Ο δολοφόνος που έμεινε γνωστός ως «Φονιάς του μικρού κοριτσιού». Προκάλεσε φρίκη όταν αποκαλύφθηκε ότι έπινε το αίμα των θυμάτων του και έστελνε φωτογραφίες στους γονείς τους

Ο Τσουτόμου Μιγιαζάκι θεωρείται από τους πιο μοχθηρούς και αδυσώπητους, κατά συρροή, δολοφόνους.

Σκότωσε 5 ανήλικα κορίτσια μέσα σε ένα χρόνο και έχει μείνει γνωστός στην ιστορίας ως ο «Φονιάς του μικρού κοριτσιού» και ως «Δράκουλας», αφού μετά τις δολοφονίες των παιδιών συνήθιζε να βάζει το αίμα τους σε ποτήρι και να το πίνει.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Μιγιαζάκι είχε καταγωγή από το Τόκιο. Ο πρόωρος τοκετός της μητέρας του είχε ως αποτέλεσμα να γεννηθεί με παραμορφωμένα χέρια. Τα δάχτυλα ήταν στραβωμένα προς τους καρπούς και γεμάτα ρόζους, πράγμα που σήμαινε ότι ήταν δυσλειτουργικά.

Αυτού του είδους η αναπηρία, του δημιούργησε ψυχολογικά προβλήματα. Ειδικά όταν έφτασε ο καιρός να πάει στο σχολείο και να συναναστραφεί με άλλα παιδιά, η κατάσταση χειροτέρεψε. Οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν συνεχώς και κλείστηκε στον εαυτό του.

Οι γονείς του τον έγραψαν σε άλλο σχολείο. Εκεί, ο Μιγιαζάκι διέπρεπε σε όλα τα μαθήματα. Ξαφνικά όμως, οι βαθμοί του πήραν την κατρακύλα. Δεν μπόρεσε  να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο και να γίνει δάσκαλος, όπως ονειρευόταν. Αντ’ αυτού γράφτηκε σε σχολή φωτογραφίας.

Η σχέση του Μιγιαζάκι με την οικογένεια του

Ο Μιγιαζάκι δεν είχε την καλύτερη σχέση με τους γονείς του. Όπως υποστήριζε, εκείνοι «ενδιαφέρονταν μόνο για τα υλικά αγαθά και όχι για τα συναισθήματα και τη ψυχοσύνθεση των παιδιών τους. Δεν άκουγαν, μόνο αγνοούσαν».

Με τις δύο αδερφές του δεν είχε καμία επαφή, καθώς τον απέρριπταν. «Δεν είχα στήριξη από κανέναν. Είχα φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι την αυτοκτονία. Μόνο ο παππούς μου με αγαπούσε», έλεγε αργότερα στην κατάθεση του.

Όταν ο παππούς του πέθανε το 1988, ο Μιγιαζάκι έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Έπαθε κατάθλιψη και απομονώθηκε. Στην προσπάθεια του να «κρατήσει κάτι από τον παππού του ως ενθύμιο», έφαγε μέρος από τη στάχτη του. Η παράνοια είχε ξεκινήσει…

Η έναρξη της εγκληματικής δράσης

Τον Αύγουστο του 1988, ο Μιγιαζάκι ξεκίνησε την εγκληματική του δράση. Επέλεξε τυχαία 4 κορίτσια, ηλικίας μεταξύ 4 και 7 ετών. Τα σκότωσε και ασέλγησε σεξουαλικά στα άψυχα κορμιά τους. Στη συνέχεια, έβαλε αίμα σε ένα ποτήρι, το ήπιε, ενώ έφαγε και κομμάτι από το χέρι του ενός παιδιού.

Την επόμενη μέρα, έγραψε γράμματα στις οικογένειες των θυμάτων, στα οποία περιέγραφε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις δολοφονίες των παιδιών τους.

Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό. Ο δράστης, για μεγάλο χρονικό διάστημα, τηλεφωνούσε στο σπίτι των κοριτσιών. Όταν το σήκωναν, το έκλεινε. Όταν δεν απαντούσαν, το τηλέφωνο συνέχιζε να χτυπάει αδιάκοπα επί 20 λεπτά.

Στις 22 Αυγούστου 1988, μια μέρα μετά τα γενέθλια του Μιγιαζάκι, εξαφανίστηκε η 4χρονη Μαρί Κονό από φιλικό σπίτι.

Ο δράστης παρέσυρε το κοριτσάκι για να μπει στο αυτοκίνητό του, δίνοντας του γλυκίσματα και το οδήγησε έξω από την πόλη, σε δασώδη περιοχή.

Αφού συζήτησε με το παιδί για περίπου μια ώρα, το σκότωσε και ακολούθησε την ίδια τακτική, όπως και με τα προηγούμενα θύματα. Ασέλγησε σεξουαλικά πάνω στο πτώμα και το παράτησε σε χωράφι δίπλα από το σπίτι του.

Πήρε τα ρούχα του κοριτσιού σαν τρόπαιο και το άφησε για μέρες να αποσυντίθεται, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει στο σημείο. Έκοψε τα χέρια και τα πόδια και τα έκρυψε στην ντουλάπα της αποθήκης του.

Το υπόλοιπο σώμα το τοποθέτησε σε κούτα με ταλκ και το έστειλε στην οικογένεια με φωτογραφίες. Μέσα στο κουτί υπήρχε και κάρτα που έγραφε: «Μαρί, αποσυντεθειμένη, κόκαλα, ερεύνα, απόδειξε».

Οι γονείς συγκλονισμένοι στράφηκαν στην αστυνομία, αλλά μάταια. Οι αρχές δεν μπορούσαν να φτάσουν στα ίχνη του Μιγιαζάκι, ο οποίος συνέχιζε ανενόχλητος και περισσότερο παρανοϊκός τη δράση του.

Σύλληψη

Τον Ιούλιο του 1989, ο Μιγιαζάκι αποπειράθηκε να βιάσει ένα κορίτσι στο πάρκο. Ωστόσο δεν πρόλαβε, καθώς τον εμπόδισε ο πατέρας της, ο οποίος ενημέρωσε και την αστυνομία.

Ο δολοφόνος συνελήφθη. Ύστερα από έρευνα στο διαμέρισμα του, έγινε γνωστό ότι είχε περισσότερες από 5.000 ταινίες πορνό. Επίσης στην αποθήκη του βρέθηκαν φωτογραφίες και αντικείμενα των θυμάτων, τα οποία κρατούσε σαν συλλογή.

Δίκη και εκτέλεση

Η δίκη αυτής της πολύκροτης υπόθεσης ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1990. Κατά την ακροαματική διαδικασία, ο Μιγιαζάκι δήλωσε πως δεν ευθυνόταν για το θάνατο των κοριτσιών και πως «ο άλλος «κακός» του εαυτός, που ενυπήρχε μέσα του, τον ανάγκασε να σκοτώσει».

Το δικαστήριο δεν πείστηκε και τον καταδίκασε σε θάνατο.

Ο Μιγιαζάκι εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού τον Ιούνιο του 2008.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο διάσημος κανίβαλος της Σκωτίας που κρυβόταν σε σπηλιά με την πολυπληθή οικογένειά του. Λέγεται ότι σκότωσαν και έφαγαν περισσότερους από 1000 ανθρώπους