Μια δημοσκόπηση του 1987 για τους πολιτικούς του μέλλοντος. Ο Κούβελας, η Δαμανάκη, ο Ανδριανόπουλος, ο Έβερτ και ο Γεννηματάς. Τι πίστευαν για αυτούς οι νέοι

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα φαινόταν να αλλάζει.

Το περιοδικό «ΚΛΙΚ» τον Αύγουστο του 1987 δημοσίευσε τα αποτελέσματα ενός ερωτηματολογίου για το ποιες προσωπικότητες θα έχουν καθοριστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική την δεκαετία του ’90.

Η αδυναμία των πολιτικών του μεταπολεμικού λόγου

Το 1990 πολιτικοί όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Λεωνίδας Κύρκος βρίσκονταν στη δύση της καριέρας τους στην πολιτική ή έτσι φαίνονταν.

Οι πολίτες θεωρούσαν ότι «είναι πολύ νέοι για να έχουν γεννηθεί και να πεθάνουν με τους ίδιους πολιτικούς στη βιτρίνα», όπως ανέφερε το σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό «ΚΛΙΚ».

Τα αποτελέσματα της έρευνας

Η έρευνα που διενεργήθηκε από τις εταιρείες «ICAP-GALLUP» για το περιοδικό είχε δύο προϋποθέσεις.

Οι πολιτικοί που μπήκαν στο ερωτηματολόγιο είχαν ηλικία έως και 50 ετών και είχαν αποδείξει, ο καθένας στο μέτρο του, έναν σημαντικό ρόλο και μια σοβαρή εμπλοκή στην πολιτική.

Η έρευνα είχε ως στόχο να δείξει την πεποίθηση των πολιτών για το ποιος πολιτικός θα πρωταγωνιστήσει στη δεκαετία του ’90 και όχι τον πολιτικό που επιθυμούν, ούτε τις κομματικές τους προτιμήσεις.

Από τα δεκατέσσερα ονόματα που υπήρχαν στο ερωτηματολόγιο, ο ι Αθηναίοι πολίτες που το συμπλήρωσαν προτίμησαν με ποσοστό 37% τον Μιλτιάδη Έβερτ.

Η πλειοψηφία πίστευε ότι ο Έβερτ διέθετε περισσότερες αρχηγικές ικανότητες από όλους όσοι συμμετείχαν στο γκάλοπ.

Ο τότε δήμαρχος της Αθήνας ήταν το πιο δημοφιλές πρόσωπο της παράταξής του και πολλοί πίστευαν ότι θα είναι και ο νέος αρχηγός του κόμματος.

Το 49% των ανδρών και μόλις το 25% των γυναικών πίστευαν ότι ο Έβερτ θα διαδραμάτιζε καθοριστικό ρόλο στο μέλλον.

Τη δεύτερη θέση μοιράζονταν ο Γιώργος Γεννηματάς και ο Γιώργος Παπανδρέου, και οι δύο στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ο Γεννηματάς έπεισε κυρίως τις ηλικίες μεταξύ 25 και 45, εξ αιτίας του πολιτικού του λόγου αλλά και της εικόνας του, που ήταν αυτή του σοβαρού υπουργού.

Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε τόσο ψηλά στην έρευνα κυρίως λόγω του ονόματός του, καθώς οι μεγαλύτερες ηλικίες πίστευαν στην κληρονομικότητα της πολιτικής.

Η Μαρία Δαμανάκη, τότε από την παράταξη του ΚΚΕ ήταν η μοναδική πολιτικός που εκπροσώπησε το γυναικείο φύλο στο συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο. Το 27% των γυναικών πίστευε ότι η παρουσία της θα ήταν καθοριστική για να περάσει η πολιτική σε μια περισσότερο σύγχρονη εποχή.

Το 23% των ηλικιών άνω των 55 πίστευαν στον Ανδρέα Ανδριανόπολου που κατατάχθηκε στην τέταρτη θέση του ερωτηματολογίου.

Υποστηρικτής του θατσερισμού, αλλά και με κάποιες επιρροές από αριστερούς διανοούμενους, η πολιτική του χαρακτηρίστηκε μοντέρνα, αλλά του έλειπε η αργηχική ικανότητα του Μιλτιάδη Έβερτ.

Η πρώτη πεντάδα έκλεισε με τον Κώστα Λαλιώτη, που προκάλεσε μια μικρή έκπληξη καθώς στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο πολιτικός του ΠΑΣΟΚ είχε αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή για ενάμιση χρόνο.

Ωστόσο, η «πλουραλιστική πολιτική» που ασκούσε φάνηκε να ήταν αρκετή για το 29% των νέων που πίστευαν στον νεαρό πολιτικό σε αντίθεση με το πολύ χαμηλό 9% που συγκέντρωσε από τους μεσήλικες της έρευνας.

Τις υπόλοιπες θέσεις καταλάμβαναν οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Σωτήρης Κούβελας, Δημήτρης Ανδρουλάκης, Κωστής Γόντικας και Αντώνης Σαμαράς.

Ελάχιστες πιθανότητες έδιναν οι Αθηναίοι στους Μιχάλη Παπαγιαννάκη και Φώτη Κουβέλη, τότε εκπροσώπων της ΕΑΡ.

Τέλος το 7% δεν πίστευε σε κανέναν από τους πολιτικούς που βρίσκονταν στο ερωτηματολόγιο ενώ ένα ποσοστό 20% δεν είχε προτίμηση για κανέναν από αυτούς.

Το δείγμα της έρευνας φάνηκε να μην «έπεσε και πολύ έξω», καθώς την δεκαετία του ’90 πολλά πολιτικά πρόσωπα που βρίσκονταν στο ερωτηματολόγιο, καθόρισαν και την πολιτική της εποχής.

Ο Ανδριανόπουλος ήταν από τους πολιτικούς της πρώτης γραμμής, ο Έβερτ έγινε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο Λαλιώτης έγινε υπουργός των  μεγάλων δημοσίων έργων, ο Γιώργος Παπανδρέου κυβέρνησε τη χώρα αν και την έβαλε στο μνημόνιο. Οι Γεννηματά και Παπαγιαννάκης έφυγαν γρήγορα από τη ζωή πριν προλάβουν να προσφέρουν αυτά που μπορούσαν.

Η Μαρία Δαμανάκη δεν τα κατάφερε να ηγηθεί όπως πίστευαν οι πολίτες, ο Κούβελας πλήρωσε το λαϊκισμό του μετρό Θεσσσαλονίκης και ο Τσοχατζόπουλος κατέληξε στη φυλακή για μίζες.

Η δημοσκόπηση δεν περιελάμβανε καν δυο πολιτικούς που καθόρισαν τις μελλοντικές εξελίξεις. Τον Κώστα Σημίτη που διατηρούσε χαμηλό προφίλ ακόμη και τον Κώστα Καραμανλή που μάλλον δεν είχε καν σκέψεις για την ηγεσία του κόμματος το 1987. Προφανώς είχε υποτιμήσει τη δυναμική του ονόματός του.

 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η αντίδραση της ΝΔ στις πρώτες δημοσκοπήσεις το 1981, όταν της έδιναν χαμηλά ποσοστά. Την πέταξαν και ο δημοσκόπος την έδωσε να δημοσιευθεί δωρεάν στην Ελευθεροτυπία. Είχε προβλέψει σωστά το αποτέλεσμα…