Ο αναρχικός παραχαράκτης που θέλησε να “γκρεμίσει” το δολάριο. Λήστευε τράπεζες και χρηματοδοτούσε φτωχούς και κινήματα

Ο Λούθιο Ουρτούμπια πέρασε στην ιστορία ως σύγχρονος Ρομπέν των Δασών. Λήστευε τράπεζες και μοίραζε τα χρήματα σε φτωχούς και μέλη αναρχικών ομάδων.

Το κορυφαίο “χτύπημα” το έκανε σε βάρος του αμερικανικού τραπεζικού κολοσσού Citibank στα τέλη της δεκαετίας του ’70.

Ο Ουρτούμπια οργάνωσε και συντόνισε ένα δίκτυο συνεργατών -συντρόφων του- και κατάφερε να διακινήσει στην Ευρώπη χιλιάδες πλαστά τσεκ που είχαν την μορφή ταξιδιωτικής επιταγής.

Η ταξιδιωτική επιταγή είχε κάνει θραύση εκείνη την εποχή ως ένα νέο μέσο συναλλαγής στη θέση του παραδοσιακού χαρτονομίσματος. Την χρησιμοποιούσαν οι επιχειρηματίες και οι ταξιδιώτες που βρίσκονταν σε ξένες χώρες αντί για μετρητά, καθώς και πολλές επιχειρήσεις ως μετρητά.

Η παραχάραξη των επιταγών της Citybank ήταν ένα ισχυρό πλήγμα για την τράπεζα. Της δημιούργησε χρέος 20 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ μέσα σε λίγα χρόνια, η μετοχή της κατέρρευσε δραματικά.

Παρά το γεγονός ότι ο Ουρτούμπια είχε συλληφθεί, χρησιμοποίησε πιο ισχυρό του διαπραγματευτικό χαρτί και υποχρέωσε την τράπεζα σε έναν ιστορικό συμβιβασμό.

Επειδή ο Ισπανός αναρχικός είχε κρύψει τις εκτυπωτικές πλάκες και μπορούσε μέσω των κρυφών συνεργατών του να συνεχίζει να τυπώνει πλαστές επιταγές, συμφώνησε να τις παραδώσει εφόσον τον απελευθέρωναν με μια τεράστια αποζημίωση, που φημολογείται ότι ήταν 40 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα!

“Τους έδωσα τις μήτρες και το λόγο μου ότι δεν θα αντιγράψω τις επιταγές τους ξανά. Αλλά απαίτησα και ένα χρηματικό ποσό για το κίνημα”, είπε τότε.

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν και ο Ουρτούμπια απελευθερώθηκε. Όπως παραδέχτηκε δεκαετίες αργότερα, δεν παρέδωσε  όλες τις πλάκες…

Ο Λούθιο Ουρτούμπια ζούσε και δρούσε στο Παρίσι. Είχε βρει καταφύγιο στη Γαλλία από το 1954, καθώς στη χώρα του που κυβερνούσε ο δικτάτορας Φράνκο ήταν σε διωγμό.

Το πρωί δούλευε ως οικοδόμος ενώ τα βράδια ήταν προσηλωμένος στην κατασκευή πλαστών εγγράφων και τραπεζικών επιταγών. Το σχέδιό του ήταν να εξασφαλίζει πόρους για αναρχικούς συναγωνιστές, εξόριστους και αντάρτες επαναστατικών κινημάτων. Σύντομα όμως, εμπνεύστηκε ένα ακόμα πιο τολμηρό σχέδιο. Να ρίξει το δολάριο.

Το σχέδιο στο Τσε Γκεβάρα

Το 1962, κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης του επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στην κουβανική πρεσβεία στο Παρίσι, ο Λούθιο βρήκε την ευκαιρία να τον συναντήσει και  να του προτείνει το τολμηρό σχέδιό του.

Οραματιζόταν τον συντονισμό μίας μαζικής παραγωγής εκατοντάδων χιλιάδων πλαστών δολαρίων, τα οποία θα κυκλοφορούσαν στην παγκόσμια αγορά και θα αποσταθεροποιούσαν την αμερικανική οικονομία. Ο Τσε, παρότι είδε τα δείγματα των δολαρίων που τύπωσε ο Λούθιο, θεώρησε ότι το σχέδιό του δεν ήταν επιτεύξιμο.

Το “μυστικό όπλο του Ουρτούμπια τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς της επανάστασης, αλλά αποδείχτηκε υπερόπλο στα χέρια του όταν λίγο αργότερα αποφάσισε να “χτυπήσει” τον τραπεζικό γίγαντα Citybank.

Ο 30χρονος τελειοποίησε την τεχνική του στην παραχάραξη και σημάδεψε τις ταξιδιωτικές επιταγές που είχαν μεγαλύτερη ευκολία στην δημιουργία πλαστών αντιγράφων.

Η μεγάλη απάτη με τις επιταγές της Citibank

Οι δικηγόροι τον ενημέρωσαν ότι η ποινή φυλάκισης, σε περίπτωση παραχάραξης χαρτονομίσματος, ανερχόταν στα 20 χρόνια. Η πλαστογράφηση όμως ταξιδιωτικών κουπονιών, τιμωρούταν με πέντε έτη.

Οι ταξιδιωτικές επιταγές της First National City Bank of New York (μετέπειτα Citibank) μπορούσαν να εκδοθούν εύκολα με μία επίσκεψη στην τράπεζα και να εξαργυρωθούν σε οποιοδήποτε από τα καταστήματά της ανά τον κόσμο. Ήταν ένας τρόπος διευκόλυνσης των πελατών που ήθελαν να ταξιδέψουν σε χώρες με διαφορετικό συνάλλαγμα.

Ο Λούθιο, αφού προμηθεύτηκε μικρό αριθμό επιταγών επιδεικνύοντας πλαστή ταυτότητα, έπιασε δουλειά.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, κατάφερε να παράξει το τέλειο αντίγραφο του τσεκ. Έπειτα, ξεκίνησε να συντονίζει ομάδες συντρόφων – συνεργατών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική, προκειμένου να αρχίσει η διακίνηση. Το σχέδιο ήταν χιλιάδες πλαστές επιταγές να εξαργυρωθούν σχεδόν ταυτόχρονα σε διαφορετικά καταστήματα της τράπεζας ανά τον κόσμο.

Σε μια εποχή που οι διακρατικές επικοινωνίες δεν ήταν ιδιαίτερα άμεσες και δεν υπήρχε επαρκής διασύνδεση των συστημάτων ασφαλείας μεταξύ των τραπεζών, το σχέδιο του Λούθιο δεν συνάντησε εμπόδια. Το πρώτο πείραμα στέφθηκε με επιτυχία, οπότε η παραγωγή επιταγών συνεχίστηκε.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι ομάδες που συντόνιζε ο Λούθιο σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική ήταν περίπου 30. Τα κέρδη από την απάτη είχαν φτάσει τα 20 εκατομμύρια και η πλειονότητά τους μοιραζόταν σε αντάρτικα κινήματα και αντισυστημικές οργανώσεις.

Ο διακανονισμός

Ο  Λούθιο Ουρτούμπια ποτέ δεν θεώρησε ότι διέπραττε απάτη ή ληστεία. Αποκαλούσε την επιχείρησή του “απαλλοτρίωση”.  Όπως συνήθιζε να λέει :

Το παράπτωμα του να κλέβεις μία τράπεζα δεν είναι τίποτα μπροστά στο να ιδρύεις μία τράπεζα

Οι γαλλικές αρχές, όπως και η City Bank, βέβαια είχαν διαφορετική άποψη.   Με τη μετοχή της τράπεζας να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και το χρέος ολοένα να αυξάνεται, είχε τεθεί σε εφαρμογή μία τεράστια έρευνα για τον εντοπισμό του παραχαράκτη.

To 1982, ο Λούθιο έπεσε στα χέρια των αρχών και προφυλακίστηκε. Ωστόσο, οι εκτυπωτικές πλάκες που χρησιμοποιούσε για να εκδίδει τις επιταγές δεν εντοπίστηκαν και παρά τις πιέσεις, ο Λούθιο δεν φαινόταν πρόθυμος να τις παραδώσει. Η City Bank, που είχε ήδη κινήσει τις δικαστικές διαδικασίες εναντίον του, ζύγισε την κατάσταση και αποφάσισε να συμβιβαστεί.

Η ύπαρξη των πλακών μπορούσε να επιφέρει πολύ μεγάλη ζημιά στην τράπεζα παρά την φυλάκιση του Λούθιο. Η παραγωγή και διακίνηση των πλαστών επιταγών θα συνεχιζόταν από τους συνεργούς του. Έτσι, οι υπεύθυνοι της City Bank δέχτηκαν να συμβιβαστούν, τον απελευθέρωσαν και τον αποζημίωσαν για τον κόπο του.

Ο Λούθιο στη μεγάλη οθόνη

Ο Λούθιο Ουρτούμπια έζησε στο Παρίσι μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών τον Ιούλιο του 2020. Η δράση του, η ιδεολογία του και η συνεισφορά του στα αναρχικά κινήματα της εποχής τον μετέτρεψε σε θρύλο. Έμεινε να μνημονεύεται ως ένας αναρχικός Ρομπέν των φτωχών και των αναρχικών.

Η δράση του Ισπανού μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2022. Ο «Άνθρωπος της δράσης», σε σκηνοθεσία Χαβιέ Ρουίς Καλντέρα, εξιστορεί την κινηματογραφική ζωή του φτωχού εργάτη που κατάφερε να εξαπατήσει μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο.