Ο εφευρέτης της φθηνής σερβιέτας που έσπασε το ταμπού της περιόδου στη συντηρητική Ινδία. Για να το πετύχει φορούσε και δοκίμαζε ο ίδιος τα δείγματα

 Το θέμα της περιόδου αποτελεί ταμπού σε πολλές ασιατικές χώρες όπου οι γυναίκες δεν ακολουθούν  σύγχρονους κανόνες υγιεινής λόγω προκαταλήψεων και του αναχρονιστικού τρόπου ζωής. Μάλιστα στην Ινδία η έρευνα δείχνει ότι μόνο το 10% των γυναικών χρησιμοποιούν σερβιέτες.

Οι περισσότερες γυναίκες αποφεύγουν να το συζητούν και ντρέπονται να προμηθευτούν τις συσκευασίες. Μάλιστα κατά την έμμηνο ρύση αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν φύλλα, φλοιούς ακόμα και πριονίδι. Στο βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ “Period. End Of Sentence”, καταγράφονται οι αντιδράσεις των κατοίκων ενός χωριού στην περιοχή Χαπούρ της Ινδίας, 60 μόλις χιλιόμετρα από το Νέο Δελχί.

Εγκαταλείπουν το σχολείο εξαιτίας της αιμορραγίας

Κορίτσια γελούν και αρνούνται να απαντήσουν στο τι σημαίνει περίοδος, ενώ τα αγόρια νομίζουν ότι είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τις γυναίκες. Στην κοινωνία αυτή επικρατεί η αντίληψη ότι το αίμα σχετίζεται με την απόκτηση παιδιών. Πολλά κορίτσια αναγκάζονται να σταματήσουν το σχολείο, καθώς τα υφάσματα που χρησιμοποιούν για την αιμορραγία λερώνονται συνεχώς.

Το φιλμ δείχνει πως άλλαξε σταδιακά η ζωή χιλιάδων γυναικών όταν ένας άνδρας, προσπάθησε να δώσει μία πρακτική λύση. Το 1995 ο Αρουνασαλάμ Μουρουγκαναθάμ, που μόλις είχε παντρευτεί, είδε τη γυναίκα του να κρύβει ένα βρώμικο κουρέλι, που ο ίδιος, όπως είπε, δεν θα χρησιμοποιούσε ούτε στο δίκυκλο του. Τότε αποφάσισε να της αγοράσει ένα πακέτο σερβιέτες. Στο τοπικό κατάστημα ο ιδιοκτήτης τύλιξε το πακέτο σε μία εφημερίδα για να το κρύψει. Ο Αρουνασαλάμ συνειδητοποίησε ότι το προϊόν που αγόρασε ήταν φτιαγμένο από βαμβάκι. Κατάλαβε ότι δεν ήταν κάποιο ακριβό υλικό και ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο ο ίδιος.

Η άρνηση της γυναίκας του

Το εγχείρημα ήταν δύσκολο, καθώς χρειαζόταν εθελόντριες για να δοκιμάσουν τις σερβιέτες, που θα έφτιαχνε. Η μόνη που θα μπορούσε να δεχτεί ήταν η γυναίκα του, η οποία ωστόσο μετά από κάποιες δοκιμές αποφάσισε να μη στηρίξει την έρευνα του. Στην συνέχεια απευθύνθηκε σε φοιτήτριες της Ιατρικής που γνώριζαν τις ωφέλειες από την χρήση του συγκεκριμένου προϊόντος.

Αρχικά κάποιες δέχτηκαν να δοκιμάσουν μερικά δείγματα, αλλά ντρέπονταν να του δώσουν πληροφορίες για την αποτελεσματικότητα του προϊόντος. Έτσι αναγκάστηκε να δοκιμάζει ο ίδιος το προϊόν του και να κάνει καθημερινές κινήσεις ώστε να αντιληφθεί πόσο φιλικό είναι στην εφαρμογή.

Ο Αρουνασαλάμ άρχισε να πιέζεται οικονομικά με το εγχείρημά του. Ταυτόχρονα ξέσπασε κρίση στο γάμο του καθώς η γυναίκα του θεωρούσε ότι ο άνδρας της χρησιμοποιούσε την παραγωγή ως πρόσχημα για να προσεγγίζει γυναίκες. Έτσι ήρθε ο χωρισμός.

Οι προσπάθειες του έφεραν αποτελέσματα το 2000, όταν κατάφερε να δημιουργήσει ένα εύκολο στην χρήση, χαμηλού κόστους μηχάνημα, που κατασκεύαζε σερβιέτες. Η γυναίκα του, γεμάτη ντροπή για την ασχολία του άντρα της, αφού τον είχε εγκαταλείψει, αναγνώρισε το έργο του και επέστρεψε στο πλάι του, στηρίζοντας την προσπάθειά του.

Η παραγωγή, οι θέσεις εργασίας και η υγιεινή λύση

Η ιδιοκατασκευή του ήταν απλή και έτσι μπόρεσε να δημιουργήσει πολλά κομμάτια τα οποία έστειλε σε αγροτικές περιοχές όπου ζούσαν γυναίκες χαμηλών εισοδημάτων. Έτσι όσες δεν μπορούσαν να αγοράσουν τις ακριβές σερβιέτες των εταιριών, μπορούσαν να προμηθευτούν την φθηνή σερβιέτα του Ινδού εφευρέτη. Σταδιακά άλλαξε η ζωή τους.

«Στέλνουμε τη μηχανή και μετά πηγαίνουμε προσωπικά επιτόπου και εκπαιδεύουμε τους εργαζόμενους για τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν και τον τρόπο που θα φτιάξουν σερβιέτες. Η κάθε μία στοιχίζει περίπου δύο ρουπίες, σε σχέση με άλλες που κοστίζουν τα διπλάσια η τριπλάσια», λέει η Κανάν, εργαζόμενη στην επιχείρηση του Μουρουγκαναθάμ.

Ο Αρουνασαλάμ ήταν ένας άνδρας που εγκατέλειψε το σχολείο, αλλά κατάφερε να κάνει μια μικρή επανάσταση στη συντηρητική Ινδία. Σήμερα διευθύνει μια εταιρεία που παρέχει σερβιέτες σε 4.500 ινδικά χωριά και 19 χώρες. Το μηχάνημα κοστίζει περίπου 5.300 δολάρια και περιέχει πρώτες ύλες για την κατασκευή 10.000 προϊόντων υγιεινής.

Όνειρο του είναι να κάνει την Ινδία μια χώρα που όλες οι γυναίκες θα χρησιμοποιούν σερβιέτες. “Έτσι θα προσφέρω περίπου ένα εκατομμύριο θέσεις αγροτικής εργασίας που θα δημιουργήσω. Δεν κυνηγάω τα αναθεματισμένα λεφτά”, λέει ο ίδιος.

Για την καινοτομία του το περιοδικό «Time» τον συμπεριέλαβε στη λίστα των πιο ισχυρών ανθρώπων στον κόσμο το 2014 και έλαβε συγχαρητήρια από τον Μπιλ Γκέιτς. Δύο χρόνια αργότερα, το 2016, τιμήθηκε με τη μεγαλύτερη διάκριση για πολίτη στην Ινδία, το «Padma Shri».

Πηγή φωτογραφιών από το τρέιλερ της ταινίας Padman

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: Γιατί οι γυναίκες της φυλής Απατάνι έκαναν τατουάζ στο πρόσωπο και «τάπωναν» τη μύτη τους. Το έθιμο που απαγόρευσε η Ινδία και η φυλή που δεν έχει γραπτή ιστορία!