«Ο δικός μου αγώνας». Το νέο βιβλίο του Βορειοηπειρώτη Παναγιώτη Μπάρκα για την κοινοβουλευτική δράση της Ομόνοιας στην Αλβανία

ΈΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

του Παναγιώτη Μπάρκα από το Αργυρόκαστρο

Κυκλοφορεί τη Δευτέρα, 18 Μαρτίου και από τις εκδόσεις ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ, το νέο μου πολιτικό βιβλίο με τίτλο «Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ 1991-1992- Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΓΩΝΑΣ»

Ο τίτλος του βιβλίου διατυπώνει τα δύο σκέλη του περιεχομένου που απαρτίζουν το νέο πόνημά μου, ίσως και το μοναδικό σε ότι αφορά την πολιτική και εθνική ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στο ξεκίνημα της μεταπολίτευσης της Αλβανίας, 1991-92.

Από τη μία την ιστορική σημασία της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και από την άλλη, την δική μου προσωπική συνεισφορά, επίσης ιστορική, που δικαιώνει τη διατύπωση «ο αγώνας μου».

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Στις 610 σελίδες το βιβλίο μεταφέρει ζωντανά, το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική θητεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Απρίλη 1991-Φλεβάρη 1992), αποτελεί για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, την Ελλάδα και τις Ελληνοαλβανικές σχέσεις ένα ανεπανάληπτο και χωρίς προηγούμενο ιστορικό γεγονός, απ΄όποια πλευρά και αν εξεταστεί.

Θα αρκούσε μόνο το γεγονός ότι είναι η πρώτη και απ΄ ότι φαίνεται η τελευταία, φορά που ο Ελληνισμός στο βόρειο τμήμα της Ηπείρου, κατάφερε να έχει τη δική του, αυθεντική και μέσω ενός πολιτικού του φορέα, την ΟΜΟΝΟΙΑ, κοινοβουλευτική εκπροσώπηση στην αλβανική Βουλή με πέντε βουλευτές.

Αλλά, ισχύει κάτι πολλαπλά περισσότερο.

Το βιβλίο διατυπώνει με οξυδέρκεια την αξία της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, η οποία, , παρά την νεαρή ηλικία των βουλευτών και το γεγονός ότι προερχόμασταν από ένα καθεστώς που μας είχε αφαιρέσει κάθε ιστορική και εθνική γνώση, κατάφερε να επαναπροσδιορίσει σε όλες τις πτυχές, της ιστορίας, του παρόντος και του μέλλοντος, την πραγματικότητα και την ταυτότητα του Ελληνισμού της Αλβανίας.

Να γκρεμίσει όλη την πλαστή μυθολογία και σκευωρία περί καταγωγής, πολιτιστικού επιπέδου και σεβασμού ανθρωπίνων και εθνικών δικαιωμάτων.

Έθεσε σε νέες βάσεις τις πολίτικές και εθνικές προσδοκίες του Ελληνισμού στην Αλβανία και συνέβαλε ιδιαίτερα στην τόνωση του ελληνικού αισθήματος, της εθνικής περηφάνειας και της ενότητάς μεταξύ των Ελλήνων σε όλη την αλβανική επικράτεια.

Μετέτρεψε την Εθνική Ελληνική Μειονότητα σε υπολογίσιμο παράγοντα στην ατζέντα των δυτικών θεσμών σε σχέση με τις εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων και των αναμενομένων ανακατατάξεων εδώ.

Το βιβλίο διασαφηνίζει επίσης με μεγάλη ευθύνη ότι κατά τη σύντομη θητεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στη Βουλή, επιβεβαιώθηκε ότι, ενώ τα Τίρανα, έβλεπαν τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου έναν ανοιχτό τάφο που αν δεν τον έκλειναν άμεσα θα πλήρωναν ακριβά το τίμημα, στην Αθήνα έβγαλαν από τα αρχεία τα κιτρινισμένα χαρτιά των αρχών του προηγούμενου αιώνα χωρίς να τολμήσουν καμιά αναπροσαρμογή των στόχων στη νέα τάξη πραγμάτων.

Δεν θέλησε να κάνει μια αντικειμενική αξιολόγηση των στελεχών του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

Έπεσε θύμα των μηχανισμών των Τιράνων, συνεργάστηκε με ανθρώπους βάση κομματικών κριτηρίων και ιδιοτελών συμφερόντων και κυνήγησε τα ικανά στελέχη. Κάτι που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΓΩΝΑΣ

Στο βιβλίο, παράλληλα με το ιστορικό έργο της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προβάλλεται μέσα από τη δράση στη Βουλή και εκτός αυτής, ο δικός μου αγώνας, όχι μόνο πατριωτικός αλλά και ηρωικός.

Από στατιστική πλευρά, στην εκλογική αναμέτρηση ήρθα πρώτος σε ότι αφορά των αριθμό ψήφων που συγκέντρωσα.

Σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής, στη δεκάμηνη θητεία έχω παρέμβει, ομιλήσει και θέσει προτάσεις 117 φορές.

Πρόκειται μόνο για παρεμβάσεις που αναφέρονται με όνομα στα πραχτικά της Βουλής, διότι υπάρχουν και άλλες πολλές στις οποίες δεν αναφέρεται το όνομα, όπως και άλλες οι οποίες έχουν αφαιρεθεί από τα πραχτικά.

Μόνο αυτές είναι 2.2 φορές περισσότερες από το σύνολο των παρεμβάσεων των υπολοίπων συναδέλφων βουλευτών.

Οι παρεμβάσεις μου αφορούν το σύνολο του νομοθετικού έργου της Βουλής.

Προέχουν όμως τα εθνικά μας θέματα, όπως η ιστορική εναρκτήρια συνεδρίαση της Βουλής, η φόρμουλα της ορκωμοσίας (απαιτήσαμε να οικιστούμε για το ελληνικό έθνος), η αντιμετώπιση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στο πακέτο συνταγματικών νόμων, η δίωξη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητάς επί κομμουνιστικού καθεστώτος, ο νόμος για τα πολιτικά κόμματα, ο νόμος για την αγροτική γη, γνωστός 7501 φέρει στην ουσία τη δική μου υπογραφή, το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα (πρώτο και τελευταίο νομοσχέδιο από Έλληνα Βουλευτή στην Αλβανική Βουλή για ένα τόσο σημαντικό θέμα) και ασφαλώς η μεγάλη μάχη για τον νέο εκλογικό νόμο 02.02.1992, την οποία θέλω να πιστεύω ότι κανείς Έλληνας δεν μπορεί να λησμονήσει.

Στο ίδιο πλαίσιο υπάρχουν στο βιβλίο και δεκάδες διαμαρτυρίες εξ ονόματος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, τη σύνταξη των οποίων αναλάμβανα και προωθούσα προσωπικά.

Υπό το σκεπτικό αυτό, ο αναγνώστης θα βρει και 64 χειρόγραφα ντοκουμέντα, η απόλυτη πλειοψηφία των οποίων φέρει την υπογραφή μου και αφορούν το κοινοβουλευτικό έργο μου στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Τα υλικά στο βιβλίο συνδυάζονται όλα στο παρόν βιβλίο. Τα πρακτικά της Βουλής θα μείνουν στις δύο γλώσσες. Στόχος είναι να αποτελέσουν ένα γνήσιο τεκμήριο έρευνας και μελέτης για μια περίοδο η οποία, αποτελεί το κλειδί για να κατανοηθούν όλες οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν μετά το 1991, τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια στον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.

Η κάθε παρέμβασή μου θα έχει και σχετική αναφορά για το αντικείμενο της συνεδρίασης. Για αρκετές συνεδριάσεις διατηρούνται όλες οι ομιλίες και παρεμβάσεις και των Αλβανών βουλευτών, για να κατανοηθεί καλύτερα το κλίμα στην Αλβανική Βουλή.

Υπάρχουν ωστόσο, πολλές μεταγενέστερές παρεμβάσεις (του 2022) υπό τη μορφή «σημείωση» μέσω των οποίων δίνονται αρκετές εξηγήσεις και ερμηνείες κλειδιά για την κατανόηση των τότε καταστάσεων, αλλά και των μεθεπόμενων εξελίξεων.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Το βιβλίο αποτελεί μια γερή μαρτυρία ότι για πρώτη φορά ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου απώλεσε σε άλλα χέρια και σε τέτοιο σημείο τα ηνία των τυχών του.

Επέτρεψε σε επιτήδειους στην Ελλάδα μέχρι και την επίσημη πολιτική, να αντιμετωπιστεί, είτε ως ένα εμπόδιο που πρέπει να παραμεριστεί αφήνοντάς τον να αργοπεθαίνει, είτε ως μια μαύρη τρύπα, είτε και τα δύο μαζί.

Αυτή η ελληνική αντιμετώπιση επέτρεψε την αλβανική πλευρά να πετύχει το δικό της στόχο. «Να κλείσει τον ανοιχτό τάφο», όπως χαρακτήριζε ο Ραμίζ Αλία το εθνικό μας θέμα.

Το βιβλίο είναι αποκαλυπτικό σε ότι αφορά το γεγονός ότι στη μέση αυτών των δίπλευρων εξολοθρευτικών πλευρών της εθνικής μας υπόθεσης ήταν (και είναι) εκπρόσωποι του Ελληνισμού, εργαλεία τους, λόγω παλιών και νέων ενοχών, δείγμα του πορωμένου Εθνικού ιστού του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, εκπρόσωποι οι οποίοι μεσουρανούσαν διότι ήταν αρεστοί και στα Τίρανα και στην Αθήνα….!

Ενδεικτικό του κλίματος η άγρια παρέμβαση της Αθήνας να μας καθαιρέσει από την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, από εκείνη τη στιγμή.

Παρά το γεγονός, ότι πολλές φορές στην μετέπειτα ζωή μου ένοιωσα την εκδίωξή μου, και από τα Τίρανα και από την Αθήνα (όπως και τώρα η Αθήνα, για πολιτικούς και μικροπρεπείς λόγους με διώχνει από το ΑΠΕ μετά από 30 χρόνια συνεργασίας), ποτέ δε θα ξεχάσω εκείνο το «το φάγαμε και τον Μπάρκα» που μετέφερε στην Κέρκυρα με το ασύρματο ένας δασοφύλακας που ηγούνταν του Ιδρύματος Παλινοστούντων.

Τέλος, στην προσπάθεια που καταβάλλεται για να επιβληθεί η συλλογική εθνική αμνησία, η γνωστή λίθινη σιωπή με στόχο να αποσοβήσουν τις φρικτές μαρτυρίες για το σύγχρονο εθνικό δράμα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, το συγκεκριμένο βιβλίο ανοίγει ένα παράθυρο φώτισης του σκότους στην πλεκτάνη που παίχτηκε.

Εξηγώ ότι μη μου γράψετε εδώ σχετικά με το που μπορείτε να βρει κανείς το βιβλίο.

Δε θα απαντήσω, διότι κανείς από όσους το έκαναν στο παρελθόν για όλα τα προηγούμενα έργα μου, δεν πάει να το πάρει.

ΤΕΛΟΣ