Ο Αμερικανός που συνεργάστηκε με τους Ναζί και έκανε ραδιοφωνική προπαγάνδα υπέρ του Χίτλερ. Η δίκη και η μετατροπή της ποινής

Γράφει ο συνεργάτης μας, ιστορικός ερευνητής Στέφανος Μίλεσης

Τον Αύγουστο του 1947 ακροατές του αμερικανικού ραδιοφώνου είχαν στην κυριολεξία καθηλωθεί επί δεκαεπτά ημέρες στους δέκτες τους, καθώς παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον σε απευθείας σύνδεση την διαδικασία του δικαστηρίου της Βοστώνης.

Δικαζόταν ο Ντάγκλας Τσάντλερ (Douglas Chandler)  με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας κατά της πατρίδας του. Δικαζόταν ως συνεργάτης των ΝΑΖΙ στον τομέα της προπαγάνδας μέσω του γερμανικού ραδιοφώνου.

Ήταν ένας από τους 11 Αμερικανούς που διώχθηκαν για προδοσία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έργα και ημέρες του Αμερικανού συνεργάτη των ΝΑΖΙ

Κατά τα τέσσερα χρόνια του πολέμου ο Τσάντλερ είχε επιδοθεί με φανατισμό σε αγγλόφωνη εκπομπή που μεταδιδόταν στην Αμερική, σε προπαγανδιστικά μηνύματα του Γκαίμπελς και ειδήσεις και έγινε γνωστός ως ο Αμερικανός Λόρδος Χόου-Χόου.

Με την διαφορά ότι ενώ ο Άγγλος ομοϊδεάτης του καταδικάσθηκε μεταπολεμικά σε θάνατο δια απαγχονισμού, ο Τσάντλερ κατόρθωσε να διαφύγει, με το ελαφρυντικό ότι η διανοητική του υγεία είχε κλονιστεί από τον καιρό ακόμα που ήταν εκφωνητής του γερμανικού ραδιοφώνου.

Αρχικά καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και χρηματική ποινή 10 χιλιάδων δολαρίων, που όμως ακόμα και για αυτά έλαβε χάρη!

Ο Τσάντλερ  γεννημένος στο Σικάγο, ουδέποτε είχε επιδείξει αντιαμερικανική συμπεριφορά, έχοντας μάλιστα υπηρετήσει κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού.

Στη συνέχεια εργάστηκε με τις πωλήσεις ξυραφιών και αργότερα ως δημοσιογράφος σε εφημερίδα της Βαλτιμόρης. Όμως το 1931 στάθηκε χρονιά που άλλαξε τη ζωή του, καθώς καταστράφηκε οικονομικά από το κραχ της Wall Street που είχε προηγηθεί το 1929. Έχασε όλα τα χρήματα καθώς και της εύπορης μέχρι τότε συζύγου του Λόρας.

Υπήρξε ολική μεταστροφή των απόψεών του και στράφηκε κατά της αμερικανικής κυβέρνησης και της εβραϊκής κοινότητας της Αμερικής.

Μετακόμισε στην Γερμανία μαζί με τη γυναίκα του και τις δύο του κόρες. Διαποτίστηκε πλήρως από τις αρχές του Εθνικοσοσιαλισμού και έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος. Όταν η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 11 Δεκεμβρίου 1941, οι Αμερικανοί πολίτες επαναπατρίστηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά ο Τσάντλερ επέλεξε να μείνει.

Η σχέση του με το National Geographic

Τότε άρχισε να μεταδίδει αγγλόφωνες εκπομπές της γερμανικής ραδιοφωνίας προς το αμερικανικό κοινό, εμφανιζόμενος όμως με το ψεύτικο όνομα Πωλ Ρηβίαρ (Paul Revere).  Σε μια από τις εκπομπές αυτές, ανακοίνωσε στο εμβρόντητο κοινό ότι ήταν ανταποκριτής του αμερικανικού περιοδικού National Geographic. Όντως του είχε ανατεθεί παλαιότερα μια ανταπόκριση από το Βερολίνο, χωρίς όμως το περιοδικό να έχει στοιχεία που να δείχνουν τις ναζιστικές απόψεις του.

Επί τέσσερα χρόνια το αμερικανικό ακροατήριο του ραδιοφώνου άκουγε την προπαγάνδα που ο ίδιος γνώριζε να περνάει καθώς ήταν Αμερικανός και ήξερε τα τρωτά της αμερικανικής κοινωνίας. Υποστήριζε ότι η Αμερικανική κοινωνία ελέγχεται από τους Εβραίους και παρότρυνε τους Αμερικανούς να πατάξουν την τυραννία.

Πέρα από την ιδεολογία του ο φανατισμός του προερχόταν και από το γεγονός πως εισέπραττε 3.200 δολάρια το μήνα. Σε όλη την διάρκεια του πολέμου ο Τσάντλερ δεν λάμβανε μέτρα να κρύψει την καταγωγή του, πλην του ψευδωνύμου που χρησιμοποιούσε.

Κυκλοφορούσε με μια βυσσινή μερσεντές που είχε ζωγραφισμένη στις θύρες της τη ναζιστική σβάστικα

Τσάντλερ, Ρόουζ και Χόου Χόου, οι τρεις πυλώνες των αγγλόφωνων μεταδόσεων

Ο Τσάντλερ δεν ήταν ο μόνος που είχε αναλάβει το έργο της ραδιοφωνικής προπαγάνδας. Στην Ιαπωνία υπήρχε ο λεγόμενος Τόκιο Ρόουζ που χλεύαζε τους Αμερικανούς στρατιώτες, ενώ στο Βερολίνο υπήρχε ο Ιρλανδός αμερικανικής καταγωγής Γουίλιαμ Τζόυς ο γνωστός «Λόρδος Χόου–Χόου» που προαναφέραμε.

Όταν ο συμμαχικός κλοιός άρχισε να σφίγγει το Βερολίνο με τους απανωτούς βομβαρδισμούς, ο Τσάντλερ αναζήτησε ασφαλέστερο καταφύγιο αρχικά στο Μόναχο και εν συνεχεία στην Βιέννη.

Κατά την θριαμβευτική είσοδο των Αμερικανικών στρατευμάτων στη Γερμανία, ο Τσάντλερ συνελήφθη δύο φορές, αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος μέχρι που επήλθε η οριστική σύλληψή του και μεταφορά του στην Αμερική όπου το 1947 εισήχθη σε δίκη.

Η απόφαση της ισόβιας κάθειρξης που του επιβλήθηκε, μετατράπηκε σε 16 χρόνια φυλάκιση λαμβάνοντας εξιτήριο ύστερα από μεσολάβηση του προέδρου των Η.Π.Α. Τζον Κένεντι.

Καθώς μαζί με την ποινή της κάθειρξης είχε στερηθεί και την αμερικανική υπηκοότητα επέστρεψε πίσω στη χώρα που θεωρούσε ως πατρίδα του, την Γερμανία.

Η αντίδραση του περιοδικού

Το περιοδικό National Geographic κατέβαλλε πολλές προσπάθειες για να διαχωρίσει το όνομά του από το δικό του και είχε δίκιο καθώς ήταν απλώς ένας εξωτερικός συνεργάτης του που έστελνε άρθρα πριν την έναρξη του πολέμου. Σωτήριο υπήρξε το γεγονός ότι στις περισσότερες ανταποκρίσεις εμφανιζόταν ως «Ευρωπαίος ανταποκριτής» και όχι με το όνομά του.

Το 1970 ο Τσάντλερ εμφανίστηκε να απαιτεί από το περιοδικό την καταβολή 300 δολαρίων για μια αποστολή που του ανατέθηκε, αλλά στη συνέχεια ακυρώθηκε λόγω των ναζιστικών θέσεών του.

Τα ίχνη του χάθηκαν και σποραδικές μόνο αναφορές εμφανίζονταν κύρια από μπλόγκερς που ισχυρίζονταν ότι ζούσε στα Κανάρια νησιά έχοντας στο πλευρό του μια νεότερή του Γερμανίδα και ότι αυτοπαρουσιαζόταν ως προς το επάγγελμα ως ανταποκριτής του διάσημου περιοδικού!