Ο αθέατος υπόγειος λαβύρινθος κάτω από τη Νάπολη που ξεκινά από τον Βεζούβιο. Χιλιάδες άνθρωποι κρύφτηκαν στα τούνελ και σώθηκαν στους βομβαρδισμούς

Η Νάπολη είναι από τις δημοφιλέστερες και ιστορικότερες πόλεις της Ιταλίας. Κάθε χρόνο τα σοκάκια της πλημμυρίζουν από εκατομμύρια τουρίστες που την επισκέπτονται για να θαυμάσουν τα μνημεία και τη φυσική της ομορφιά.

Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι ότι κάτω από τα πόδια τους, βαθιά μέσα στο έδαφος, εκτείνεται ένας άλλος κόσμος. Ένας χαοτικός υπόγειος λαβύρινθος με θαλάμους, κατακόμβες, κρησφύγετα, λατομεία και υδραγωγούς επιβιώνει σιωπηλά μέσα στο υπέδαφος αυτής της κατά τ’ άλλα ιδιαίτερα ζωντανής παραθαλάσσιας πόλης.

Η Νάπολη, αν και κατοικούνταν από τη νεολιθική εποχή, ιδρύθηκε επίσημα τον 8 αιώνα π.Χ. από τους Έλληνες που είχαν εποικήσει τη διπλανή Κύμη. Αρχικά, λοιπόν, αποτέλεσε μια ελληνική αποικία, η οποία αφομοίωσε την ελληνική γλώσσα και κουλτούρα. Ωστόσο, ανά τους αιώνες, πολλοί και διαφορετικοί πολιτισμοί πέρασαν από την πόλη αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα τους, διαμορφώνοντας την περιοχή σε αυτό που είναι σήμερα.

Σήμα κατατεθέν του φυσικού της περιβάλλοντος είναι ο Βεζούβιος. Το μεγαλειώδες ηφαίστειο βρίσκεται 9 χιλιόμετρα δυτικά του κέντρου της Νάπολης, πολύ κοντά στην ακτή. Οι πρόποδές του θέτουν την αφετηρία του λεγόμενου παράλληλου κόσμου που έχει χτιστεί κάτω από τον επίγειο οικισμό.

Μια υπόγεια αυτοκρατορία

Οι σήραγγες της Νάπολης είναι κατασκευασμένες σε διαφορετικά επίπεδα, από διαφορετικούς λαούς και για διαφορετικούς σκοπούς. Οι αρχαίοι Έλληνες άρχισαν τις εκσκαφές διότι ήθελαν να φτιάξουν λατομεία. Η ηφαιστειακή τέφρα του Βεζούβιου ήταν ένα πολύτιμο οικοδομικό υλικό, το οποίο χρειάζονταν για την ανέγερση κτιρίων και μνημείων. Ακόμα, σε άλλα σημεία των υπόγειων διαδρόμων κατασκεύασαν ειδικούς θαλάμους για να ενταφιάζουν τους νεκρούς τους.

Όταν η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, εκείνοι άνοιξαν νέα τούνελ για τη δημιουργία υδραγωγείου και δεξαμενών. Επρόκειτο για ένα δίκτυο που αντλούσε νερό από τις πηγές του Σερίνο και το μετέφερε προς όλες τις κατευθύνσεις. Τροφοδοτούσε βίλες και παλάτια, ιαματικά λουτρά, πισίνες και βρύσες. Αιώνες αργότερα, περί το 1700, κατασκευάστηκε στο ίδιο σημείο νέο ρωμαϊκό υδραγωγείο, το οποίο χρησιμοποιούνταν έως και τον 20^ο αιώνα.

Βέβαια, οι Ρωμαίοι δεν περιορίστηκαν στα υδρευτικά έργα. Η υπόγεια Νάπολη διέθετε δρόμους, αγορές, ναούς, κατακόμβες, μέχρι και το περίφημο αρχαίο θέατρο του αυτοκράτορα Νέρωνα. Ήταν στην κυριολεξία ένας παράλληλος κόσμος 40 μέτρα κάτω από το έδαφος.

Κρησφύγετα και κρυφά περάσματα στον Β’ Παγκόσμιο

Οι αναταραχές του 20^ου αιώνα έδωσαν μια επιπλέον χρήση στις κατακόμβες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια αεροπορικών επιδρομών, εξοπλισμένα με ηλεκτρικό ρεύμα και μακριές σκάλες που έφταναν κυριολεκτικά στα βάθη της γης. Σε μεταγενέστερες ανασκαφές, βρέθηκαν ακόμη και αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες που φέρεται να είχαν κατασχεθεί από πολίτες την περίοδο εκείνη.

Τα υπόγεια τούνελ χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως κρησφύγετα των αμάχων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η Νάπολη ήταν μία από τις ιταλικές πόλεις που δέχθηκε τους περισσότερους βομβαρδισμούς, αλλά είχε αναλογικά τους λιγότερους νεκρούς. Πολλοί από τους κατοίκους, που γνώριζαν τα μυστικά της γενέτειράς τους, εκμεταλλεύτηκαν το τεράστιο καταφύγιο που βρισκόταν κάτω από τα πόδια τους και μπόρεσαν να προστατευτούν από τα πυρά των βομβαρδιστικών αεροσκαφών.

Σήμερα, μεγάλο μέρος των σηράγγων είναι καλά συντηρημένο και ανοικτό για το ευρύ κοινό. Οι τουρίστες που θέλουν, έχουν πλέον τη δυνατότητα να τις επισκεφθούν, να ξεναγηθούν στο χώρο και να γνωρίσουν την αφανή ιστορία της πόλης.

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το εντυπωσιακό μεσαιωνικό κάστρο που βρίσκεται στις «Πιθηκούσσες», την πρώτη αποικία των αρχαίων Ελλήνων στη Δύση. Βρίσκεται πάνω σε μια βραχονησίδα και εκεί κάποτε λειτουργούσαν 13 εκκλησίες