Ο αιωνόβιος φαν των Beatles. Ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο, τους στήριξε απέναντι στους συντηρητικούς αριστοκράτες

Το 1964 οι Μπητλς κυριαρχούσαν στη μουσική σκηνή. Φανατικοί οπαδοί τους ήταν έφηβοι και εικοσάρηδες. Ήταν τότε που ξεκίνησε και η σεξουαλική επανάσταση και η αμφισβήτηση. Για πολλούς «νοικοκυραίους» οι Μπητλς ήταν το σύμβολο του νέου τρόπου ζωής, που απέρριπταν ως «ανεύθυνο» και «παρακμιακό». Όμως, εκείνη την ίδια χρονιά οι Μπητλς βρήκαν υποστήριξη από τον τελευταίο άνθρωπο στη Βρετανία που θα ανέμενε κανείς να είναι “φαν” τους!

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Παρά το γεγονός ότι η “Μπητλμανία” είχε αρχίσει να εξαπλώνεται σχεδόν σε όλο τον δυτικό κόσμο, οι περισσότεροι άνω των 30 ετών αντιδρούσαν τόσο στη μουσική τους όσο και στη συμπεριφορά των νέων  που τους άκουγαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το 1965 τα μέλη του συγκροτήματος τιμήθηκαν από τη βασίλισσα Ελισάβετ με μία από τις ανώτερες διακρίσεις της Βρετανίας, το Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Order of the British Empire), πολλοί που είχαν τιμηθεί με την ίδια διάκριση, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έστειλαν πίσω στην Ελισάβετ το παράσημό τους.

Επιπλέον, οι Μπητλς δεν τιμήθηκαν για το καλλιτεχνικό τους έργο, αλλά για το τεράστιο συνάλλαγμα που ερχόταν στη Βρετανία από την εξαγωγή των δίσκων τους στο εξωτερικό.

Ο Τζον Τέρνερ

Το 1964 προκάλεσε μεγάλη εντύπωση όταν έγινε γνωστό ότι ο Τζον Μόσλεϊ Τέρνερ ήταν οπαδός των Μπητλς και ότι επικροτούσε τον τρόπο που ζούσε και διασκέδαζε η σύγχρονη νεολαία.

Ο Τέρνερ ήταν ο γηραιότερος άνδρας που είχε καταγραφεί μέχρι τότε στην ιστορία της Βρετανίας. Το 1964 ήταν 108 χρόνων αφού  είχε γεννηθεί το 1856. Για να καταλάβουμε πόσο γηραιός ήταν ο Τζον Τέρνερ, μπορούμε να επισημάνουμε ότι όταν γεννήθηκε, τα σύνορα του ελληνικού κράτους έφθαναν μέχρι τη Λαμία, βασιλιά είχε τον Όθωνα και οι Βρετανοί κατείχαν ακόμη τα Επτάνησα!

Ο Τζον Τέρνερ ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρξε μαραγκός και οικοδόμος. Ζούσε με τη μεγαλύτερη κόρη του και την οικογένειά της στο σπίτι που το είχε χτίσει ο ίδιος με τα χέρια του σε μία φτωχογειτονιά του Λονδίνου. Όταν ήταν εβδομηντάρης άρχισε να χάνει το φως του. Τότε σταμάτησε να δουλεύει.

Ως αιωνόβιος και τυφλός πλέον, περνούσε την ώρα του καθισμένος σε μία κουνιστή καρέκλα, δικής του κατασκευής, ακούγοντας μουσική στο ραδιόφωνο.

“Φαν” των Μπητλς

Όταν από το 1963, οι βρετανικοί ραδιοσταθμοί άρχισαν να παίζουν τραγούδια των Μπητλς, ο Τέρνερ ήταν ήδη 107 χρόνων. Ξεχώρισε αμέσως τη μουσική του νέου συγκροτήματος. Του έκανε εντύπωση η ζωντάνια και φρεσκάδα των τραγουδιών τους. Έμαθε απέξω τους στίχους τους και τα τραγουδούσε κάθε φορά που τα άκουγε στο ραδιόφωνο.

Όταν το 1964 έγινε γνωστό ότι ο 108χρονος Τζον Τέρνερ δεν ήταν μόνο ο γηραιότερος άνδρας στη Βρετανία, αλλά και όλων των εποχών εκείνης της χώρας, πολλοί δημοσιογράφοι του πήραν συνεντεύξη. Σε αυτές ο Τέρνερ εκδήλωνε την αγάπη του στους Μπητλς και τη μουσική τους. Επίσης, τόνιζε πόσο τυχερή ήταν η σύγχρονη νεολαία που είχε τη δυνατότητα να διασκεδάζει και να περνά ωραία.

Ο ίδιος επισήμαινε ότι ως νέος της εργατικής τάξης λίγο μετά τα μέσα του 19^ου αιώνα, δεν διασκέδασε καθόλου. Η μοναδική απασχόληση γι’ αυτόν και τους γνωστούς του ήταν το μεροκάματο. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες, αφού όλοι δούλευαν από το πρωί ως το βράδυ για ελάχιστα χρήματα. Το φαγητό ήταν περιορισμένο και υπήρχε μεγάλη θνησιμότητα στις φτωχογειτονιές εξαιτίας των ανθυγιεινών συνθηκών διαβίωσης.

Την εποχή που ήταν νέος, οι περισσότεροι εργάτες στη Βρετανία ήταν αναλφάβητοι. Ο ίδιος πήγε σχολείο μόνο για μερικές εβδομάδες.

“Νεολαίος των 60ς”, αλλά με αστερίσκους!

Θα χαιρόταν να ήταν νέος τη δεκαετία του 1960 και να διασκεδάζει όπως και εκείνοι ακούγοντας τους Μπητλς στις συναυλίες τους και κάνοντας ελεύθερα έρωτα.

Ο παππούς-Τέρνερ αν και αγαπούσε τη νεολαία των 60’s διαφωνούσε με τις υπερβολές που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται ήδη στα μέσα της δεκαετίας. Δεν του άρεσαν οι καταχρήσεις, και ιδιαίτερα η χρήση ναρκωτικών. Ο ίδιος δεν είχε καπνίσει ποτέ και δεν έπινε. Ως έφηβος είχε κάποτε μεθύσει άσχημα και από τότε δεν ήπιε ξανά.

Μπορεί να αγαπούσε τους Μπητλς, αλλά αντιπαθούσε τους γιατρούς. Είχε πολλά χρόνια να περάσει την πόρτα ιατρείου. Μέχρι που πέθανε το Μάρτιο του 1968 σε ηλικία σχεδόν 112 ετών, απολάμβανε τη μουσική, είχε καλή υγεία και κοφτερό μυαλό. Ήταν τότε, ο γηραιότερος καταγεγραμμένος άνθρωπος στον κόσμο.