Ο άθλος των κατοίκων στον Κοσμά Κυνουρίας που έφτιαξαν μόνοι τους τον κατεστραμμένο από τους Γερμανούς δρόμο. Ένωσαν το χωριό τους με την υπόλοιπη Πελοπόννησο και κατέγραψαν σε φιλμ τον «δρόμο των 100 ημερών» (βίντεο)

Πηγή: arcadiaportal.gr

Η θέληση των κατοίκων ενός ρημαγμένου από την Κατοχή χωριού ήταν αρκετή για να φτιάξουν μόνοι τους, στην κυριολεξία με τα χέρια τους, τον δρόμο που θα ένωνε το χωριό τους με την υπόλοιπη Ελλάδα. Και μάλιστα σε 100 ημέρες.

Πολύ πριν από τις μελέτες και τις αποφάσεις που κάνουν χρόνια για να υλοποιηθούν, πολύ προτού εισβάλλουν οι μεγάλες κοινοπραξίες στον κατασκευαστικό κλάδο, αρκούσε η ομοψυχία και η πίστη, η συνεργασία και η δουλειά, χωρίς πολλά λόγια – και χωρίς πολιτική βοήθεια – για να πραγματωθεί ένα έργο κοινής ωφελείας.

Αυτό, συνοπτικά, αποδεικνύει η ιστορία του Δρόμου των Εκατό Ημερών, στον Κοσμά Κυνουρίας.

«Πρόκειται για την ιστορία ενός χωριού, ενός λαού, ενός κατορθώματος. Είναι μια αληθινή ιστορία». Με αυτά τα λόγια ξεκινά το βίντεο το οποίο γυρίστηκε το 1951 και καταγράφει την τιτάνια προσπάθεια των κατοίκων του χωριού Κοσμάς Κυνουρίας να ανοίξουν με τα χέρια τους, μόνοι τους, τον δρόμο που ενώνει ακόμα και σήμερα το χωριό τους με τη βορειοανατολική Πελοπόννησο και τη Λακωνία.

O δρόμος Λεωνιδίου – Κοσμά – Σκάλας Λακωνίας έχει ιστορία 70 και πλέον ετών

Αποτέλεσε βασικό έργο αναπτυξιακής υποδομής για ολόκληρη την επαρχία Κυνουρίας. Για τον δρόμο αυτόν οι ξενιτεμένοι Κοσμίτες της Αμερικής, το 1920, κατέθεσαν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 100.000 δολάρια για λογαριασμό του Δημοσίου, ενώ οι ντόπιοι συνέβαλαν προσφέροντας 120.000 δρχ. για την διάνοιξή του.

Με διάταγμα που υπέγραψε ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ως Υπουργός Συγκοινωνιών, εγκρίθηκε από το κράτος η κατασκευή του εθνικού δρόμου Λεωνιδίου – Κοσμά – Σπάρτης.

Την Καθαρά Δευτέρα του 1951,  οι καμπάνες χτύπησαν, καλώντας όλους τους χωριανούς να μαζευτούν στην πλατεία επειδή μια ιδέα, η ένωση του χωριού οδικώς με την υπόλοιπη Ελλάδα, θα βοηθούσε στην αναπτέρωση του ηθικού αλλά και στην ανάκαμψη του χωριού. Εκείνη την ημέρα αποφασίστηκε ότι σε εκατό ημέρες, έως τη γιορτή των Αγίων Αναργύρων την 1η Ιουλίου, ο δρόμος θα ήταν έτοιμος. 

Χωρίς μεγάλη βοήθεια στην αρχή κι αργότερα με μικρή αρωγή απ’ το κράτος, μα με πίστη ακατάβλητη για την πρόοδο του χωριού τους, δούλευαν νύχτα και μέρα (άντρες, γυναίκες και παιδιά) για την κατασκευή αυτού του μεγαλειώδους, για ολόκληρη την περιοχή, έργου.

Μέσα σε εκατό μέρες, την 1η Ιουλίου 1951, ημέρα γιορτής των Αγίων Αναργύρων, πολιούχων του Κοσμά, έφεραν αυτοκίνητο για πρώτη φορά στον τόπο τους. Γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος δρόμος ονομάστηκε «Δρόμος των 100 ημερών». Σήμερα αποτελεί τμήμα του δρόμου Λεωνιδίου – Κοσμά – Σκάλας.

Στον επίλογο του βίντεο εμφανίζεται ο Λάκωνας ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος υμνώντας το κατόρθωμα των κατοίκων του χωριού, ενδεικτικό της διαστάσεως που πήρε το ιστορικό γεγονός.

«Θυμάμαι την προσήλωση των χωρικών, τη συμμετοχή τους και θυμάμαι με πόση αγάπη και με πόση περηφάνια πήρα αυτό το υφαντό ταγάρι που μου χάρισαν, την γκλίτσα και ένα χτένι αργαλειού, όλα αυτά που περικλείουν τον ανθρώπινο μόχθο», λέει ο Βρεττάκος.

«Πρόκειται για ένα μέγιστο μάθημα, σε μια εποχή που όλοι ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους και όχι για το κοινό καλό».

Διαβάστε:

Καπνικαρέα, η ιστορική εκκλησία στην οδό Ερμού που οικοδόμησε ένας φοροεισπράκτορας που «κυνηγούσε» σπίτια με πολλές καμινάδες. Έτσι βγήκε η έκφραση «από μεγάλο τζάκι»