Ο αντάρτης που έκρυψε χιλιάδες άτομα στο δάσος για να μην τους εκτελέσουν οι Γερμανοί. Η ζωή του έγινε ταινία με τον Ντάνιελ Γκρεγκ και προτάθηκε για Όσκαρ

Το 1941 οι Γερμανοί είχαν γεμίσει δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης με Εβραίους. Ετοιμάζονταν να διαπράξουν τη μεγαλύτερη σφαγή στην ιστορία. Τότε στη Λευκορωσία μια ομάδα Εβραίων ξεκίνησε έναν αγώνα εναντίον των Γερμανών.

Πρωτεργάτες της εξέγερσης ήταν η οικογένεια Μπιέλσκι. Πρόκειται για Εβραίους της Λευκορωσίας, οι οποίοι μαζί με δεκάδες συμπατριώτες τους πραγματοποίησαν την λεγόμενη “εξέγερση Μπιέλσκι”. Το 1993 η συγγραφέας Νετσάμ Τεκ έγραψε ένα βιβλίο με τις περιπέτειες που έζησαν με τίτλο “The Bielski Partisans”.

Τούβια Μπιέλσκι

Ο αρχηγός της εξέγερσης Τούβια Μπιέλσκι γεννήθηκε στις 8 Μαΐου του 1906 στο Stankiewicze, ένα χωριό της Λευκορωσίας και ήταν μέλος μιας 12μελούς εβραϊκής οικογένειας που αποτελούνταν από 10 αγόρια και 2 κορίτσια. Στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μπιέλσκι υπηρέτησε ως μεταφραστής στον Γερμανικό αυτοκρατορικό στρατό. Λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο κατατάχθηκε στον στρατό της Πολωνίας.

Δύο χρόνια αργότερα, παντρεύτηκε μια πλούσια και αρκετά μεγαλύτερη γυναίκα από αυτόν και μετακόμισε στη πόλη Subotniki. Το 1939 ο Μπιέλσκι, επειδή φοβήθηκε μήπως συλληφθεί από τις Ρωσικές αρχές λόγω των “δεξιών” του πεποιθήσεων, αναγκάστηκε να μετακινηθεί στο χωρίο Λίντα της σημερινής Λευκορωσίας. Η γυναίκα του δεν τον ακολούθησε.

Η εξόντωση του χωριού από τους Γερμανούς

Το χωριό κατοικούνταν από πολλούς Εβραίους. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν και συνέλαβαν όλο τον εβραϊκό πληθυσμό. Πολλούς τους εκτέλεσαν στο δάσος Naliboky και τους άλλους τους μετέφεραν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι γονείς του Μπιέλσκι εκτελέστηκαν από την τοπική αστυνομία, που συνεργαζόταν με την Γκεστάπο.

Οι ελάχιστοι που σώθηκαν ενώθηκαν με τον Τούβια και τα αδέρφια του Ζους, Ασαελ και Αάρον.

Εγκαταστάθηκαν στο δάσος για να ζήσουν και να αντισταθούν.

Ο Τούβια εισέβαλε στο σπίτι του αρχηγού της αστυνομίας και τον εκτέλεσε μπροστά στην οικογένειά του για να εκδικηθεί το θάνατο των γονιών του. Στη συνέχεια ο Τούβια και τα αδέρφια του ανέλαβαν την προστασία των Εβραίων, αλλά και των προσφύγων που κατέφταναν κατά δεκάδες στο δάσος. Με ελάχιστα όπλα άρχισαν να κάνουν και επιλεκτικές επιθέσεις εναντίον των γερμανών στρατιωτών στην ευρύτερη περιοχή.

Παρότι οι απώλειες των Γερμανών ήταν μικρές, η ομάδα του Τούβια κατάφερε να εξασφαλίσει τον απαραίτητο οπλισμό, που το έπαιρναν από τους ίδιους τους κατακτητές. Τον επόμενο χρόνο, το 1942, ο Τούβια άρχισε να έχει διαφωνίες με τον αδερφό του Ζους για τη στρατηγική που θα ακολουθούσαν.

Ο αδερφός του και κάποιοι άλλοι Εβραίοι, αποφάσισαν να ενωθούν με Ρώσους παρτιζάνους που δρούσαν στη περιοχή και να αναλάβουν δυναμική δράση. Ο Ζους και οι άντρες του προκάλεσαν σημαντικά πλήγματα στους Γερμανούς. Ο Τούβια, που είχε αντίθετη γνώμη, παρέμεινε στο στρατόπεδό του μαζί με 1.200 συμπατριώτες του. Το 1943 το στρατόπεδο είχε μετατραπεί σε κοινότητα καθώς είχαν δημιουργήσει σπίτια, σχολείο και ιατρείο.

Η γερμανική επίθεση και η επιστροφή του Ζους

Στα μέσα του 1944 έφτασαν πληροφορίες για επικείμενη επίθεση των Γερμανών στο εβραϊκό στρατόπεδο. Οι Ρώσοι αρνήθηκαν να βοηθήσουν και η ομάδα του Ζους χωρίστηκε από τους Σοβιετικούς. Οι Εβραίοι δέχτηκαν σφοδρή γερμανική επίθεση. Ο Ασαέλ Μπιέλσκι και η ομάδα του ανέλαβαν να επιβραδύνουν τη προέλαση των Γερμανών, οι οποίοι  συνέτριψαν την ομάδα του. Ο Ασαέλ κατάφερε να διασωθεί όπως και μερικοί άνδρες του Ζους. Η επίθεση τους αποδιοργάνωσε αλλά δεν τους διέλυσε.

Ο Τούβια και οι σύντροφοι του έζησαν για δύο χρόνια στο δάσος. Ο Ασαέλ κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό και έξι μήνες μετά, τον Μάιο του 1945, σκοτώθηκε στη μάχη του Κόνιγκσμπέρκ.

Η αδελφοί Μπιέλσκι κατάφεραν να σώσουν χιλιάδες Εβραίους και να αντισταθούν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους. Αυτό που πέτυχαν ήταν καταπληκτικό  καθώς έπρεπε καθημερινά να εξασφαλίζουν τροφή, νερό και  φάρμακα ενώ οι Γερμανοί καραδοκούσαν.

Μετά τον πόλεμο, ο Τούβια και ο Ζους μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Ο Τούβια παντρεύτηκε τη σύντροφο του Λίλκα με την οποία έζησαν 30 χρόνια και απέκτησαν τρία παιδιά. Ο Τούβια πέθανε το 1987 στη Νέα Υόρκη. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ όπου θάφτηκε με όλες τις στρατιωτικές τιμές. Ο Ζους πέθανε το 1995 στο Μπρούκλιν σε ηλικία 82 ετών. Πρακτικά δεν αναγνωρίστηκε ποτέ η δράση του. Δεν πήρε παράσημα, σύνταξη ή κάποια άλλη αμοιβή. Άλλωστε το κίνητρό του ήταν η επιβίωση η δική του και όσων τον ακολούθησαν.

Το 2008 γυρίστηκε ταινία με τίτλο η “Εναντίωση”. Ο Ντάνιελ Κρέγκ ενσάρκωσε τον πρωτεργάτη της εξέγερσης,Tuvia Blieski. Η ταινία γυρίστηκε στη Λευκορωσία, στα σύνορα με τη Λιθουανία. Το 2009 ήταν υποψήφια για βραβείο ΌΣΚΑΡ καλύτερης πρωτότυπης ταινίας, αλλά και για Χρυσή Σφαίρα. Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές  αν και οι βετεράνοι των σοβιετικών αντάρτικων ομάδων επέκριναν την ταινία για ανακρίβειες, σχετικά με τη δράση τους.

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Οι Ναζί είχαν δημιουργήσει μυστικό στρατό με 40 χιλ. άνδρες στη Δυτική Γερμανία, πέντε χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου! Η κυβέρνηση απέτυχε να τους διαλύσει