Ο δισέγγονος του Στάλιν ζητά να γίνει εκταφή: «Ξεθάψτε τον, να μάθουμε τι τον σκότωσε!»

Ο 50χρονος Σελίμ Μπενσάαντ είναι εγγονός του Γιάκομπ Τζουγκασβίλι, του μεγαλύτερου γιου του Ιωσήφ Στάλιν. Κατά καιρούς τα μίντια ασχολούνται μαζί του με διάφορες αφορμές –προ ημερών, λόγου χάρη, ο πατέρας του, ονόματι Χουσεΐν και υπήκοος Αλγερίας, τον έδιωξε από την οικογενειακή εστία στη Μόσχα–, ωστόσο τώρα έχουν σοβαρότερο λόγο:

O δισέγγονος ζήτησε κάτι παράκαιρο οπωσδήποτε, να εκταφεί το λείψανο του προπάππου του και να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις ώστε να διαπιστωθεί αν τον δολοφόνησαν οι εσωκομματικοί εχθροί του.

Δεύτερο αίτημα του Σελίμ είναι η ταφή του Στάλιν στο μοσχοβίτικο νεκροταφείο Νοβοντέβιτσι, δίπλα στη σύζυγό του.

Για την ευόδωση των προσπαθειών του, ο Σελίμ ζήτησε τη βοήθεια της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας, και μάλιστα προσωπικώς του επικεφαλής της, πατριάρχη Κυρίλλου. Ο Σελίμ θέλει να πιάσει ο Αγιότατος τον πρόεδρο Πούτιν και να τον πείσει για το δίκαιον του αιτήματος.

Μία από τις παραδοξότητες του όλου πράγματος επισημαίνουν οι Βρετανοί: «Ο Στάλιν διηύθυνε τη βάναυση αντιθρησκευτική εκστρατεία των Σοβιετικών, αλλά ο Σελίμ ισχυρίζεται ότι ήταν άνθρωπος με πίστη» γράφουν.

Με πίστη ή χωρίς, ο Στάλιν ανέστησε εξ ανάγκης την Ορθοδοξία μέσα στη σφοδρότητα της γερμανικής προέλασης στο Ανατολικό Μέτωπο, όταν η σοβιετική άμυνα βαφτίστηκε στην κολυμβήθρα του «Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» και τα εικονίσματα βγήκαν από τα σεντούκια με σκοπό να πείσουν τους Ρώσους να υπερασπιστούν την πατρίδα τους (όπως και έκαναν, και θριάμβευσαν κιόλας).

Ποντικοφάρμακο στο πιάτο;

Υποτίθεται ότι η εκταφή θα φωτίσει την υπόθεση του θανάτου του Στάλιν, την οποία ο χρόνος εξακολουθεί να καλύπτει με ομίχλη. Η υποψία περί δηλητηρίασής του, πάντως, είναι κοινός τόπος των ιστορικών της σοβιετικής Ιστορίας.

Ο «πατερούλης» απεβίωσε το 1953, σε ηλικία 74 ετών. Σαν αίτιο του θανάτου του αναφέρθηκε η εγκεφαλική αιμορραγία. Είχε προηγηθεί γεύμα, στην ντάτσα του, με συνεργάτες του, δηλαδή με κορυφαίους παράγοντες της σοβιετικής νομενκλατούρας της εποχής. Εικάζεται ότι κάποιοι συνωμότες τον τάισαν ποντικοφάρμακο.

Ο μέλλων αποδομητής του Στάλιν, πάντως, ο Νικήτα Χρουστσόφ, συνέφαγε τότε μαζί του, όπως και ο διαβόητος για την πανουργία του και τις μηχανορραφίες του αρχηγός της μυστικής αστυνομίας, ο πολύς Λαβρέντι Μπέρια. Οι Βρετανοί θυμίζουν την ψευδή αναφορά του Χρουστσόφ, στα απομνημονεύματά του, ότι ο Μπέρια καυχήθηκε στον Βιάτσεσλαβ Μολότοφ πως αυτός καθάρισε τον «μεγάλο». Σημειώνουν, δε, ότι όλοι οι ιστορικοί αμφισβήτησαν την αξιοπιστία του Χρουστσόφ.

Δύο τάφοι δίπλα στο Κρεμλίνο

Η σορός του Στάλιν τοποθετήθηκε αρχικώς σε ταφικό μνημείο στην Κόκκινη Πλατεία, στο Κρεμλίνο, δίπλα στα τα ταριχευμένα λείψανα του Βλαντίμιρ Ιλιτς ή Λένιν, του μπολσεβίκου που ίδρυσε το σοβιετικό κράτος (με την υπόσχεση ότι, κάποτε, με τη βοήθεια της πάλης των τάξεων, το δικτατορικό «κράτος των εργατών» θα αρχίσει φθίνει μέχρις ότου εξαφανιστεί τελείως – όχι στη Δευτέρα Παρουσία, αλλά μόλις επιτευχθεί η αταξική κοινωνία).

Πηγή: protagon.gr