Ο χορός στο “Pulp Fiction” ήταν εμπνευσμένος από τις Αριστόγατες της Ντίσνεϊ. Η σκηνή όπου η Ούμα Θέρμαν “επανέρχεται” με σύριγγα στην καρδιά γυρίστηκε ανάποδα. Στην προβολή κατέρρευσε ένας θεατής

Πολλές σκηνές στις ταινίες του Ταραντίνο δεν έχουν λογική.

Δεν είναι απαραίτητο κομμάτι της ταινίας, δεν προωθούν την πλοκή, αλλά παρ’ όλα αυτά μένουν αξέχαστες στο κοινό.

Στο «Pulp Fiction», μία από τις ταινίες σταθμούς του κινηματογράφου, μια τέτοια «ανεξήγητη» σκηνή ήταν και ο χορός του Βίνς Βέγκα με τη Μία Γουάλας.

Ο Βέγκα, τον οποίο υποδύεται ο Τζον Τραβόλτα, είναι ένας επαγγελματίας δολοφόνος που πρέπει να συνοδεύσει την Μία Γουάλας, σύζυγο του αφεντικού του, σε μία βραδινή έξοδο.

Ασφαλώς, η σύζυγος, την οποία υποδύεται η Ούμα Θέρμαν, είναι μία εντυπωσιακή, μυστηριώδης γυναίκα που τον γοητεύει απ’ την πρώτη στιγμή που γνωρίζονται.

Μετά από μία αμήχανη αρχή, το ζευγάρι καταλήγει στο εστιατόριο «Jack Rabbit Slim’s», όπου περιβάλλονται από ενθύμια της δεκαετίας του ’50.

Τα τραπέζια είναι διαμορφωμένα σαν αμάξια της εποχής και στο κέντρο της σκηνής στέκεται μία Μέριλιν με το άσπρο φόρεμά της να ανεμίζει.

Όταν ανακοινώνεται ένας διαγωνισμός χορού τουίστ, η Μία Γουάλας ενημερώνει τον Βέγκα ότι «θέλει να χορέψει, θέλει να κερδίσει. Θέλει το τρόπαιο, γι’ αυτό να χορέψει καλά».

Το ζευγάρι ανεβαίνει στην σκηνή, συστήνεται, βγάζει τα παπούτσια του (η ξυπόλυτη Ούμα Θέρμαν είναι επίσης σήμα κατατεθέν του Ταραντίνο) και αρχίζει να λικνίζεται στους ήχους του Τσακ Μπέρι.

Το τραγούδι που έπαιζε ήταν το «You Never Can Tell» και η Θέρμαν πίστευε ότι ήταν λάθος επιλογή.

Ο Ταραντινό την καθησύχασε λέγοντας: «Μην ανησυχείς. Είναι τέλειο».

Ο Τζον Τραβόλτα είχε γίνει διάσημος χορεύοντας ντίσκο στο «Πυρετός το Σαββατόβραδο», αλλά για τη σκηνή, ο Ταραντίνο απαιτούσε κάτι πολύ διαφορετικό.

Έδειξε ακριβώς τις κινήσεις που ήθελε στον ηθοποιό, ενώ σε συνέντευξή του έχει δηλώσει πως φανταζόταν ότι ο Βέγκα θα ήταν «σκληρός» στον χορό του. Αλύγιστος.

Για τη Μία Γουάλας, ο Ταραντίνο ήθελε τις ντελικάτες κινήσεις μίας αριστοκράτισσας.

Είχε μία συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό του από την ταινία κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ, «Οι Αριστόγατες», όπου η Δούκισσα χορεύει τζαζ με τους «αλητόγατους».

Παρακολουθείστε τα γυρίσματα της σκηνής από την αρχή του βίντεο μέχρι το 4.40.

Τα ναρκωτικά, η υπερβολική δόση και η κρίση

Μετά το εστιατόριο επιστρέφουν στο σπίτι.

Η Μία ανακαλύπτει ένα σακουλάκι με ηρωίνη στην τσέπη του Βέγκα, το παίρνει και σωριάζεται στο πάτωμα.

Ο Βέγκα τη βρίσκει μέσα στα αίματα και λιπόθυμη.

Σε κατάσταση πανικού της καρφώνει μια σύριγγα με αδρεναλίνη στην καρδιά και την επαναφέρει.

Η Ούμα Θέρμαν περιέγραψε το ξύπνημά της σαν «εξαγριωμένη τίγρη» και βασίστηκε στην ιστορία που είχε ακούσει στα γυρίσματα μιας άλλης ταινίας, όπου είχαν επαναφέρει μία ναρκωμένη τίγρη με αδρεναλίνη.

Για να φαίνεται πιο ρεαλιστική η σκηνή, ο Ταραντίνο τη γύρισε «ανάποδα». Δηλαδή στο γύρισμα ο Τραβόλτα τράβηξε τη σύριγγα απ’ το στήθος της Θέρμαν, αλλά χάρις στο μοντάζ η σκηνή έπαιξε ανάποδα.

Η ζωή μιμήθηκε την τέχνη τον Σεπτέμβριο του 1994, ένα μήνα πριν από την επίσημη κυκλοφορία της ταινίας.

Σε μια προβολή στη Νέα Υόρκη, στην οποία παρευρίσκονταν ο Ταραντίνο και ο παραγωγός Χάρβεϊ Γουάινστιν, ένας από τους θεατές έπαθε κρίση και λιποθύμησε, όταν έπαιξε τη σκηνή με την αδρεναλίνη.

Άναψαν τα φώτα στην αίθουσα, η ταινία διακόπηκε και ο κόσμος φώναζε για γιατρό.

Ο άντρας μεταφέρθηκε έξω, συνήλθε και ο Ταραντίνο με τον Γουάινστιν του έδωσαν μια πορτοκαλάδα.

Οι περισσότεροι απ’ τους θεατές πίστευαν ότι ήταν στημένο επεισόδιο, αλλά οι συντελεστές τους διαβεβαίωσαν ότι η λιποθυμία ήταν πραγματική.

«Αυτή η ταινία κάνει δουλειά! Ούτε οι άνθρωποι δεν την αντέχουν!», είπε ο Ταραντίνο, ενθουσιασμένος με το επεισόδιο.

Αν και η Ακαδημία επέλεξε να δώσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο «Φόρεστ Γκαμπ», ο Ταραντίνο βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Σεναρίου.

Η ταινία, που γυρίστηκε ως ανεξάρτητη παραγωγή και έξοδα μόλις 8 εκατομμύρια δολάρια, είχε κέρδη που ξεπέρασαν τα 200 εκατομμύρια.

Ήταν μία τεράστια επιτυχία, που μέχρι σήμερα ελκύει νέους θαυμαστές.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube