Ο Ιάπωνας στρατηγός που αντιτάχθηκε στον πόλεμο με τις ΗΠΑ. Υπερασπίστηκε την Οκινάουα και έκανε Χαρακίρι μετά την ήττα

Το 1945 ο πόλεμος στον Ειρηνικό έφτανε στο τέλος του. Ο Ιαπωνικός στρατός είχε υποστεί συντριπτικές ήττες, με τους αμερικανούς να εισβάλλουν σε Ιαπωνικό έδαφος και να καταλαμβάνουν την Ιβοζίμα.

Ήταν η πρώτη μάχη που έγινε σε Ιαπωνικό νησί. Επόμενος στόχος η Οκινάουα.

Εκεί γράφτηκε μία από τις πιο αιματηρές σελίδες του πολέμου και δύο κορυφαίοι στρατηγοί έκανα χαρακίρι (σεπούκου).

Ο επικεφαλής της άμυνας στρατηγός Μιτσόρου Ουσιγίμα, που αυτοκτόνησε, απαγόρευσε στον επιτελάρχη του να κάνει το ίδιο και τον διέταξε να συμβιβαστεί με την ντροπή που ένιωθε για την αποτυχία τους. Η εντολή του ήταν, ότι έπρεπε να ζήσει για να διηγηθεί όσα συνέβησαν στο νησί.

Ο Ουσιγίμα ήταν εξ αρχής αντίθετος με τον πόλεμο αλλά έμεινε πιστός στην πατρίδα του, αγωνιζόμενος για μια μάχη που θεωρούσε ανόητη, άνιση και χαμένη.

Ο “άνισος πόλεμος”

Η Οκινάουα ήταν το τελευταίο οχυρό της Ιαπωνίας. Η επόμενη στάση των αμερικανών θα ήταν στην ενδοχώρα.

Το σχέδιο της άμυνας ήταν αντίσταση σε βάθος χώρου και χρόνου. Μια τακτική που είχε συναποφασίσει με τον επιτελάρχη του αλλά υπονόμευσε ο δεύτερος διοικητής,

Ισαμού Χο, ο οποίος επέλεξε να επιτεθεί στους αμερικανούς. Η απόφασή του ήταν λανθασμένη. Ο στρατός του διαλύθηκε, χιλιάδες άνδρες πέθαναν χωρίς καμία ελπίδα

επικράτησης και η άμυνα του νησιού έχασε την δυναμική της.

Ο Ουσιγιάμα νωρίτερα είχε καταφέρει να εκκενώσει ένα μεγάλο κομμάτι του άμαχου πληθυσμού αλλά όχι το σύνολο. Ειδικά στο βόρειο κομμάτι του νησιού, η εκκένωση ήταν δύσκολη λόγω της ελονοσίας, της έλλειψης εφοδίων και της ανάγκης που υπήρχε να συμβάλουν στα οχυρωματικά έργα και πολίτες.

Διαβάστε ακόμα: Η ταπείνωση της Ιαπωνίας από τις ΗΠΑ, που οδήγησε στον εκσυγχρονισμό της και την στρατιωτική ισχύ. Η αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία «Σογκούν», με τον Τομ Κρουζ

Σύμφωνα με το κλίμα της εποχής συγκροτήθηκε και ένα σώμα από 1.500 μαθητές που προσήλθαν εθελοντικά. Προφανώς δεν είχαν καμία τύχη απέναντι στους

σκληροτράχηλους βετεράνους των ΗΠΑ. Πριν το πόλεμο είχε γίνει και ένα πείραμα με στρατιωτική εκπαίδευση μαθητών στο οποίο συμμετείχε ως αξιωματικός ο Ουσιγιάμα, παρά την έντονη διαφωνία του με το πρόγραμμα και τον άκρατο μιλιταρισμό της ιαπωνικής κοινωνίας.

Η αμερικανική απόβαση ξεκίνησε τη 1^η Απριλίου 1945 και οι πρώτες μάχες μεταξύ Αμερικανών και Ιαπώνων στρατιωτών στις 4 Απριλίου, όταν οι δυνάμεις των πεζοναυτών έφτασαν στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Οι μάχες ήταν πολύ σκληρές με τους αμερικανούς να εξοντώνουν τους υπερασπιστές του νησιού με φλογοβόλα. Στις 4 Ιουνίου ο στρατηγός Ουσίγίμα σε επικοινωνία του με το Τόκιο ανέφερε ότι διαθέτει ακόμα 30.000 στρατιώτες και 100.000 κατοίκους, συγκεντρωμένους στη χερσόνησο Kiya.

Οι Ιάπωνες πολέμησαν, μέχρι που η μάχη της Οκινάουα είχε φτάσει στο τέλος της. Οι Ιάπωνες μετρούσαν 131.000 νεκρούς εκ των οποίων 42.000 πολίτες.

Λίγες ώρες μετά ο στρατηγός Ουσιγίμα αυτοκτόνησε, κάνοντας χαρακίρι. Ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Απόγονος Σαμουράι, με ευρύ πνεύμα και εκσυγχρονιστική άποψη για το στρατό και την κοινωνία. Ήταν όμως μειοψηφία σε μια κοινωνία μιλιταριστική και αποφασισμένη για επεκτατικούς πολέμους.

Ο Μιτσόρου Ουσίγιμα

Ο Μιτσόρου Ουσίγιμα γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1887 και αποφοίτησε από το στρατιωτικό κολλέγιο το 1916. Μάλιστα ήταν στην ίδια τάξη με αρκετούς στρατιωτικούς, που πρωταγωνίστησαν στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όπως ο διάσημος στρατηγός, Σιζούκι Τανάκα. Έλαβε μέρος στο ρωσικό μέτωπο ως διοικητής του σώματος μεταφορών του Ιαπωνικού στρατού.

Ο Ουσίγιμα ανέλαβε τη μεταφορά και την οργάνωση  των Ιαπωνικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Σιβηρία, αλλά ταυτόχρονα και τον επαρκή ανεφοδιασμό τους.

Από το 1933 έως το 1936, υπηρέτησε σε διοικητικές θέσεις στο Υπουργείο Στρατού. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο πολιτικός φανατισμός μέσα στον στρατό βρισκόταν στο απόγειό του και ο Ουσίιίμα προσπάθησε να αποφύγει τη σύνδεση με οποιαδήποτε φατρία. Τις ημέρες του πραξικοπήματος, την 26η Φεβρουαρίου του 1936, έφυγε στην Κίνα για επαγγελματικό ταξίδι και επέστρεψε μόνο μετά την καταστολή της εξέγερσης με την οποία δεν ήθελε καμία σχέση.

Στον πόλεμο μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας το 1937,  ήταν διοικητής της 11ης Ιαπωνικής μεραρχίας. Για τη σφαγή που ακολούθησε η οποία διήρκησε 6 εβδομάδες και κόστισε τη ζωή σε πάνω από 200.000 ανθρώπους, ο Ουσιγίμα κατηγορήθηκε ως ένας από τους πρωτεργάτες, χωρίς όμως να είναι γνωστό ποιος ήταν ο ρόλος του στα συγκεκριμένα γεγονότα.

To 1938 έγινε διοικητής για έναν χρόνο στην Ιαπωνική σχολή πεζικού. Ήταν από αυτούς που πίστευαν ότι έπρεπε να σταματήσουν τα ακραία καψώνια και η κακοποίηση των φαντάρων από τους ανώτερους.

Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, τον Δεκέμβριο του 1941, προκάλεσε έκπληξη στον Ουσιγίμα και διατυμπάνιζε την αντίθεσή του στον πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς πίστευε ότι έτσι παρατείνεται ο πόλεμος με την Κίνα και τα “κανόνια” της Ιαπωνίας στοχεύουν τον λάθος εχθρό. Αυτός που “έπρεπε” να χτυπηθεί ήταν η Σοβιετική Ένωση.

Επίσης η ανάλυσή του έλεγε ότι οι ΗΠΑ, είχαν αστείρευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα τους έδιναν τελικά το προβάδισμα, όπως και τελικά έγινε.

Τον Απρίλιο του 1942, πιστός στο αντιπολεμικό του αίσθημα, απομακρύνθηκε από τη θέση του επειδή φοβόταν ότι θα επηρέαζε τους μαθητές και τους υφισταμένους του, με ιδέες αντίθετες στην επίσημη κυβερνητική πολιτική. Επανήλθε σε μάχιμη θέση και ολοκλήρωσε τη θητεία του με το σεπούκου στην Οκινάουα.

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: Ιάπωνες αξιωματικοί δολοφόνησαν υπουργούς, αλλά μπέρδεψαν τον πρωθυπουργό. Το πραξικόπημα για την επιστροφή στην αυτοκρατορική παράδοση και την απαγκίστρωση από τη Γερμανία