Ο έρανος που έκαναν Βρετανοί πολίτες για να βοηθήσουν ένα ελληνόπουλο να χειρουργηθεί στη χώρα τους. Είχε διωχθεί από βρετανικό νοσοκομείο γιατί δεν είχε όλο το ποσό (βίντεο)

Τον Αύγουστο του 1969, η ιστορία ενός παράλυτου παιδιού από την Ελλάδα συγκίνησε την αγγλική κοινωνία. Μέσα σε λίγες μέρες, πολίτες από όλη τη Βρετανία συγκέντρωσαν το υπέρογκο ποσό που απαιτούταν για να περπατήσει και πάλι.

Ο Γολγοθάς του Σωτήρη Αθανασιάδη ξεκίνησε όταν ήταν μόλις 7 ετών. Προσβλήθηκε από ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία οδήγησε στην σταδιακή παράλυση των κάτω άκρων του. Με τη βοήθεια των γονιών του και παρά τις δυσκολίες, έβγαλε κανονικά στο δημοτικό και άρχισε να φοιτά στο γυμνάσιο. Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων η κατάστασή του διαρκώς επιδεινωνόταν. Μέχρι τα 16, το νεαρό αγόρι ήταν κατάκοιτο.

Οι γιατροί στην Ελλάδα δεν μπορούσαν να βοηθήσουν. Δεν υπήρχε κατάρτιση, ούτε κατάλληλος εξοπλισμός για τις εξελιγμένες θεραπείες που χρειάζονταν. Μάλιστα, είχαν ενημερώσει τους γονείς του ότι η μόνη ελπίδα του Σωτήρη ήταν να νοσηλευτεί σε ένα από τα μεγάλα νοσοκομεία της βόρειας Ευρώπης.

Το ταξίδι αυτό φάνταζε απίθανο. Η οικογένεια Αθανασιάδη δε διέθετε τους πόρους για να καλύψει τις πολυδάπανες επεμβάσεις.

Το μεγάλο ταξίδι

Χάρη στη βοήθεια συγγενών, φίλων και  φιλάνθρωπων, το ποσό που απαιτούταν για το ταξίδι συγκεντρώθηκε το 1969. Έτσι, ο 19χρονος πλέον Σωτήρης ταξίδεψε στη Σουηδία με την πρόθεση να εγχειρηθεί από χειρουργούς με εμπειρία στην πάθησή του.

Ωστόσο, οι γιατροί που τον εξέτασαν, άλλαξαν το αρχικό πλάνο της οικογένειας. Αποφάνθηκαν ότι προτού χειρουργηθεί, ήταν αναγκαίο να υποβληθεί σε τετράμηνη θεραπεία προκειμένου να αποκατασταθούν οι παρενέργειες που είχαν προκαλέσει στον οργανισμό του οι μεγάλες ποσότητες κορτιζόνης που του είχαν χορηγηθεί.

Έτσι, ο Σωτήρης επέστρεψε στην Ελλάδα. Τότε, οι γιατροί του Λαϊκού Νοσοκομείου που τον παρακολουθούσαν, του συνέστησαν κάτι διαφορετικό. Πρότειναν τη λύση της αντικατάστασης των αρθρώσεων και των δύο ποδιών με πλαστική. Ήταν μία επέμβαση ρουτίνας για τους έμπειρους γιατρούς της Αγγλίας.

Χάρη στους εράνους και στην βοήθεια των φίλων της οικογένειας, το ποσό συγκεντρώθηκε ξανά. Έτσι, τον Αύγουστο του 1969, ο 19χρονος αναχώρησε με τη μητέρα του από την Αθήνα και προσγειώθηκε στο Μπάκιγχαμ του Λονδίνου, όπου βρισκόταν η κλινική.

Βασισμένη στις πληροφορίες που είχαν δώσει οι Έλληνες γιατροί για το κόστος της εγχείρισης, η οικογένεια Αθανασιάδη ταξίδεψε στην Αγγλία με τις 500 λίρες που είχαν συγκεντρώσει από τον έρανο. Μόλις όμως έγιναν οι προκαταρκτικές εξετάσεις στο νοσοκομείο του Λονδίνου, οι αρμόδιοι γιατροί ειδοποίησαν τη μητέρα του Σωτήρη ότι η επέμβαση τελικώς θα στοίχιζε 1.200 λίρες. Εκείνη, πανικόβλητη τους είπε ότι δεν μπορούσε να διαθέσει ένα τέτοιο ποσό. Αμέσως η κλινική έδωσε εξιτήριο στον 19χρονο, ζητώντας από τον ίδιο και τη μητέρα του να εγκαταλείψουν το νοσοκομείο.

Η ιστορία είχε ήδη φτάσει στα αυτιά των βρετανών δημοσιογράφων. Τις επόμενες ημέρες, ο βρετανικός τύπος γέμισε με δημοσιεύματα για το νεαρό Σωτήρη. Η ιστορία του ευαισθητοποίησε τους Άγγλους, που πήραν την πρωτοβουλία να διεξάγουν έρανο για να βοηθήσουν τον 19χρονο να κάνει την επέμβαση. Απλοί πολίτες, επιχειρηματίες, ακόμη και παιδιά συνέδραμαν με γενναίες δωρεές. Μία Βρετανίδα ονόματι Ανίτα Ουόκερ προσφέρθηκε να πουλήσει τη θερινή της οικία στην Ελλάδα, ενώ ένα μικρό αγόρι έστειλε 5 σελίνια συνοδευόμενα από μία κάρτα που έγραφε «Βοηθήστε παρακαλώ το ανάπηρο αυτό παιδί». Μέσα σε λίγες μέρες είχαν συγκεντρωθεί περισσότερες από 700 λίρες.

Ο Σωτήρης υποβλήθηκε σε δύο εγχειρήσεις, με τις οποίες αντικαταστάθηκαν οι αρθριτικές οσφυϊκές αρθρώσεις του με μεταλλικές. Οι τηλεοπτικές κάμερες ήταν εκεί για να καταγράψουν τη συγκινητική στιγμή. Τα αποτελέσματα ήταν δραστικά και η πρόοδος θεαματική. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο Σωτήρης κουνούσε τα πόδια του και έκανε τα πρώτα βήματα υποβασταζόμενος από δεκανίκια.

Δείτε το βίντεο του 1969 από ρεπορτάζ της βρετανικής τηλεόρασης:

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο Άγγλος «φιλέλληνας» που τον τιμούμε αλλά…ήταν μισέλληνας. Ήταν κατά της απελευθέρωσης και επιθυμούσε να καταργηθεί ο ελληνικός στρατός. Κι όμως έγινε έρανος για να γίνει το άγαλμά του