Ο Διονύσιος Σολωμός κρατήθηκε όμηρος και φυλακίστηκε από τους Άγγλους σε ένα απομονωμένο φρούριο, την περίοδο της ελληνικής επανάστασης το 1821

Αντλήθηκαν πληροφορίες από τη μελέτη του Διονύσιου Στεργιούλα “Ο Διονύσιος Σολωμός όμηρος των Άγγλων το 1821” (περιοδικό “Μικροφιλολογικά”, τχ. 47, άνοιξη 2020)

Την περίοδο της ελληνικής επανάστασης το 1821, η ναυμαχία ανάμεσα στον τουρκικό και ελληνικό στόλο ανοιχτά της Ζακύνθου πυροδότησε την εξέγερση των νησιωτών απέναντι στους Τούρκους. Οι Άγγλοι διοικητές του νησιού προσπάθησαν να ελέγξουν την κατάσταση στέλνοντας μερικές δεκάδες στρατιώτες, οι οποίοι αποδείχθηκαν λίγοι μπροστά στο εξαγριωμένο πλήθος.

Ακολούθησε στρατιωτικός νόμος, φυλακίσεις, φρικτά βασανιστήρια και εκτελέσεις. Σε δημιοσίευμα του 1821 αναφέρθηκε ο Διονύσιος Σολωμός, ως ένα ακόμη θύμα των πρακτικών αυτών, γεγονός που τελικά επιβεβαιώθηκε από την αποκαλυπτική μελέτη του ερευνητή και συγγραφέα Δ. Στεργιούλα.

Η ναυμαχία που οδήγησε στην εξέγερση των Ζακυνθινών. 

Οι τουρκικές δυνάμεις είχαν συμμαχήσει με τους Άγγλους διοικητές των Επτανήσων, καθώς και οι δυο πλευρές αντιτάσσονταν στην Ελληνική Επανάσταση. Πλοία του τουρκικού στόλου είχαν το ελεύθερο να μπαινοβγαίνουν στους κόλπους των Επτανήσων. Όχι, όμως, τα ελληνικά. Τον Σεπτέμβριο του 1821 απέπλευσε ένα τμήμα του τουρκικού στόλου από τη Ζάκυνθο. Ο Ανδρέας Μιαούλης, αρχηγός του ελληνικού στόλου, παρακολουθούσε την πορεία των πλοίων και μόλις ένα απομακρύνθηκε από τα υπόλοιπα, άνοιξε πυρ.

Η ναυμαχία ξεκίνησε πολύ κοντά στη στεριά, με τους Ζακυνθινούς να παρακολουθούν αμήχανα και να πανηγυρίζουν σε κάθε κανονιά των Ελλήνων. Τελικά, η τουρκική πλευρά έχασε 20 άνδρες της στη μάχη και ένα πλοίο τυλίχθηκε στις φλόγες. Το πλοίο προσάραξε στη στεριά, κοντά στην παραλία του Λαγανά. Οι κάτοικοι του νησιού επιτέθηκαν στο πλήρωμα και στο αγγλικό απόσπασμα που κατέφθασε για να προστατεύσει τους άνδρες του πληρώματος. Οι Άγγλοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για τα δεδομένα του νησιού.

Σε λιγότερο από δέκα μέρες κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος. Οι υπεύθυνοι της εξέγερσης τιμωρήθηκαν με απαγχονισμό, χωρίς να ακολουθήσει ταφή τους. Τα σώματά τους καλύφθηκαν με πίσσα και τοποθετήθηκαν σε σιδερένια κλουβιά, για παραδειγματισμό όσων κατοίκων τολμήσουν να αμφισβητήσουν ξανά τη βρετανική κυριαρχία. Ανάμεσα στις ενέργειες που ακολούθησαν για τον εκφοβισμό του πληθυσμού, αναφέρεται στο δημοσίευμα της εποχής και η ομηρία επιφανών Ζακυνθινών.

Η ομηρία και φυλάκιση του Διονύσιου Σολωμού.

Ο εθνικός ποιητής φυλακίστηκε, όχι σαν κατάδικος αλλά σαν όμηρος, στις φυλακές ενός φρουρίου που ήταν πλήρως απομονωμένο. Οι φυλακισμένοι δεν είχαν το δικαίωμα να επικοινωνήσουν ούτε με τα κοντινά και συγγενικά τους πρόσωπα, παρά μόνο με τους υπηρέτες τους.  Όπως επισημαίνει και ο ερευνητής Δ. Στεργιούλας στο δημοσίευμά του, το συμπέρασμα που προκύπτει για τον Σολωμό από αυτή την αποκάλυψη, είναι πως ο ποιητής δεν ζούσε σε ένα “αποστειρωμένο” περιβάλλον και μακρυά από την πολιτική, όπως συχνά πιστεύεται, αλλά ήταν κομμάτι των πολιτικών εξελίξεων.

Αντλήθηκαν πληροφορίες από το περιοδικό “Μικροφιλολογικά” (τχ. 47, άνοιξη 2020) και την μελέτη του Διονύσιου Στεργιούλα με τίτλο “Ο Διονύσιος Σολωμός όμηρος των Άγγλων το 1821;”

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Οι Άγγλοι κρέμασαν πέντε πατριώτες, βύθισαν τα πτώματά τους στη πίσσα, τα έκλεισαν σε κλουβιά και τα τοποθέτησαν σε πασσάλους όπου έμειναν για 10 χρόνια. Η ιστορία που συγκλόνισε τη Ζάκυνθο.