Νέα θεωρία για το γεφύρι στον πίνακα της Μόνα Λίζα. Ιταλός ιστορικός ισχυρίζεται ότι βρίσκεται στην Τοσκάνη

Νέα θεωρία για το γεφύρι στον πίνακα της Μόνα Λίζα. Ιταλός ιστορικός ισχυρίζεται ότι βρίσκεται στην Τοσκάνη

Νέα θεωρία για το γεφύρι στον πίνακα της Μόνα Λίζα.

Φως σε ένα από τα μυστήρια που περιβάλλουν την πάντα γοητευτική Μόνα Λίζα έρχεται να ρίξει ο Ιταλός ιστορικός Σιλβάνο Βινσέτι, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει ταυτίσει το ειδυλλιακό τοπίο που βρίσκεται στο φόντο του διάσημου πίνακα με την εξοχή σε ένα χωριό της Τοσκάνης.

Μιλώντας σε διεθνή μέσα, ο Σιλβάνο Βινσέτι δήλωσε ότι η γέφυρα Ρομίτο της Λατερίνας, στην περιφέρεια του Αρέζο της Τοσκάνης, την οποία διασχίζει ο ποταμός Αρνο, είναι η ιταλική εξοχή που συνοδεύει τη μορφή της Μόνα Λίζα.

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ζωγράφισε την Τζοκόντα στη Φλωρεντία τον 16ο αιώνα και το ερώτημα της ταυτότητας του τοπίου που εμφανίζεται στο φόντο είναι τόσο παλιό όσο και η ταυτότητα της γυναίκας που εικονίζεται (και πλέον αποδίδεται στη Λίζα Γκεραρντίνι).

Τα δύο στοιχεία

Ο Ιταλός ειδικός στηρίζει τη θεωρία του σε δύο στοιχεία. Αρχικά στο γεγονός ότι το πέτρινο τοξωτό γεφύρι της Τοσκάνης έχει τον ίδιο αριθμό καμαρών, όπως και ο πίνακας, σε αντίθεση με άλλα που κατά καιρούς έχουν προταθεί από μελετητές του έργου.

Από το γεφύρι διασώζεται σήμερα μόνο μία καμάρα, αλλά ο Βινσέτι υπολόγισε το μήκος και το μέγεθός της και βρήκε ότι με τέσσερις καμάρες καλύπτεται η απόσταση από τη μία όχθη στην απέναντι. Οι πέτρινες γέφυρες που έχουν ακουστεί κατά καιρούς είχαν πάντα περισσότερες καμάρες από αυτές του πίνακα. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο Βινσέτι τοποθετεί τον Ντα Βίντσι στην περιοχή στις αρχές του 16ου αιώνα με έγγραφα και στοιχεία που έχει εντοπίσει σε ιταλικά ιστορικά αρχεία.

Τα νέα, πάντως, έχουν προκαλέσει μεγάλο ενθουσιασμό στη μικρή Λατερίνα των 3.500 κατοίκων, σύμφωνα με τον Guardian, αλλά απογοήτευσε ένα διπλανό χωριό, που μέχρι πρότινος δήλωνε ότι το δικό του γεφύρι ήταν αυτό που ζωγράφισε ο σπουδαίος Ντα Βίντσι.

του Σάκη Ιωαννίδη – πηγή kathimerini,

πηγή αρχικής φωτογραφίας – πνευματικά δικαιώματα: Ana Cristina Calderón Manzaba