Νικόλαος Ρίτσος, ήταν από τους πρώτους πεζοναύτες και ο πρώτος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού που σκοτώθηκε στους βαλκανικούς πολέμους

Ο Νικόλαος Ρίτσος γεννήθηκε στο Πειραιά το 1887 ενώ η καταγωγή του ήταν από τη Μονεμβασιά, την ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα του. Το 1900 σε ηλικία μόλις 13,5 ετών κατάφερε να εισέλθει στη σχολή Ναυτικών δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε το 1904, με το βαθμό του σημαιοφόρου.

Η ήττα στο πόλεμο του 1897 τον επηρέασε και για το λόγο αυτό εντάχθηκε στο στρατιωτικό σύνδεσμο, ο οποίος το 1909 προχώρησε στο ιστορικό κίνημα στο Γουδί με σκοπό την αναδιοργάνωση του στρατού και του ναυτικού μετά την ταπεινωτική ήττα στον λεγόμενο ατυχή πόλεμο.

Η προαγωγή του και δράση στον Α Βαλκανικό πόλεμο

Στις 21 Μαρτίου 1910 ο Ρίτσος προήχθη σε ανθυποπλοίαρχο. Ο Α’ Βαλκανικός πόλεμος τον βρίσκει στα Επτάνησα, στο στόλο του Ιονίου με επικεφαλής τον Πλοίαρχο Ιωάννη Δαμιανό. Εκείνη την περίοδο ο στόλος του Ιονίου συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάληψη από τον ελληνικό στρατό της Πρέβεζας, που ουσιαστικά επιτάχυνε την κατάληψη των Ιωαννίνων από τα ελληνικά στρατεύματα. Τους επόμενους μήνες ο στόλος του Ιονίου συνενώνεται με αυτόν του Αιγαίου. Τότε δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία σώμα πεζοναυτών, στο οποίο εντάχθηκε ο ανθυποπλοίαρχος Ρίτσος .

Η δράση του στα Δωδεκάνησα και ο θάνατος του

Στις 11 Νοεμβρίου ο Ρίτσος ήταν ο πρώτος Έλληνας στρατιωτικός που αποβιβάστηκε στη Χίο, και μαζί με τους άντρες του συμμετείχαν ενεργά στις επιχειρήσεις στο Κοντάρι. Στις 15 Νοεμβρίου ο Ρίτσος πολέμησε ως επικεφαλής σώματος Ελλήνων πεζοναυτών που καταδίωκε ένα μικρό απόσπασμα του τουρκικού στρατού το οποίο οχυρώθηκε στη μάντρα του Μπάχα στη περιοχή Ρείκωπο. Η μάντρα καταλαμβάνεται από τον ελληνικό στρατό, ωστόσο ο Έλληνας Υποπλοίαρχος τραυματίζεται θανάσιμα. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο Νοσοκομείο του Αγίου Γεωργίου.

Είχε δεχτεί 3 σφαίρες εκ των οποίων η μια αποδείχτηκε μοιραία. Ξεψύχησε μόλις άκουσε από τους άντρες του, ότι η μάχη που έδωσαν ήταν νικηφόρα.

Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Καρβά από τις Σπέτσες, η οποία μετά το θάνατο του δεν ξαναπαντρεύτηκε και αφοσιώθηκε στην ανατροφή του μόλις 6 μηνών παιδιού τους. Ο γιος της ακολούθησε και αυτός στρατιωτική καριέρα, καθώς έγινε αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού. Το 2015 δόθηκε το όνομα του Έλληνα υποπλοιάρχου σε μια τορπιλάκατο του πολεμικού μας ναυτικού.

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Το πρώτο υποβρύχιο που χρησιμοποιήθηκε σε πολεμική επιχείρηση ήταν ελληνικό. Η περιπετειώδης αναμέτρηση του ΔΕΛΦΙΝ με το τουρκικό καταδρομικό Μετζηδιέ στον Α΄ Βαλκανικό