Ο δάσκαλος του Μπρους Λι έγινε εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών για να επιβιώσει. Πώς τον κατέστρεψε το όπιο

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Ο Iπ Mαν ήταν ένας δάσκαλος κινέζικων πολεμικών τεχνών με έδρα το Χονγκ Κονγκ. Είχε αρκετούς μαθητές που αργότερα έγιναν πρωταθλητές και δάσκαλοι πολεμικών τεχνών, με πιο διάσημο τον Μπρους Λι.

Ιπ Μαν-Γιπ Μαν

Ο Iπ Κάι-μαν, πιο γνωστός ως Ιπ Μαν ή Γιπ Μαν γεννήθηκε το 1893 σε μία πλούσια οικογένεια της Φοσάν της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ στη νότια Κίνα. Εκτός από την ακαδημαϊκή του εκπαίδευση ο Ιπ εκπαιδεύθηκε στις κινέζικες πολεμικές τέχνες και συγκεκριμένα το «Ουίνγκ Τσουν» (Wing Chun) μία μορφή Κουνγκ Φου στη νότια Κίνα. Δάσκαλός του ήταν ένα διάσημος εκπαιδευτής, ο Τσαν Ουάχ-Σουν (Chan Wah-shun).

Ο Ιπ ήταν 9 ή 13 ετών και ο Τσαν κόντευε τα 60 έτη όταν ξεκίνησαν τα μαθήματα. Για το λόγο αυτό ο Ιπ υπήρξε ο 16ος και τελευταίος μαθητής του Τσαν. Όλοι οι μαθητές του θεωρούνταν από τους καλύτερους γνώστες των κινέζικων πολεμικών τεχνών και κάποιοι έγιναν και οι ίδιοι δάσκαλοι πολεμικών τεχνών.

Όμως, ο Ιπ καθώς ήταν από πλούσια οικογένεια δεν ενδιαφερόταν να κάνει επάγγελμα τις πολεμικές τέχνες.

Πρωταθλητής του Κουνγκ Φου

Σε ηλικία 16 ετών, ο Iπ μετακόμισε στο Χονγκ Κονγκ όπου φοίτησε σε βρετανικό κολέγιο για αγόρια πλούσιων οικογενειών. Μία μέρα ένας συμμαθητής του Ιπ ανέφερε ότι ένας φίλος του πατέρα του που ήταν ειδικός στο Κουνγκ Φου φιλοξενούνταν στο σπίτι τους.

Ο Ιπ ήταν αήττητος σε αυτό αγώνισμα στην κατηγορία του. Έτσι ο φιλοξενούμενος τους ενδιαφερόταν να κάνουν ένα φιλικό αγώνα. Ο Ιπ αποδέχτηκε την πρόκληση και πήγε στο σπίτι του φίλου του και έπαιξε Κουνγκ Φου με τον ξένο.

Ο νέος δάσκαλος

Αυτός νίκησε εύκολα τον Ιπ που δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο γρήγορα είχε ηττηθεί. Ζήτησε επανάληψη του αγώνα αλλά ηττήθηκε ξανά, το ίδιο γρήγορα. Απογοητευμένος έφυγε από το σπίτι του φίλου του χωρίς να πει λέξη.

Μια εβδομάδα αργότερα, έμαθε από τον φίλο του ότι ο άντρας που τον είχε νικήσει είχε επαινέσει πολύ την τεχνική του και ότι δεν θα έπρεπε να νιώθει άσχημα που ηττήθηκε. Ήθελε μάλιστα να τον ξαναδεί για να του κάνει μια πρόταση. Ο Ιπ ντροπιασμένος συνάντησε τον άνδρα που τον είχε νικήσει στο Κουνγκ Φου.

Αυτός του αποκάλυψε ότι λεγόταν Λιούνγκ Μπικ (Leung Bik) και ήταν γιος του Λιούνγκ Τζαν (Leung Jan), ενός από τους μεγαλύτερους δασκάλους του Κουνγκ Φου. Μάλιστα, αυτός ήταν που είχε εκπαιδεύσει τον Τσαν, τον δάσκαλο του Iπ. Ο Μπικ τότε ανέλαβε να προπονεί τον Ιπ και τον βοήθησε πολύ να τελειοποιήσει τις τεχνικές του.

Γίνεται αστυνομικός

Το 1916 ο 24χρόνος Iπ επέστρεψε στο Φοσάν ενώ η Κίνα βρισκόταν στη δίνη εμφυλίου πολέμου μετά την κατάργηση της αυτοκρατορίας. Η οικογένειά του είχε χάσει μεγάλο μέρος της περιουσίας της και ο Ιπ έγινε αστυνομικός στην εθνικιστική κυβέρνηση.

Στον ελεύθερο χρόνο του δίδασκε «Ουίνγκ Ταουν» στους υφισταμένους του, καθώς και φίλους και συγγενείς του. Όμως, δεν είχε επίσημα κάποια σχολή πολεμικών τεχνών. Όταν τη δεκαετία του 1930 οι Ιάπωνες εισέβαλαν στην Κίνα, ο Ιπ συμμετείχε στην αντίσταση της εθνικιστικής κυβέρνησης εναντίον τους.

Μετά το τέλος του πόλεμου, το 1945, συνέχισε την καριέρα του ως αστυνομικός στη Φοσάν. Τότε άρχισε να εκπαιδεύει και τους γιους του στο «Ουίνγκ Τσουν».

Φεύγει από την Κίνα

Το 1949 το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κέρδισε τον εμφύλιο πόλεμο με τους Κινέζους εθνικιστές. Ο Ιπ ως αστυνομικός της αντίπαλης κυβέρνησης ήταν στο στόχαστρο του νέου καθεστώτος. Για το λόγο αυτό κατέφυγε με την οικογένειά του στο Χονγκ Κονγκ. Όμως, λίγο αργότερα η γυναίκα του Ιπ μαζί με την  κόρη τους γύρισαν στη Φοσάν για να πάρουν κάποια προσωπικά αντικείμενα. Εκεί αποκλείστηκαν γιατί το 1951 η Κίνα έκλεισε τα σύνορα με το Χονγκ Κονγκ. Έτσι, ο Ιπ δεν τους είδε ποτέ ξανά.

Ο Ιπ ως πρώην αστυνομικός ήταν άνεργος στο Χονγκ Κονγκ. Κάποια στιγμή προσελήφθη ως ανειδίκευτος εργάτης  σ’ ένα εστιατόριο. Έγινε μέλος του συνδικάτου των εργαζομένων στα εστιατόρια.

Το συνδικάτο είχε και ένα σύλλογο όπου τα μέλη του διδάσκονταν πολεμικές τέχνες. Εκεί ο Ιπ ξεκίνησε να διδάσκει «Ουίνγκ Τσουν» για μία μικρή αμοιβή.

Επαγγελματίας δάσκαλος

Οι μαθητές του ήταν κυρίως φτωχοί και αγράμματοι νεαροί που έκαναν τις πιο κακοπληρωμένες δουλειές στο Χονγκ Κονγκ. Πολλοί απ’ αυτούς μεγάλωναν στους δρόμους και ο Ιπ τους δίδασκε τεχνικές αυτοάμυνας εναντίον των εγκληματιών που συναντούσαν καθημερινά. Κάποιοι απ’ αυτούς τους πρώτους μαθητές του Ιπ έγιναν σπουδαίοι αθλητές πολεμικών τεχνών και άνοιξαν δικές τους σχολές στο Χονγκ Κονγκ.

Έτσι, ο Ιπ άρχισε να γίνεται διάσημος και από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 είχε και μαθητές που μπορούσαν να του πληρώνουν κανονικά δίδακτρα.

Ένας απ’ αυτούς, ο Μπρους Λι, έγινε αργότερα ο διασημότερος μαθητής του.

Οπιομανής

Το γεγονός ότι ο Ιπ είχε αποκτήσει ένα σταθερό εισόδημα τον βοήθησε να συντηρήσει την οικογένειά του στο Φοσάν στέλνοντας σε αυτή κρυφά χρήματα. Όμως, πολλά από τα υπόλοιπα του χρήματα πήγαιναν στην αγορά όπιου.

Ο Ιπ ήταν οπιομανής και στο Χονγκ Κονγκ το ναρκωτικό ήταν παράνομο και πολύ ακριβό.

Επιπλέον, ο Ιπ συντηρούσε και μία δεύτερη οικογένεια. Γύρω στο 1955 απέκτησε μια ερωμένη που ήταν πρόσφυγας από τη Σαγκάη, γνωστή στους μαθητές του με το παρατσούκλι, “Σανγκάη Πο”. Με αυτή ο Ιπ απέκτησε ένα γιο. Το 1960 η νόμιμη σύζυγος του στο Φοσάν πέθανε από καρκίνο.

Την ίδια εποχή ο Ιπ Μαν ήταν πια αρκετά διάσημος στο Χονγκ Κονγκ ώστε όλοι οι μαθητές του να είναι πλούσιοι και μορφωμένοι νέοι. Το 1967, ο Iπ και μερικοί από τους μαθητές του, ανάμεσά τους και ο Μπρους Λι, ίδρυσαν το αθλητικό σύλλογο Ουίγκ Τσουν (Wing Chun). Όλα τα έσοδά του πήγαιναν στον δάσκαλο. Δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος τους το ξόδευε στην αγορά όπιου.

Το 1968 πέθανε η ερωμένη του από καρκίνο και τέσσερα χρόνια αργότερα και ο ίδιος από καρκίνο του λάρυγγα που μάλλον είχε σχέση με την πολύχρονη χρήση όπιου.