Μέτερνιχ. Ο Αυστριακός Καγκελάριος που πολέμησε τους Έλληνες

Ο Κλέμενς Βέντσελ Λόταρ φον Μέτερνιχ (γερμανικά: Klemens Wenzel Lothar von Metternich, 1773-1859), ήταν πρίγκιπας (επί τιμή) και ένας από τους διασημότερους διπλωμάτες και πολιτικούς της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ευρώπης γενικότερα.

Γεννήθηκε στο Κόμπλεντς στις 15 Μαΐου του 1773 και πέθανε στη Βιέννη στις 11 Ιουνίου του 1859.

Ήταν γιος του Κόμη και μετέπειτα Πρίγκιπα (επί τιμή) Φραγκίσκου Γεωργίου Μέττερνιχ.

Λόγω των ακραίων συντηρητικών πεποιθήσεών του, ο Μέτερνιχ επιθυμούσε για την Αυστρία αλλά και για την Ευρώπη ολόκληρη ένα σύστημα διακυβέρνησης βασισμένο στην αυθεντία του μονάρχη, υποβοηθούμενη από μια πανίσχυρη γραφειοκρατία. Οι προτεραιότητές του ως καγκελάριου και ως κορυφαίου Ευρωπαίου πολιτικού, ήταν η υπεράσπιση και η διασφάλιση των ρυθμίσεων του 1815 απέναντι στην απειλή της επανάστασης. Επεδίωξε λοιπόν να εξαλείψει αυτή την απειλή, εφαρμόζοντας μέτρα λογοκρισίας και καταστολής.

Παράλληλα, ο Μέτερνιχ αναγνώριζε ότι για την επιτυχία των συντηρητικών επιδιώξεών τον τον 19ο αιώνα, ήταν απαραίτητη η μεταρρύθμιση των Θεσμών. Όμως, όποιες φιλοδοξίες και αν έτρεφε ο Μέτερνιχ για τη διοικητική μεταρρύθμιση της μοναρχίας των Αψβούργων, προσέκρουσαν στην απροθυμία του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α’ να δεχθεί την εφαρμογή εύτακτων μεθόδων διακυβέρνησης.

Από To 1828 και ύστερα, η επιρροή του Μέτερνιχ στην εσωτερική πολιτική της αυτοκρατορίας άρχισε να μειώνεται. Άλλοι πολιτικοί άνδρες πήραν το πάνω χέρι, υποστηρίζοντας απόψεις αντίθετες από τις δικές του, όπως λόγου χάρη τη μείωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού που αφιερώνονταν στον στρατό και την αστυνομία, θεσμούς που ο Μέτερνιχ τους θεωρούσε θεμελιώδους σημασίας για τη διατήρηση του καταπιεστικού του συστήματος.

Η επανάσταση του 1848

Εκτός όμως από τους πολιτικούς ανταγωνιστές του, το σύστημα του Μέτερνιχ είχε να αντιμετωπίσει και την ασίγαστη λαχτάρα των καταπιεσμένων λαών για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Όσο και αν αυτό τo σύστημα φάνταζε ακατανίκητο, οι λαϊκές εξεγέρσεις απέδειξαν πόσο αδύναμο ήταν.

Ήδη το 1821, την ίδια χρονιά που ο Μέτερνιχ διοριζόταν καγκελάριος της αυτοκρατορίας των Αψβούργων, ξεσπούσε η επανάσταση των Ελλήνων κατά του οθωμανικού ζυγού και η Λατινική Αμερική ξεσηκωνόταν κατά της ισπανικής κυριαρχίας . Τα 33 χρόνια (1815-48) της Εποχής Μέτερνιχ η Ευρώπη δεν έμεινε ήσυχη από τις κοινωνικές, πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις των λαών.

To μεγάλο επαναστατικό κύμα σάρωσε την Γηραιά Ήπειρο το 1848, όταν όλα τα κράτη της συγκλονίστηκαν από εξεγέρσεις.

Ο Μέτερνιχ έγινε ο κυριότερος στόχος της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Κατέφυγε στην Αγγλία, από όπου επέστρεψε στην Αυστρία τον επόμενο χρόνο. Αν και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του ως ιδιώτης, εξακολούθησε να είναι μυστικοσύμβουλος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ.

Πέθανε στη Βιέννη σε ηλικία 86 ετών.