηφία των παιδιών (41%) ξεκινά να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο στην ηλικία των 7-8 ετών ενώ ένα 20% δηλώνει ότι ξεκίνησε τη χρήση του διαδικτύου στην πολύ μικρή ηλικία των 4-6 ετών.

Όσον αφορά τα όρια που θέτουν οι γονείς, το 83% των παιδιών δηλώνει ότι μπαίνει στο διαδίκτυο χωρίς την επίβλεψη των γονιών του ενώ σχεδόν οι μισοί γονείς (43%) δεν θέτουν όρια στα παιδιά τους όσον αφορά στη χρήση του διαδικτύου.

“Αυτό δείχνει ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα σαν χώρα και δείχνει πόσο δύσκολο είναι το έργο των υπόλοιπων γονιών που προσπαθούν να βάλουν όρια στη χρήση αλλά δυσκολεύονται επειδή τα μισά παιδιά είναι ανεξέλεγκτα και μπορούν να παρασύρουν τα υπόλοιπα”, λέει ο κ. Κορμάς ενώ συμπληρώνει ότι η καθολική απαγόρευση του διαδικτύου δεν αποτελεί ενδεδειγμένη τιμωρία.

“Αν τους αφαιρέσουν τον κόσμο του διαδικτύου, ουσιαστικά τους δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα από τη στιγμή που δεν μπορούν να τους δώσουν κάτι ανταποδοτικό. Τα παιδιά προσγειώνονται ανώμαλα σε μια πραγματικότητα που δεν την γνωρίζουν. Το βασικότερο είναι να δημιουργήσουμε για το παιδί ένα περιβάλλον με δραστηριότητες τόσο ισχυρό ώστε όταν σταματήσει, να παίζει να μεταβεί ομαλά στον πραγματικό κόσμο”.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η ιστορία των video games. Το Pong στα “ουφάδικα”, το Pacman, το Space Invaders και μετά ήρθαν οι κονσόλες