Ο στρατηγός του Ναπολέοντα που έδωσε ο ίδιος την εντολή στο απόσπασμα να τον εκτελέσει. Είχε χαρακτηριστεί από τον Βοναπάρτη, «ο Γενναιότερος των Γενναίων».

Το 1812 στη διάρκεια της εκστρατείας του εναντίον της Ρωσίας, ο Ναπολέων έδωσε το παρατσούκλι «ο Γενναιότερος των Γενναίων» στον στρατάρχη του, Michel Ney (1769-1815).

Αυτός επιβεβαίωσε και με το παραπάνω το παρατσούκλι αυτό, αφού οι κορυφαίες πράξεις γενναιότητάς του, σημειώθηκαν μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, που ήταν και τα τελευταία της ζωής του, με αποκορύφωμα τον τρόπο που πέθανε.

Μεταξύ 1793-1815, δηλαδή για μία περίοδο 22 χρόνων, ο Ney πολέμησε στην πρώτη γραμμή σε πάνω από 100 μάχες σχεδόν σ’ όλη την Ευρώπη, πρώτα για τη Γαλλική Δημοκρατία και στη συνέχεια για τον Ναπολέοντα.

Το 1804 ο Ναπολέων τον προήγαγε σε στρατάρχη της Γαλλίας. Ο Ney διακρίθηκε ιδιαίτερα στην εκστρατεία της Ρωσίας το 1812-1813 και κατά τη διάρκεια της καταστροφικής υποχώρησης των Γάλλων, ήταν επικεφαλής της οπισθοφυλακής της μεγάλης στρατιάς του Ναπολέοντα.

Οι άνδρες του Ney υπέστησαν τις μεγαλύτερες απώλειες από τις επιθέσεις των Ρώσων και την πείνα.

Ο ίδιος ο Ney λέγεται ότι ήταν ο τελευταίος Γάλλος που αποχώρησε από το έδαφος της Ρωσίας.

Στη συνέχεια πολέμησε σ’ όλες τις μάχες εναντίον των στρατών των ευρωπαϊκών δυνάμεων που είχαν συνασπιστεί κατά του Ναπολέοντα (Αυστρία, Ρωσία, Πρωσία, Αγγλία). Το 1813 ο Ney τραυματίστηκε στις μάχες του Λούτζεν και του Ντενβιτζ, και τέλος στη μεγάλη μάχη της Λειψίας την πιο σημαντική που έχασε ο Ναπολέων μετά την καταστροφή στην Ρωσία.

Όταν οι δυνάμεις των Συμμάχων έφθασαν στο Παρίσι, ο Ναπολέων ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει μέχρι θανάτου. Όμως, ο Ney κατάφερε να τον πείσει να παραιτηθεί από αυτοκράτορας και να δεχθεί να εξορισθεί στο νησί της Έλβας. Μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα υπήρξε η παλινόρθωση της βασιλείας και ο Λουδοβίκος 18^ος, αδελφός του αποκεφαλισμένου Λουδοβίκου 16^ου,  επέστρεψε στη Γαλλία ως βασιλιάς.

Ο Ney παρέμεινε στο γαλλικό στρατό και όταν το Μάρτιο του 1815 ο Ναπολέων διέφυγε από την Έλβα και αποβιβάστηκε στη Μασσαλία, ο Λουδοβίκος έστειλε τον Ney να τον συλλάβει. Ο Ney δήλωσε στον βασιλιά ότι θα έφερνε τον Ναπολέοντα πίσω στο Παρίσι σιδηροδέσμιο μέσα σ’ ένα σιδερένιο κλουβί, αλλά αντί γι’ αυτό αυτομόλησε στο παλιό αφεντικό του.

Ο Ναπολέων επέστρεψε θριαμβευτής στο Παρίσι με τον Ney στο πλευρό του ενώ ο Λουδοβίκος 18^ος αυτοεξορίστηκε.

Έτσι ξεκίνησε η τελευταία φάση της εξουσίας του Ναπολέοντα, που έμεινε στην ιστορία ως «οι 100 Ημέρες». Οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες κήρυξαν και πάλι τον πόλεμο εναντίον του. Η μάχη που έδωσε για πάντα τέλος στον Ναπολέοντα ήταν στο Βατερλώ.

Εκεί ο Ney τέθηκε επικεφαλής του δυσκολότερου τομέα, απέναντι στους Βρετανούς υπό τον Δούκα του Ουέλιγκτον.

Ο Ney είχε ανεξόφλητους λογαριασμούς με τον Ουέλιγκτον που τον είχε νικήσει στην Ισπανία μερικά χρόνια πριν. Στο ξεκίνημα της μάχης, ο Ney εφόρμησε εναντίον των Βρετανών, αλλά το άλογό του σκοτώθηκε από εχθρικές σφαίρες και τον έριξε κάτω. Τότε ο Ney βρήκε ένα άλλο άλογο και συνέχισε να πολεμά μέχρι που και αυτό σκοτώθηκε.

Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές ώρες και όταν η μάχη τελείωσε, ο Ney είχε αλλάξει πέντε άλογα που είχαν σκοτωθεί στη διάρκεια των εχθροπραξιών. Όταν η μάχη είχε πλέον κριθεί, και οι Γάλλοι υποχωρούσαν ηττημένοι, ο Ney μπήκε επικεφαλής μίας μικρής ομάδας πεζικάριων εφόρμησε για άλλη μία φορά εναντίον της αντίπαλης παράταξης. Ήταν η τελευταία αντεπίθεση των Γάλλων στο Βατερλώ και ο Ney ακούστηκε να φωνάζει στους στρατιώτες: «Ελάτε μαζί μου να δείτε πως πεθαίνει ένας στρατάρχης της Γαλλίας».

Μετά τη μάχη, οι επιζήσαντες Γάλλοι στρατιώτες ανέφεραν ότι ο Ney πολεμούσε σαν δαιμονισμένος μέσα στο πλήθος των εχθρών και ήταν σαν να επιζητούσε το θάνατο. Ήταν θαύμα που επιβίωσε τελικά της μάχης. Οι εχθροί της Γαλλίας δεν μπόρεσαν να σκοτώσουν τον Ney, κάτι που τελικά έκαναν λίγους μήνες αργότερα οι ίδιοι οι Γάλλοι.

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ, ο πρώην Γάλλος αυτοκράτορας εξορίστηκε -οριστικά αυτή τη φορά- στο νότιο Ατλαντικό στο νησάκι της Αγίας Ελένης. Ο Λουδοβίκος 18^ος επέστρεψε στη Γαλλία και ο Ney συνελήφθη μαζί με άλλους σημαντικούς ακολούθους του Ναπολέοντα. Ο Λουδοβίκος ήταν άνθρωπος πράος που δεν ήθελε τον θάνατο των πολιτικών αντιπάλων του. Έτσι, οι περισσότεροι ύστερα από σύντομη φυλάκιση αφέθηκαν ελεύθεροι. Όμως, ο Ney ήταν ειδική περίπτωση, αφού οι βασιλικοί τον θεωρούσαν προδότη. Παρά ταύτα, για τον γαλλικό λαό ήταν ήδη θρύλος. Έτσι στη διάρκεια της δίκης του βρέθηκε μία λύση ώστε ο Ney να αποφύγει την καταδίκη η οποία ήταν βεβαία και η μόνη ποινή θα ήταν ο θάνατος.

Όταν ξεκίνησε η δίκη του, το Sarrelouis, η ιδιαίτερη πατρίδα του, βρισκόταν υπό πρωσική κατοχή. Στη Συνθήκη των Παρισίων που υπέγραψε η Γαλλία το 1815 με τα αντιμαχόμενα ευρωπαϊκά κράτη και με την οποία τερματίζονταν οι Ναπολεόντιοι Πόλεμοι, η Γαλλία παραχωρούσε επίσημα την περιοχή αυτή στην Πρωσία. Έτσι, ο συνήγορος υπεράσπισης του Ney στην αγόρευσή του επισήμανε ότι ο Ney δεν ήταν Γάλλος πολίτης αλλά Πρώσος και δεν θα μπορούσε λοιπόν να δικαστεί με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

Το δικαστήριο πιθανόν να αποδεχόταν το στοιχείο αυτό και να άφηνε ελεύθερο τον Ney. Όμως αυτός τορπίλισε την προσπάθεια του συνηγόρου του αφού σηκώθηκε όρθιος και άρχιζε να φωνάζει “Je suis Français et je resterai Français!”. «Είμαι Γάλλος και θα παραμείνω Γάλλος!».

Έτσι, καταδικάστηκε σε θάνατο δια τουφεκισμού, ποινή που εκτελέστηκε την επομένη μέρα, 7 Δεκεμβρίου 1815. Ο

Ney ζήτησε να μην του δέσουν τα μάτια και η τελευταία του επιθυμία ήταν να δώσει ο ίδιος ως πρώην στρατάρχης μία τελευταία διαταγή σε Γάλλους στρατιώτες:

«Στρατιώτες! Όταν δώσω τη διαταγή να ανοίξετε πυρ, να πυροβολήσετε κατευθείαν στην καρδιά μου. Περιμένετε τη διαταγή. Θα είναι η τελευταία που θα σας δώσω. Διαμαρτύρομαι για την καταδίκη μου. Έχω πολεμήσει εκατό μάχες για τη Γαλλία, και καμία εναντίον της.

Άνδρες! Επί σκοπόν. Πυρ!»

Οι άνδρες εκτέλεσαν την τελευταία διαταγή του Michel Ney που ήταν το παράγγελμα για την ίδια την εκτέλεσή του.

Πέθανε όπως ακριβώς έζησε, με πλήρης περιφρόνηση για τον θάνατο και ως «ο Γενναιότερος των Γενναίων».

Διαβάστε ακόμη:

-Ο Ναπολέων Βοναπάρτης όχι μόνο δεν ήταν κοντός, αλλά περνούσε και 8 πόντους τον ναύαρχο Νέλσον. Η προπαγάνδα σε βάρος του Βοναπάρτη και η διαφορά της γαλλικής από τη βρετανική ίντσα…

-Οι 10 κορυφαίες μάχες της Ιστορίας που άλλαξαν τον κόσμο. Μέγας Ναπολέων, Οθωμανοί και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος…