Ο συγγραφέας του Σέρλοκ Χολμς πίστευε φανατικά στα μέντιουμ, τις νεράιδες και έχασε σχεδόν όλη του την οικογένεια στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο Σερ Άρθουρ Ιγνάτιος Κόναν Ντόιλ είναι περισσότερο γνωστός για την επιτυχία των χαρακτήρων που δημιούργησε: τον Σέρλοκ Χολμς και τον δόκτορα Ουότσον.

Αν και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς αστυνομικής νουβέλας, υπήρξε επίσης ένας ταλαντούχος ποιητής και ιατρός.

Από μικρή ηλικία απέρριψε τον Χριστιανισμό. Συμμετείχε εθελοντικά στον πόλεμο των Μπόερς, έκανε παρέα με τον Χουντίνι και συνδέθηκε στενά με τον πνευματισμό.

Πρώτα χρόνια

Ο Άρθουρ Ντόιλ γεννήθηκε στο Εδιμβούργο της Σκωτίας το 1856. Ήταν το τρίτο από τα 10 αδέρφια μιας εύπορης καθολικής οικογένειας.

Παρακολούθησε μαθήματα Ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και από το 1875 υπήρξε αγνωστικιστής.

Το 1890 αποφάσισε να σπουδάσει Οφθαλμολογία στην πρωτεύουσα της Αυστρίας.

Παράλληλα με το επάγγελμα του ιατρού, ο Ντόιλ έγραφε μανιωδώς. Το 1887 εκδίδεται το «Σπουδή στο κόκκινο», το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα στο οποίο κάνει την εμφάνιση του ο Σέρλοκ Χολμς.

Η ήρωας αυτός έμελλε να είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμα του Ντόιλ.

Τα κρυφά ταλέντα του Ντόιλ και το πρόβλημα με το βάρος του

Ο Άρθουρ Ντόιλ, πέρα από οφθαλμίατρος και συγγραφέας, ήταν και τερματοφύλακας!

Στα λίγα χρόνια που έζησε στο Πόρτσμουθ στης Αγγλίας, ήταν βασικός παίχτης στην ομώνυμη ομάδα. Χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Α. Γ. Σμιθ.

Ακόμη, είχε θέσει υποψηφιότητα δύο φορές για τη Βουλή της Σκωτίας. Αν και κέρδισε μεγάλο ποσοστό ψήφων, δεν κατάφερε καμία από τις δύο φορές να γίνει μέλος της Βουλής.

Το 1880, κι ενώ μαινόταν πόλεμος μεταξύ των αποίκων στη Νότια Αφρική, ο γνωστός πόλεμος των Μπόερς, ο 24 χρονών Ντόιλ δήλωσε εθελοντής.

Το βάρος του όμως αποδείχθηκε απαγορευτικό για μάχιμη υπηρεσία και υπηρέτησε ως γιατρός στα πλοία που μετέφεραν στρατιώτες στη Μαύρη Ήπειρο.

Η κατάθλιψη και ο πνευματισμός

Ο Ντόιλ μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έπεσε σε κατάθλιψη. Είχε χάσει την πρώτη του γυναίκα, τον μικρό τους γιο, τον αδερφό του, τον γαμπρό του, δύο ανίψια του και τον 26χρονο γιο του, που τραυματίστηκε στον Μεγάλο Πόλεμο.

Έτσι, προσχώρησε στον πνευματισμό και άρχισε να πιστεύει έντονα στην ζωή μετά τον θάνατο.

Μάλιστα, αυτή του η πίστη, φαινόταν και στα μυθιστορήματα με τον Σέρλοκ, στοιχείο που οδήγησε στην απαγόρευση της κυκλοφορίας τους στη Σοβιετική Ένωση το 1929.

Πίστευε πολύ και στα μέντιουμ.

Τη δεκαετία του 1920 συνδέθηκε φιλικά με τον «μάγο» Χουντίνι, παρόλο που εκείνος ήταν αντίθετος με το κίνημα του Πνευματισμού.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ο Κόναν Ντόιλ πίστευε σε πολλά μεταφυσικά πλάσματα, μεταξύ των οποίων και στις νεράιδες!

Το 1917 είδε τις φωτογραφίες της Έλσι Ράιτ, που απεικόνιζαν τις γνωστές Νεράιδες του Κότινγκλεϋ. Ο Ντόιλ, μάλιστα, ξόδεψε αρκετά χρήματα, στην προσπάθεια του να μάθει ο κόσμος για την ύπαρξη των νεραϊδών. Είναι υπεύθυνος και για τον «Ερχομό των Νεραϊδών», βιβλίο υπέρ της ύπαρξης αυτών των  πλασμάτων.

«Είναι σαν να τρώω όλη την ώρα πατέ από Φουά-γκρα»

Το 1893 σκότωσε τον διασημότερο χαρακτήρα του, τον Σέρλοκ Χολμς. Ο ίδιος αναφέρει ότι είχε βαρεθεί ακόμη και να ακούει το όνομά του και ένιωθε όπως και “την φορά που είχε φάει πάρα πολύ πατέ από Φουά-γκρα”.

Βέβαια, την ίδια χρονιά πέθανε ο πατέρας του σερ Άρθουρ, ο οποίος είχε εισαχθεί σε άσυλο με προβλήματα αλκοολισμού.

Μετά από απαίτηση των χιλιάδων αναγνωστών, 10 χρόνια αργότερα επανέφερε στην ζωή τον διάσημο ήρωα.

Τον παρουσίασε ως  σκηνοθετημένο θάνατο του Σέρλοκ, με απώτερο σκοπό την εξόντωση του δαιμόνιου αντίπαλού του, Μοριάρτι.

«Είσαι υπέροχη…»

7 Ιουλίου 1930. Ο Κόναν Ντόιλ φροντίζει τον κήπο του και η καρδιά του σταματάει. Νωρίτερα του είχε διαγνωσθεί στηθάγχη, αλλά αρνιόταν να ακολουθήσει οποιαδήποτε θεραπεία.

Πιάνοντας με το ένα του χέρι το στήθος του και με τα άλλο ένα λουλούδι, γυρίζει προς τη δεύτερη γυναίκα του, Τζιν Ελίζαμπεθ Λέκι και της απευθύνει τα τελευταία του λόγια: «Είσαι υπέροχη».

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ιαν Λάνκαστερ Φλέμινγκ. Ο συγγραφέας του Τζέημς Μποντ, υπήρξε πράκτορας, γυναικάς και πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έπινε και κάπνιζε πολύ και απαξίωνε τις γυναίκες