Ο Έλληνοβρετανός που σκοτώθηκε στη Συρία πολεμώντας εθελοντικά στο πλευρό των Κούρδων εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Είχε υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό

«Ήταν η πρόκληση που τον ερέθιζε. Η πρόκληση να κάνει κάτι δύσκολο, απαιτητικό, αλλά και χρήσιμο για τη χώρα του και την ανθρωπότητα. Το κίνητρό του δεν ήταν ούτε τα χρήματα, ούτε η καριέρα. Αυτό που τον ερέθισε ήταν οι φρικτοί αποκεφαλισμοί Βρετανών από τζιχαντιστές και η ηρωική αντίσταση των Κούρδων απέναντί τους».

Με αυτά τα λόγια περιέγραψε η μητέρα του Ελληνοβρετανού πεζοναύτη Κωνσταντίνου Έρικ Σκάρφιλντ, την απόφαση του γιου της να καταταγεί εθελοντικά στον κουρδικό στρατό και να πολεμήσει στη Συρία.

Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1993 στο Μπάρνσλει της Αγγλίας, από ελληνίδα μητέρα και βρετανό πατέρα. Από μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός και σπούδασε υποκριτική στην Αγγλία, ενώ είχε μεγάλη έφεση στα ακροβατικά. Όταν ήρθε η ώρα να εκπληρώσει τα στρατιωτικά του καθήκοντα, προτίμησε να καταταγεί στον ελληνικό στρατό, εκδηλώνοντας έτσι τη μεγάλη του αγάπη για την Ελλάδα.

Υπηρέτησε αρχικά στη Κόρινθο και στη συνέχεια στη Θράκη. Όταν απολύθηκε, επέστρεψε στην Αγγλία και εντάχθηκε στις βρετανικές ειδικές δυνάμεις, όπου υπηρέτησε για περίπου 2 χρόνια με μισθό 1.500 λιρών.

Την περίοδο εκείνη δημιουργήθηκε το “Ισλαμικό Κράτος” στο Ιράκ και στη Συρία.

Ο Κωνσταντίνος δήλωσε απογοητευμένος από την αδράνεια της Βρετανίας.

Υποστήριζε ότι ήταν άνθρωπος της δράσης και ότι του άρεσε να προσφέρει από το πεδίο της μάχης και όχι εξ αποστάσεως.

Κατά δήλωσή του οι βαρβαρότητες των Τζιχαντιστών εναντίον του Κουρδικού λαού, τον σόκαραν.

Έτσι παραιτήθηκε και δήλωσε εθελοντής στο πλευρό των Κούρδων.

Η παραίτηση του, αρχικά δεν έγινε δεκτή.

Ωστόσο, η μονάδα του βλέποντας την επιμονή του τον αποδέσμευσε.

Η μητέρα του, ισχυρίστηκε ότι στήριξε την απόφασή του από τη πρώτη στιγμή.

Όπως έλεγε, ο γιος της δεν ήταν μισθοφόρος, αλλά ένας στρατιώτης που πίστευε στη δημοκρατία και στον ανθρωπισμό.

Ο Κωνσταντίνος όμως δεν το γνώριζε. Πίστευε ότι η οικογένειά του θα προσπαθούσε να τον σταματήσει και έτσι έφυγε κρυφά από την Αγγλία.

Επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους δικούς του, δυο εβδομάδες αφότου έφτασε στη Συρία.

Τους διαβεβαίωσε ότι ήταν καλά και τους ζήτησε να δημιουργήσουν στη Βρετανία έναν ελαιώνα που θα λειτουργούσε ως καταφύγιο, για στρατιώτες που θα επέστρεφαν από τη μάχη έχοντας ψυχολογικά προβλήματα.

Ο θάνατος

Στις 2 Μαρτίου του 2015, σκοτώθηκε σε επιχειρήσεις των Κούρδων κατά των Τζιχαντιστών στο Κομπάνι της Συρίας. Η ομάδα του, η οποία ανήκε στην ταξιαρχία δυτικών εθελοντών, «Τα λιοντάρια της Ροζάβας», έπεσε σε ενέδρα μαχητών του Χαλιφάτου.

Ο Kostas, όπως τον φώναζαν οι συμπολεμιστές του, τραυματίστηκε από ρουκέτα που χτύπησε το τεθωρακισμένο όχημα στο οποίο επέβαινε.

Το βλήμα, ακρωτηρίασε το ένα του χέρι και τον τραυμάτισε θανάσιμα στο στήθος.

«Το πρόσωπό του, όμως, έμεινε σχεδόν ανέγγιχτο», ανέφερε η μητέρα του, που έμαθε για το θάνατο του γιου της την ημέρα που είχε επέτειο γάμου.

Η ταφή

Οι Κούρδοι μαχητές ήθελαν να τον θάψουν στη Συρία με τιμές ήρωα. Είπαν ότι τους είχε ζητήσει σε περίπτωση θανάτου του να τον θάψουν κάτω από μια ελιά.

Η οικογένειά του όμως δεν δέχτηκε. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Αγγλία. Θάφτηκε στο ελληνικό νεκροταφείο του Νότιγχαμ τυλιγμένος με τρεις σημαίες. Τη βρετανική, την ελληνική και την κουρδική.

Κάποιοι λίγοι συμπολεμιστές του από τη Συρία, που βρέθηκαν στην τελετή, φύτεψαν δίπλα στον τάφο του μια ελιά, εκπληρώνοντας έτσι τη τελευταία του επιθυμία.

Πηγή αρχικής εικόνας: Youtube

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Ο πεζοναύτης που περιέθαλψε το νεογέννητο γατάκι μέσα στη φρίκη του πολέμου. Το τάισε γάλα με σύριγγα και η φωτογραφία του δημοσιεύθηκε σε 1.700 εφημερίδες